От Луки 24 глава

Евангелие от Луки
Синодальный перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

В первый же день недели, очень рано, неся приготовленные ароматы, пришли они ко гробу, и вместе с ними некоторые другие;

А ў першы дзень тыдня на досвітку прыйшлі яны [і некаторыя з імі], несучы падрыхтаваныя духмянасці.

но нашли камень отваленным от гроба.

Але знайшлі, што камень адвалены ад магільні,

И, войдя, не нашли тела Господа Иисуса.

і, увайшоўшы, не знайшлі цела Госпада Ісуса.

Когда же недоумевали они о сём, вдруг предстали перед ними два мужа в одеждах блистающих.

І сталася: калі яны былі ў разгубленасці ад гэтага раптам паўсталі перад імі два чалавекі ў бліскучых шатах.

И когда они были в страхе и наклонили лица свои к земле, сказали им: что вы ищете живого между мёртвыми?

Калі ж яны, перапалоханыя, схілілі твары да зямлі, тыя сказалі ім: Што вы шукаеце жывога сярод мёртвых?

Его нет здесь: Он воскрес; вспомните, как Он говорил вам, когда был ещё в Галилее,

Яго тут няма, але Ён уваскрэшаны. Успомніце, як Ён казаў вам, калі яшчэ быў Галілеі,

сказывая, что Сыну Человеческому надлежит быть предану в руки человеков грешников, и быть распяту, и в третий день воскреснуть.

кажучы пра Сына Чалавечага, што Ён павінен быць выдадзеным у рукі грэшных людзей і быць укрыжаваным і на трэці дзень уваскрэснуць.

И вспомнили они слова Его;

І яны ўспомнілі Яго словы.

и, возвратившись от гроба, возвестили всё это одиннадцати и всем прочим.

І, вярнуўшыся ад магільні, паведамілі ўсё гэта адзінаццаці і ўсім астатнім.

То были Магдалина Мария, и Иоанна, и Мария, мать Иакова, и другие с ними, которые сказали о сём Апостолам.

А былі Магдаліна Марыя, і Іаанна, і Марыя Іякава, і астатнія з імі. Яны расказалі гэта Апосталам,

И показались им слова их пустыми, и не поверили им.

і паказаліся ім нібы прыдумкаю гэтыя [іх] словы, і не паверылі ім.

Но Пётр, встав, побежал ко гробу и, наклонившись, увидел только пелены лежащие, и пошёл назад, дивясь сам в себе происшедшему.

Але Пётр, устаўшы, пабег да магільні і, нахіліўшыся, бачыць, [што ляжаць] адны кужэльныя палосы; і ён пайшоў назад, дзівячыся, што адбылося.

В тот же день двое из них шли в селение, отстоящее стадий на шестьдесят от Иерусалима, называемое Эммаус;

І вось два з іх у гэты самы дзень ішлі ў сяло, што ляжала шэсцьдзясят стадыяў ад Іерусаліма, і называлася Эмаус.

и разговаривали между собою о всех сих событиях.

І яны размаўлялі між сабою пра ўсе гэтыя падзеі.

И когда они разговаривали и рассуждали между собою, и Сам Иисус, приблизившись, пошёл с ними.

І сталася: калі яны размаўлялі і разважалі, Сам Ісус, наблізіўшыся, пайшоў з імі,

Но глаза их были удержаны, так что они не узнали Его.

вочы ж іх былі стрмліваны, каб не пазнаць Яго.

Он же сказал им: о чём это вы, идя, рассуждаете между собою, и отчего вы печальны?

І Ён сказаў ім: Пра што гэта вы гутарыце між сабою ў дарозе? — І яны, сумныя, спыніліся62.

Один из них, именем Клеопа, сказал Ему в ответ: неужели Ты один из пришедших в Иерусалим не знаешь о происшедшем в нём в эти дни?

У адказ жа адзін, імем Кляопа, сказаў Яму: Ты хіба адзін прышлы ў Іерусаліме не ведаеш, што адбылося ў ім у гэтыя дні?

И сказал им: о чём? Они сказали Ему: что было с Иисусом Назарянином, Который был пророк, сильный в деле и слове пред Богом и всем народом;

І спытаўся ў іх: Што ж такое? — Яны ж сказалі Яму: Ды з Ісусам Назаранінам, Які быў прарок, магутны ў справе і ў слове перад Богам і ўсім народам;

как предали Его первосвященники и начальники наши для осуждения на смерть и распяли Его.

і як выдалі Яго першасвятары і нашы начальнікі на смяротны прысуд і ўкрыжавалі Яго.

А мы надеялись было, что Он есть Тот, Который должен избавить Израиля; но со всем тем, уже третий день ныне, как это произошло.

А мы спадзяваліся, што Ён Той, Які павінен вызваліць Ізраіля. А да ўсяго гэтага ідзе63 трэці дзень з таго часу, як гэта адбылося.

Но и некоторые женщины из наших изумили нас: они были рано у гроба

Але і некаторыя з нашых жанчын уразілі нас: пабываўшы раным рана каля магільні

и не нашли тела Его и, придя, сказывали, что они видели и явление Ангелов, которые говорят, что Он жив.

і не знайшоўшы Яго цела, яны прыйшлі і сказалі, што бачылі і з’явенне Анёлаў, якія кажуць, што Ён жыве.

И пошли некоторые из наших ко гробу и нашли так, как и женщины говорили, но Его не видели.

І пайшлі некаторыя з нашых да магільні і знайшлі ўсё так, як і жанчыны сказалі, але Яго не бачылі.

Тогда Он сказал им: о, несмысленные и медлительные сердцем, чтобы веровать всему, что предсказывали пророки!

І Ён сказаў ім: О, неразважлівыя і марудлівыя сэрцам, каб верыць ва ўсё, што сказалі прарокі!

Не так ли надлежало пострадать Христу и войти в славу Свою?

Ці не гэта трэба было перацярпець Хрысту і ўвайсці ў Сваю славу?

И, начав от Моисея, из всех пророков изъяснял им сказанное о Нём во всём Писании.

І, пачаўшы ад Маісея і ад усіх прарокаў, тлумачыў ім ва ўсіх Пісаннях тое, што было пра Яго.

И приблизились они к тому селению, в которое шли; и Он показывал им вид, что хочет идти далее.

І наблізіліся яны да сяла, куды ішлі, і Ён зрабіў выгляд, што ідзе далей.

Но они удерживали Его, говоря: останься с нами, потому что день уже склонился к вечеру. И Он вошёл и остался с ними.

Але яны затрымлівалі Яго, кажучы: Застанься з намі, бо вечарэе і дзень ужо канчаецца. — І Ён увайшоў, каб застацца з імі.

И когда Он возлежал с ними, то, взяв хлеб, благословил, преломил и подал им.

І сталася: калі Ён узлёг з імі, то, узяўшы хлеб, дабраславіў і, пераламаўшы, падаваў ім.

Тогда открылись у них глаза, и они узнали Его. Но Он стал невидим для них.

І ім адкрыліся вочы, і пазналі Яго; але Ён стаў нябачны для іх.

И они сказали друг другу: не горело ли в нас сердце наше, когда Он говорил нам на дороге и когда изъяснял нам Писание?

І сказалі яны адзін аднаму: Ці не гарэла наша сэрца [ў нас], калі Ён казаў нам у дарозе, калі Ён раскрываў нам Пісанні?

И, встав в тот же час, возвратились в Иерусалим и нашли вместе одиннадцать Апостолов и бывших с ними,

І, устаўшы, у тую ж гадзіну яны вярнуліся ў Іерусалім і знайшлі ў зборы адзінаццаць Апосталаў і тых, што з імі,

которые говорили, что Господь истинно воскрес и явился Симону.

якія казалі, што Госпад сапраўды быў уваскрэшаны і паказаў Сіману.

И они рассказывали о происшедшем на пути, и как Он был узнан ими в преломлении хлеба.

А яны расказвалі, што было ў дарозе, і як пазналі Яго ў пераламленні хлеба.

Когда они говорили о сём, Сам Иисус стал посреди них и сказал им: мир вам.

А калі яны казалі пра гэта, Ён64 Сам стаў сярод іх і кажа ім: Мір вам!

Они, смутившись и испугавшись, подумали, что видят духа.

Яны ж, зжахнуўшыся і перапалохаўшыся, думалі, што бачаць духа.

Но Он сказал им: что смущаетесь, и для чего такие мысли входят в сердца ваши?

І Ён сказаў ім: Чаго вы ўзрушыліся і чаму сумненні ўваходзяць у вашы сэрцы?

Посмотрите на руки Мои и на ноги Мои; это Я Сам; осяжите Меня и рассмотрите; ибо дух плоти и костей не имеет, как видите у Меня.

Паглядзіце на Мае рукі і Мае ногі: гэта Я Сам; памацайце Мяне і паглядзіце, бо дух не мае цела і касцей, Я ж, як бачыце, маю.

И, сказав это, показал им руки и ноги.

І, гэта сказаўшы, Ён паказаў ім рукі і ногі.

Когда же они от радости ещё не верили и дивились, Он сказал им: есть ли у вас здесь какая пища?

Калі ж яны ад радасці яшчэ не верылі і здзіўляліся, Ён сказаў ім: Ці ёсць у вас тут якая яда?

Они подали Ему часть печёной рыбы и сотового мёда.

І яны падалі Яму кавалак печанай рыбы; [і пчаліных сотаў].

И, взяв, ел пред ними.

І, узяўшы, перад імі з’еў.

И сказал им: вот то, о чём Я вам говорил, ещё быв с вами, что надлежит исполниться всему, написанному о Мне в законе Моисеевом и в пророках и псалмах.

І сказаў ім: Гэта Мае словы, што Я казаў вам, калі яшчэ быў з вамі: трэба, каб спраўдзілася ўсё, што напісана пра Мяне ў Маісеевым законе, і ў прарокаў, і псалмах.

Тогда отверз им ум к уразумению Писаний.

Тады Ён адкрыў ім розум для зразумення Пісанняў;

И сказал им: так написано, и так надлежало пострадать Христу, и воскреснуть из мёртвых в третий день,

І сказаў ім: Так напісана, што Хрыстос павінен адпакутаваць і ўваскрэснуць з мёртвых на трэці дзень,

и проповедану быть во имя Его покаянию и прощению грехов во всех народах, начиная с Иерусалима.

і каб Яго імем было абвешчана пакаянне дзеля даравання грахоў усім народам, пачынаючы з Іерусаліма.

Вы же свидетели сему.

Вы сведкі гэтаму.

И Я пошлю обетование Отца Моего на вас; вы же оставайтесь в городе Иерусалиме, доколе не облечётесь силою свыше.

І [вось] Я пасылаю абяцанае Маім Бацькам на вас; вы ж заставайцеся ў горадзе [Іерусаліме] пакуль не ўмацуецеся65 сілаю з вышыні.

И вывел их вон из города до Вифании и, подняв руки Свои, благословил их.

І Ён вывеў іх з горада да самай Віфаніі і, падняўшы рукі Свае, добраславіў іх.

И, когда благословлял их, стал отдаляться от них и возноситься на небо.

І сталася: калі добраслаўляў іх, Ён аддаліўся ад іх і быў узнесены ў неба.

Они поклонились Ему и возвратились в Иерусалим с великою радостью.

І яны, упаўшы ніцма перад Ім, вярнуліся ў Іерусалім з вялікаю радасцю,

И пребывали всегда в храме, прославляя и благословляя Бога. Аминь.

і былі заўсёды у святыні, [хвалячы і] добраслаўляючы Бога. [Амін].

Примечания:

Синодальный перевод

49 облечетесь — буквально: оденетесь; получите, обретёте.

Пераклад Анатоля Клышкi

17 62: У некат. рукап.: і вы сумныя.

21 63: У некат. рукап.: сёння.

36 64: У некат. рукап.: Ісус.

49 65: Літаральна: апраняцеся.

« 23 глава 1 глава »