От Луки 24 глава

Евангелие от Луки
Синодальный перевод → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

« 23 глава ЛкОт Луки 24 глава SYNСинодальный BCATКаталіцкі 1 глава »
 
Синодальный перевод
 
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла
1
В первый же день недели, очень рано, неся приготовленные ароматы, пришли они ко гробу, и вместе с ними некоторые другие;
 
У першы дзень тыдня, на досвітку, жанчыны прыйшлі да магілы, несучы падрыхтаваныя пахучыя алеі.
2
но нашли камень отваленным от гроба.
 
Але знайшлі, што камень адсунуты ад магілы.
3
И, войдя, не нашли тела Господа Иисуса.
 
І, увайшоўшы, не знайшлі цела Пана Езуса.
4
Когда же недоумевали они о сём, вдруг предстали перед ними два мужа в одеждах блистающих.
 
Калі яны стаялі ў разгубленасці, раптам з’явіліся перад імі два мужы ў бліскучым адзенні.
5
И когда они были в страхе и наклонили лица свои к земле, сказали им: что вы ищете живого между мёртвыми?
 
Напалоханыя жанчыны схілілі твары свае да зямлі, а тыя сказалі ім: «Чаму вы шукаеце жывога сярод мёртвых?
6
Его нет здесь: Он воскрес; вспомните, как Он говорил вам, когда был ещё в Галилее,
 
Яго тут няма; Ён уваскрос. Успомніце, як Ён сказаў вам, калі быў яшчэ ў Галілеі,
7
сказывая, что Сыну Человеческому надлежит быть предану в руки человеков грешников, и быть распяту, и в третий день воскреснуть.
 
што Сын Чалавечы павінен быць выдадзены ў рукі грэшнікаў і ўкрыжаваны, але на трэці дзень уваскрэсне».
8
И вспомнили они слова Его;
 
І ўзгадалі яны словы Ягоныя,
9
и, возвратившись от гроба, возвестили всё это одиннадцати и всем прочим.
 
і, вярнуўшыся ад магілы, расказалі гэта ўсё Адзінаццаці і ўсім астатнім.
10
То были Магдалина Мария, и Иоанна, и Мария, мать Иакова, и другие с ними, которые сказали о сём Апостолам.
 
Гэта былі Марыя Магдалена, Яна і Марыя, маці Якуба, ды іншыя, што былі з імі, якія казалі пра гэта Апосталам.
11
И показались им слова их пустыми, и не поверили им.
 
Але словы гэтыя здаліся ім пустымі, і не верылі ім.
12
Но Пётр, встав, побежал ко гробу и, наклонившись, увидел только пелены лежащие, и пошёл назад, дивясь сам в себе происшедшему.
 
Але Пётр устаў і пабег да магілы. Зазірнуўшы, убачыў там толькі палотны. І вярнуўся да сябе, здзіўляючыся таму, што сталася.
13
В тот же день двое из них шли в селение, отстоящее стадий на шестьдесят от Иерусалима, называемое Эммаус;
 
Двое з іх у той жа дзень ішлі ў вёску, якая знаходзілася ў шасцідзесяці стадыях ад Ерузалема і якая называлася Эмаус.
14
и разговаривали между собою о всех сих событиях.
 
Яны размаўлялі паміж сабою пра ўсё тое, што адбылося.
15
И когда они разговаривали и рассуждали между собою, и Сам Иисус, приблизившись, пошёл с ними.
 
А калі размаўлялі і разважалі між сабою, сам Езус наблізіўся ды ішоў разам з імі.
16
Но глаза их были удержаны, так что они не узнали Его.
 
Аднак вочы іх былі стрыманыя, таму не пазналі Яго.
17
Он же сказал им: о чём это вы, идя, рассуждаете между собою, и отчего вы печальны?
 
А Ён сказаў ім: «Пра што гэта вы размаўляеце паміж сабою?» І яны спыніліся, поўныя смутку.
18
Один из них, именем Клеопа, сказал Ему в ответ: неужели Ты один из пришедших в Иерусалим не знаешь о происшедшем в нём в эти дни?
 
Адказваючы, адзін з іх, па імені Кляоп, сказаў Яму: «Ты, адзін з тых, хто прыйшоў у Ерузалем, і не ведаеш, што там сталася ў гэтыя дні?»
19
И сказал им: о чём? Они сказали Ему: что было с Иисусом Назарянином, Который был пророк, сильный в деле и слове пред Богом и всем народом;
 
Ён спытаў іх: «Што?» Яны сказалі Яму: «Тое, што сталася з Езусам з Назарэта, які быў прарокам, магутным у чынах і ў слове перад Богам і ўсім народам;
20
как предали Его первосвященники и начальники наши для осуждения на смерть и распяли Его.
 
як першасвятары і кіраўнікі нашыя выдалі Яго на смерць і ўкрыжавалі.
21
А мы надеялись было, что Он есть Тот, Который должен избавить Израиля; но со всем тем, уже третий день ныне, как это произошло.
 
А мы спадзяваліся, што Ён той, хто павінен вызваліць Ізраэль. Цяпер жа пасля ўсяго гэтага мінае ўжо трэці дзень, як гэта сталася.
22
Но и некоторые женщины из наших изумили нас: они были рано у гроба
 
Але і некаторыя з нашых жанчын здзівілі нас. Яны былі на досвітку каля магілы
23
и не нашли тела Его и, придя, сказывали, что они видели и явление Ангелов, которые говорят, что Он жив.
 
і не знайшлі цела Ягонага. Прыйшлі і сказалі, што бачылі анёлаў, якія з’явіліся ім і паведамілі, што Ён жывы.
24
И пошли некоторые из наших ко гробу и нашли так, как и женщины говорили, но Его не видели.
 
Некаторыя з нашых пайшлі да магілы і засталі ўсё так, як казалі жанчыны, але Яго не бачылі».
25
Тогда Он сказал им: о, несмысленные и медлительные сердцем, чтобы веровать всему, что предсказывали пророки!
 
Тады Ён сказаў ім: «О неразумныя і марудныя сэрцам, каб паверыць усяму, што казалі прарокі!
26
Не так ли надлежало пострадать Христу и войти в славу Свою?
 
Ці ж не трэба было Месіі цярпець усё гэта, каб увайсці ў сваю славу?»
27
И, начав от Моисея, из всех пророков изъяснял им сказанное о Нём во всём Писании.
 
І пачаўшы ад Майсея і ад усіх прарокаў, растлумачыў ім тое, што ва ўсім Пісанні датычыла Яго.
28
И приблизились они к тому селению, в которое шли; и Он показывал им вид, что хочет идти далее.
 
Калі наблізіліся яны да вёскі, куды ішлі, Ён зрабіў выгляд, што хоча ісці далей.
29
Но они удерживали Его, говоря: останься с нами, потому что день уже склонился к вечеру. И Он вошёл и остался с ними.
 
Але яны настойвалі, кажучы: «Застанься з намі, бо ўжо вечарэе, і дзень мінае». І Ён увайшоў, каб застацца з імі.
30
И когда Он возлежал с ними, то, взяв хлеб, благословил, преломил и подал им.
 
Калі быў з імі за сталом, узяў хлеб, благаславіў, паламаў і даў ім.
31
Тогда открылись у них глаза, и они узнали Его. Но Он стал невидим для них.
 
Тады адкрыліся іхнія вочы, і яны пазналі Яго. Але Ён стаўся нябачным для іх.
32
И они сказали друг другу: не горело ли в нас сердце наше, когда Он говорил нам на дороге и когда изъяснял нам Писание?
 
Яны сказалі адзін аднаму: «Ці ж не палала ў нас сэрца нашае, калі Ён размаўляў з намі ў дарозе і тлумачыў нам Пісанне?»
33
И, встав в тот же час, возвратились в Иерусалим и нашли вместе одиннадцать Апостолов и бывших с ними,
 
І ў тую самую гадзіну яны ўсталі, вярнуліся ў Ерузалем і знайшлі сабраных Адзінаццаць і тых, хто быў з імі,
34
которые говорили, что Господь истинно воскрес и явился Симону.
 
якія казалі ім: «Пан сапраўды ўваскрос і з’явіўся Сымону».
35
И они рассказывали о происшедшем на пути, и как Он был узнан ими в преломлении хлеба.
 
Яны таксама расказалі пра тое, што здарылася ў дарозе, і як пазналі Яго ў ламанні хлеба.
36
Когда они говорили о сём, Сам Иисус стал посреди них и сказал им: мир вам.
 
Калі яны казалі пра гэта, сам Езус стаў сярод іх і сказаў ім: «Спакой вам!»
37
Они, смутившись и испугавшись, подумали, что видят духа.
 
Збянтэжаныя і напалоханыя, яны думалі, што бачаць духа.
38
Но Он сказал им: что смущаетесь, и для чего такие мысли входят в сердца ваши?
 
Але Ён сказаў ім: «Чаму разгубіліся, і чаму сумненні ўзніклі ў вашых сэрцах?
39
Посмотрите на руки Мои и на ноги Мои; это Я Сам; осяжите Меня и рассмотрите; ибо дух плоти и костей не имеет, как видите у Меня.
 
Паглядзіце на Мае рукі і ногі: гэта Я! Дакраніцеся да Мяне і пераканайцеся: дух не мае цела і касцей; як бачыце, Я іх маю».
40
И, сказав это, показал им руки и ноги.
 
Пасля гэтых слоў Ён паказаў ім рукі і ногі.
41
Когда же они от радости ещё не верили и дивились, Он сказал им: есть ли у вас здесь какая пища?
 
А калі яны ад радасці яшчэ не верылі і дзівіліся, Ён сказаў ім: «Ці маеце тут што з’есці?»
42
Они подали Ему часть печёной рыбы и сотового мёда.
 
Яны падалі Яму кавалак печанай рыбы.
43
И, взяв, ел пред ними.
 
Ён узяў і еў перад імі.
44
И сказал им: вот то, о чём Я вам говорил, ещё быв с вами, что надлежит исполниться всему, написанному о Мне в законе Моисеевом и в пророках и псалмах.
 
І сказаў ім: «Вось словы Мае, сказаныя вам, калі Я быў яшчэ з вамі, што павінна збыцца ўсё напісанае пра Мяне ў Законе Майсея, у Прарокаў і ў Псальмах».
45
Тогда отверз им ум к уразумению Писаний.
 
Тады адкрыў іх розум, каб яны разумелі Пісанне.
46
И сказал им: так написано, и так надлежало пострадать Христу, и воскреснуть из мёртвых в третий день,
 
І сказаў ім: «Так напісана, што Месія павінен цярпець і ўваскрэснуць на трэці дзень з мёртвых,
47
и проповедану быть во имя Его покаянию и прощению грехов во всех народах, начиная с Иерусалима.
 
і ў Ягонае імя павінна абвяшчацца пакаянне дзеля адпушчэння грахоў усім народам, пачынаючы ад Ерузалема.
48
Вы же свидетели сему.
 
А вы — сведкі гэтага.
49
И Я пошлю обетование Отца Моего на вас; вы же оставайтесь в городе Иерусалиме, доколе не облечётесь силою свыше.
 
Вось Я спасылаю на вас абяцанне Айца Майго. А вы заставайцеся ў горадзе, пакуль не апранецеся ў моц з вышыні».
50
И вывел их вон из города до Вифании и, подняв руки Свои, благословил их.
 
Потым вывеў іх аж да Бэтаніі і, падняўшы рукі свае, благаславіў іх.
51
И, когда благословлял их, стал отдаляться от них и возноситься на небо.
 
Калі благаслаўляў іх, развітаўся з імі і ўзнёсся на неба.
52
Они поклонились Ему и возвратились в Иерусалим с великою радостью.
 
Яны пакланіліся Яму і з вялікай радасцю вярнуліся ў Ерузалем,
53
И пребывали всегда в храме, прославляя и благословляя Бога. Аминь.
 
і былі ўвесь час у святыні, і праслаўлялі Бога.

Примечания:

 
Синодальный перевод
49 облечетесь — буквально: оденетесь; получите, обретёте.
 
 
« 23 глава ЛкОт Луки 24 глава SYNСинодальный BCATКаталіцкі 1 глава »
// Детская Библия
// Блог. Новости и размышления
// Сравнение стихов и анализ текста
// Параллельное чтение двух переводов
// План чтения Библии на каждый день
// Бесплатно скачать Библию
2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.