От Луки 24 глава

Евангелие от Луки
Синодальный перевод → Пераклад Антонія Бокуна

В первый же день недели, очень рано, неся приготовленные ароматы, пришли они ко гробу, и вместе с ними некоторые другие;

А ў першы дзень пасьля суботы вельмі рана прыйшлі яны да магілы, несучы падрыхтаваныя духмянасьці, і разам з імі некаторыя другія.

но нашли камень отваленным от гроба.

І знайшлі камень, адвалены ад магілы.

И, войдя, не нашли тела Господа Иисуса.

І ўвайшоўшы, не знайшлі цела Госпада Ісуса.

Когда же недоумевали они о сём, вдруг предстали перед ними два мужа в одеждах блистающих.

І сталіся яны зьбянтэжаныя ад гэтага, і вось, сталі перад імі два мужы ў бліскучым адзеньні.

И когда они были в страхе и наклонили лица свои к земле, сказали им: что вы ищете живого между мёртвыми?

Калі ў страху схілілі яны абліччы да зямлі, тыя сказалі ім: «Што вы шукаеце жывога сярод мёртвых?

Его нет здесь: Он воскрес; вспомните, как Он говорил вам, когда был ещё в Галилее,

Яго няма тут, але Ён уваскрос. Узгадайце, што Ён казаў вам, калі быў яшчэ ў Галілеі,

сказывая, что Сыну Человеческому надлежит быть предану в руки человеков грешников, и быть распяту, и в третий день воскреснуть.

кажучы, што Сын Чалавечы мусіць быць выдадзены ў рукі людзей грэшных, і быць укрыжаваным, і на трэці дзень уваскрэснуць».

И вспомнили они слова Его;

І ўзгадалі яны словы Ягоныя.

и, возвратившись от гроба, возвестили всё это одиннадцати и всем прочим.

І, вярнуўшыся ад магілы, паведамілі пра гэта ўсім Адзінаццаці і ўсім іншым.

То были Магдалина Мария, и Иоанна, и Мария, мать Иакова, и другие с ними, которые сказали о сём Апостолам.

А былі гэта Марыя Магдалена, і Яанна, і Марыя Якубава, і іншыя з імі, што сказалі пра гэта апосталам.

И показались им слова их пустыми, и не поверили им.

І падаліся ім словы іхнія пустымі, і не паверылі ім.

Но Пётр, встав, побежал ко гробу и, наклонившись, увидел только пелены лежащие, и пошёл назад, дивясь сам в себе происшедшему.

А Пётар, устаўшы, пабег да магілы і, нахіліўшыся, бачыць прасьціну, што ляжала асобна, і адыйшоў, зьдзіўляючыся ў сабе з таго, што сталася.

В тот же день двое из них шли в селение, отстоящее стадий на шестьдесят от Иерусалима, называемое Эммаус;

І вось, у той жа дзень двое з іх ішлі ў мястэчка, што на адлегласьці ў шэсьцьдзясят стадыяў ад Ерусаліму, называнае Эмаус.

и разговаривали между собою о всех сих событиях.

І яны гутарылі між сабою пра ўсе гэтыя здарэньні.

И когда они разговаривали и рассуждали между собою, и Сам Иисус, приблизившись, пошёл с ними.

І сталася, калі яны гутарылі і разважалі між сабою, вось, Сам Ісус, падыйшоўшы, пайшоў з імі.

Но глаза их были удержаны, так что они не узнали Его.

Вочы ж іхнія былі стрыманыя, дык не пазналі Яго.

Он же сказал им: о чём это вы, идя, рассуждаете между собою, и отчего вы печальны?

Ён жа сказаў ім: «Што гэта за словы вы гаворыце між сабою, ідучы, і чаму вы панурыя?»

Один из них, именем Клеопа, сказал Ему в ответ: неужели Ты один из пришедших в Иерусалим не знаешь о происшедшем в нём в эти дни?

Адказваючы, адзін з іх, на імя Кляопа, сказаў Яму: «Ці ты адзін з вандроўнікаў у Ерусаліме і ня ведаеш, што сталася ў ім у гэтыя дні?»

И сказал им: о чём? Они сказали Ему: что было с Иисусом Назарянином, Который был пророк, сильный в деле и слове пред Богом и всем народом;

І Ён сказаў ім: «Што?» Яны ж сказалі Яму: «Пра Ісуса з Назарэту, Які быў прарок, магутны ў справе і слове перад Богам і ўсім народам;

как предали Его первосвященники и начальники наши для осуждения на смерть и распяли Его.

як выдалі Яго першасьвятары і начальнікі нашыя на прысуд сьмяротны і ўкрыжавалі Яго?

А мы надеялись было, что Он есть Тот, Который должен избавить Израиля; но со всем тем, уже третий день ныне, как это произошло.

А мы спадзяваліся, што Ён ёсьць Той, Які мае адкупіць Ізраіль. Але да ўсяго гэтага вось ужо трэці дзень сёньня, як тое сталася.

Но и некоторые женщины из наших изумили нас: они были рано у гроба

Але некаторыя жанчыны з нашых зьдзівілі нас: быўшы раніцай ля магілы

и не нашли тела Его и, придя, сказывали, что они видели и явление Ангелов, которые говорят, что Он жив.

і не знайшоўшы цела Ягонага, яны прыйшлі, кажучы, што ўгледзелі відзеж анёлаў, якія кажуць, што Ён жывы.

И пошли некоторые из наших ко гробу и нашли так, как и женщины говорили, но Его не видели.

І пайшлі некаторыя з нашых да магілы, і знайшлі так, як і казалі жанчыны, а Яго ня бачылі».

Тогда Он сказал им: о, несмысленные и медлительные сердцем, чтобы веровать всему, что предсказывали пророки!

І Ён сказаў ім: «О, бяздумныя і павольныя сэрцам, каб верыць усяму, што гаварылі прарокі!

Не так ли надлежало пострадать Христу и войти в славу Свою?

Ці ж ня гэтак трэба было цярпець Хрысту і ўвайсьці ў славу Сваю?»

И, начав от Моисея, из всех пророков изъяснял им сказанное о Нём во всём Писании.

І, пачаўшы ад Майсея і ўсіх прарокаў, тлумачыў ім усё, што напісана пра Яго.

И приблизились они к тому селению, в которое шли; и Он показывал им вид, что хочет идти далее.

І наблізіліся яны да таго мястэчка, куды ішлі; і Ён паказаў, што ідзе далей.

Но они удерживали Его, говоря: останься с нами, потому что день уже склонился к вечеру. И Он вошёл и остался с ними.

І яны затрымлівалі Яго, кажучы: «Застанься з намі, бо дзень ужо схіліўся да вечара». І Ён увайшоў, каб застацца з імі.

И когда Он возлежал с ними, то, взяв хлеб, благословил, преломил и подал им.

І сталася, калі Ён узьлягаў разам з імі, Ён, узяўшы хлеб, дабраславіў, паламаў і даў ім.

Тогда открылись у них глаза, и они узнали Его. Но Он стал невидим для них.

І адчыніліся вочы іхнія, і яны пазналі Яго, а Ён стаўся нябачным для іх.

И они сказали друг другу: не горело ли в нас сердце наше, когда Он говорил нам на дороге и когда изъяснял нам Писание?

І казалі яны адзін аднаму: «Ці ж не гарэла ў нас сэрца нашае, калі Ён гаварыў да нас у дарозе і калі адчыняў нам Пісаньне?»

И, встав в тот же час, возвратились в Иерусалим и нашли вместе одиннадцать Апостолов и бывших с ними,

І, устаўшы ў тую ж гадзіну, вярнуліся ў Ерусалім, і знайшлі разам Адзінаццаць і тых, што з імі,

которые говорили, что Господь истинно воскрес и явился Симону.

якія гаварылі, што Госпад сапраўды ўваскрос і зьявіўся Сымону.

И они рассказывали о происшедшем на пути, и как Он был узнан ими в преломлении хлеба.

І яны распавялі, што здарылася ў дарозе, і як пазналі Яго ў ламаньні хлеба.

Когда они говорили о сём, Сам Иисус стал посреди них и сказал им: мир вам.

Калі ж яны гэтак гаварылі, Сам Ісус стаў сярод іх і кажа ім: «Супакой вам!»

Они, смутившись и испугавшись, подумали, что видят духа.

Яны, жахнуўшыся і спалохаўшыся, падумалі, што бачаць духа.

Но Он сказал им: что смущаетесь, и для чего такие мысли входят в сердца ваши?

І Ён сказаў ім: «Што вы стрывожыліся? І чаму такія думкі ўваходзяць у сэрцы вашыя?

Посмотрите на руки Мои и на ноги Мои; это Я Сам; осяжите Меня и рассмотрите; ибо дух плоти и костей не имеет, как видите у Меня.

Паглядзіце на рукі Мае і на ногі Мае, бо гэта Я Сам. Дакраніцеся да Мяне і пабачце, бо дух цела і костак ня мае, што, як бачыце, Я маю».

И, сказав это, показал им руки и ноги.

І, сказаўшы гэтае, паказаў ім рукі і ногі.

Когда же они от радости ещё не верили и дивились, Он сказал им: есть ли у вас здесь какая пища?

Калі ж яны ад радасьці яшчэ ня верылі і зьдзіўляліся, Ён сказаў ім: «Ці маеце тут якую ежу?»

Они подали Ему часть печёной рыбы и сотового мёда.

Яны ж далі Яму частку печанай рыбы і сотавага мёду.

И, взяв, ел пред ними.

І, узяўшы, Ён еў перад імі.

И сказал им: вот то, о чём Я вам говорил, ещё быв с вами, что надлежит исполниться всему, написанному о Мне в законе Моисеевом и в пророках и псалмах.

І сказаў ім: «Вось тыя словы, якія Я гаварыў вам, калі яшчэ быў з вамі, што мусіць споўніцца ўсё, што напісана пра Мяне ў Законе Майсея, і ў Прарокаў, і ў Псальмах».

Тогда отверз им ум к уразумению Писаний.

Тады адчыніў ім розум дзеля разуменьня Пісаньня.

И сказал им: так написано, и так надлежало пострадать Христу, и воскреснуть из мёртвых в третий день,

І сказаў ім: «Так напісана і так належала цярпець Хрысту, і ўваскрэснуць з мёртвых на трэці дзень.

и проповедану быть во имя Его покаянию и прощению грехов во всех народах, начиная с Иерусалима.

І будзе абвешчана ў імя Ягонае навяртаньне і адпушчэньне грахоў у-ва ўсіх народах, пачынаючы ад Ерусаліму.

Вы же свидетели сему.

А вы — сьведкі гэтага.

И Я пошлю обетование Отца Моего на вас; вы же оставайтесь в городе Иерусалиме, доколе не облечётесь силою свыше.

І вось, Я пасылаю абяцаньне Айца Майго на вас. Вы ж заставайцеся ў горадзе Ерусаліме, пакуль не апранецеся моцаю звыш».

И вывел их вон из города до Вифании и, подняв руки Свои, благословил их.

І вывеў іх вонкі да Бэтаніі, і, падняўшы рукі Свае, дабраславіў іх.

И, когда благословлял их, стал отдаляться от них и возноситься на небо.

І сталася, калі дабраслаўляў іх, стаў аддаляцца ад іх і быў узьнесены ў неба.

Они поклонились Ему и возвратились в Иерусалим с великою радостью.

І яны, пакланіўшыся Яму, вярнуліся ў Ерусалім з вялікай радасьцю,

И пребывали всегда в храме, прославляя и благословляя Бога. Аминь.

і былі ўсьцяж у сьвятыні, хвалячы і дабраслаўляючы Бога. Амэн.

Примечания:

Синодальный перевод

49 облечетесь — буквально: оденетесь; получите, обретёте.

« 23 глава 1 глава »