От Луки 4 глава

Евангелие от Луки
Синодальный перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

Иисус, исполненный Духа Святого, возвратился от Иордана и поведён был Духом в пустыню.

Ісус, поўны Духа Святога, вярнуўся ад Ярдана і быў Духам заведзены ў пустыню

Там сорок дней Он был искушаем от диавола и ничего не ел в эти дни, а по прошествии их напоследок взалкал.

на сорак дзён, і быў спакушаны д’яблам. Ды не еў у тыя дні анічога, а калі яны скончыліся, захацеў есці.

И сказал Ему диавол: если Ты Сын Божий, то вели этому камню сделаться хлебом.

І сказаў Яму д’ябал: «Калі Ты — Сын Божы, дык скажы гэтаму каменю, каб ён стаўся хлебам».

Иисус сказал ему в ответ: написано, что не хлебом одним будет жить человек, но всяким словом Божиим.

І адказвае яму Ісус: «Напісана: “Не хлебам адзіным жыве чалавек, але ўсякім словам Божым”».

И, возведя Его на высокую гору, диавол показал Ему все царства вселенной во мгновение времени,

Затым падняў Яго д’ябал на высокую гару і паказаў Яму ўсе царствы свету ў адзін момант,

и сказал Ему диавол: Тебе дам власть над всеми сими царствами и славу их, ибо она предана мне, и я, кому хочу, даю её;

і гаворыць Яму д’ябал: «Дам Табе ўсю ўладу над гэтым сусветам і яго славу, бо мне гэта дадзена, і я, каму хачу, таму даю яе.

итак, если Ты поклонишься мне, то всё будет Твоё.

Дык калі Ты паклонішся перада мной, усё будзе Тваё».

Иисус сказал ему в ответ: отойди от Меня, сатана; написано: «Господу Богу твоему поклоняйся, и Ему одному служи».

І, адказваючы, сказаў яму Ісус: «Адыдзі ад Мяне, шатан, бо напісана: “Госпаду, Богу твайму, будзеш пакланяцца ды Яму аднаму служыць будзеш”».

И повёл Его в Иерусалим, и поставил Его на крыле храма, и сказал Ему: если Ты Сын Божий, бросься отсюда вниз,

Затым завёў Яго ў Ерузалім, і паставіў Яго на версе святыні, і сказаў Яму: «Калі Ты — Сын Божы, дык кінься адгэтуль ўніз.

ибо написано: «Ангелам Своим заповедает о Тебе сохранить Тебя;

Бо напісана: “Загадаў Ён анёлам Сваім наконт Цябе, каб сцераглі Цябе”,

и на руках понесут Тебя, да не преткнёшься о камень ногою Твоею».

ды: “На руках будуць насіць Цябе, каб не ўдарыўся аб камень нагою Сваёю”».

Иисус сказал ему в ответ: сказано: «не искушай Господа Бога твоего».

Адказаў яму Ісус: «Сказана: “Не спакушай Госпада, Бога твайго”».

И, окончив всё искушение, диавол отошёл от Него до времени.

І, скончыўшы ўсе выпрабаванні, д’ябал адступіўся ад Яго да часу.

И возвратился Иисус в силе духа в Галилею; и разнеслась молва о Нём по всей окрестной стране.

І ў магутнасці Духа вярнуўся Ісус у Галілею, і чутка пра Яго разышлася па ўсёй краіне.

Он учил в синагогах их, и от всех был прославляем.

І Ісус навучаў у сінагогах іх, і ўзвялічваўся ўсімі.

И пришёл в Назарет, где был воспитан, и вошёл, по обыкновению Своему, в день субботний в синагогу, и встал читать.

І прыйшоў у Назарэт, дзе быў узгадаваны, і, па Сваім звычаі, у суботу ўвайшоў у сінагогу і падняўся чытаць.

Ему подали книгу пророка Исаии; и Он, раскрыв книгу, нашёл место, где было написано:

І падалі Яму кнігу прарока Ісаі. І, калі разгарнуў кнігу, знайшоў месца, дзе было напісана:

«Дух Господень на Мне; ибо Он помазал Меня благовествовать нищим, и послал Меня исцелять сокрушённых сердцем, проповедовать пленным освобождение, слепым прозрение, отпустить измученных на свободу,

«Дух Госпада на Мне; таму Госпад Мяне намасціў, каб нёс добрую вестку ўбогім, паслаў Мяне лячыць раны зламаным сэрцам, прадказваць палонным свабоду, сляпым — відушчасць, а вязням — вызваленне,

проповедовать лето Господне благоприятное».

вясціць год спагадлівасці Госпада».

И, закрыв книгу и отдав служителю, сел; и глаза всех в синагоге были устремлены на Него.

І пасля таго, як закрыў кнігу, аддаў прыслужніку і сеў; і вочы ўсіх у сінагозе былі звернуты на Яго.

И Он начал говорить им: ныне исполнилось писание сие, слышанное вами.

Ён пачаў тады казаць ім: «Сёння споўніліся толькі што вамі чутыя словы Пісання».

И все засвидетельствовали Ему это, и дивились словам благодати, исходившим из уст Его, и говорили: не Иосифов ли это сын?

Усе давалі Яму сведчанне і дзівіліся словам ласкі, што выходзілі з вуснаў Яго, і казалі: «Ці ж гэта не сын Язэпаў?»

Он сказал им: конечно, вы скажете Мне присловие: «врач! исцели Самого Себя; сделай и здесь, в Твоём отечестве, то, что, мы слышали, было в Капернауме».

А Ён гаворыць ім: «Хіба скажаце Мне гэту прымаўку: “Лекар, вылечы Самога Сябе. Учыні і тут, у бацькаўшчыне Сваёй, тое, што, чулі мы, учыніў Ты ў Кафарнаўме”».

И сказал: истинно говорю вам: никакой пророк не принимается в своём отечестве.

І гаворыць ім: «Сапраўды кажу вам, што ніводзін прарок не прымаецца ў сваёй бацькаўшчыне.

Поистине говорю вам: много вдов было в Израиле во дни Илии, когда заключено было небо три года и шесть месяцев, так что сделался большой голод по всей земле,

Праўдзіва кажу вам: многа ўдоў было ў Ізраэлі ў дні Іллі, калі неба было замкнёна на тры гады і шэсць месяцаў ды быў вялікі голад на ўсёй зямлі;

и ни к одной из них не был послан Илия, а только ко вдове в Сарепту Сидонскую;

і да ніводнай з іх не быў пасланы Ілля, адно да аўдавелай жанчыны ў Сарэпце Сідонскай.

много также было прокажённых в Израиле при пророке Елисее, и ни один из них не очистился, кроме Неемана Сириянина.

Таксама было многа пракажоных у Ізраэлі ў час Элісея прарока, але ніводзін з іх не быў ачышчаны, адно Нааман з Сірыі».

Услышав это, все в синагоге исполнились ярости

Чуючы гэта, усе ў сінагозе напоўніліся злосцю,

и, встав, выгнали Его вон из города, и повели на вершину горы, на которой город их был построен, чтобы свергнуть Его;

і паўскоквалі, і выгналі Яго за горад, ды ўзвялі Яго на верх гары, на якой стаяў горад іх, каб скінуць Яго.

но Он, пройдя посреди них, удалился.

Але Ён, прайшоўшы між імі, адышоў.

И пришёл в Капернаум, город Галилейский, и учил их в дни субботние.

І сышоў у Кафарнаўм, горад галілейскі, і навучаў іх па суботах.

И дивились учению Его, ибо слово Его было со властью.

І дзівіліся з навукі Яго, бо з уладай былі словы Яго.

Был в синагоге человек, имевший нечистого духа бесовского, и он закричал громким голосом:

І быў у сінагозе чалавек, апанаваны духам дэмана нячыстага. І закрычаў ён моцным голасам:

оставь; что Тебе до нас, Иисус Назарянин? Ты пришёл погубить нас; знаю Тебя, кто Ты, Святой Божий.

«Пакінь, што Табе да нас, Ісус з Назарэта? Ты прыйшоў губіць нас? Ведаю Цябе, Хто Ты ёсць, Святы Божы».

Иисус запретил ему, сказав: замолчи и выйди из него. И бес, повергнув его посреди синагоги, вышел из него, нимало не повредив ему.

Але Ісус забараніў яму, кажучы: «Замаўчы ды выйдзі з яго». І дэман, кінуўшы яго на сярэдзіну, выйшаў з яго, нічога не пашкодзіўшы яму.

И напал на всех ужас, и рассуждали между собою: что это значит, что Он со властью и силою повелевает нечистым духам, и они выходят?

І ахапіў жах усіх; і разважалі разам між сабою, кажучы: «Што гэта за слова, што мае ўладу і магутнасць загадваць духам нячыстым, і тыя выходзяць?»

И разнёсся слух о Нём по всем окрестным местам.

І так чутка аб Ім разыходзілася ў кожнае месца краіны.

Выйдя из синагоги, Он вошёл в дом Симона; тёща же Симонова была одержима сильною горячкою; и просили Его о ней.

Выйшаўшы з сінагогі, пайшоў Ён у дом Сімона. А цешча Сімона была ў вялікай гарачцы, дык прасілі Яго за яе.

Подойдя к ней, Он запретил горячке; и оставила её. Она тотчас встала и служила им.

І, стаўшы пры ёй, забараніў Ён гарачцы, і яна пакінула яе; і яна зараз жа, падняўшыся, паслугавала ім.

При захождении же солнца все, имевшие больных различными болезнями, приводили их к Нему, и Он, возлагая на каждого из них руки, исцелял их.

А калі зайшло сонца, усе, што мелі хворых на ўсякія немачы, прыводзілі іх да Яго; і Ён, ускладаючы рукі на кожнага, аздараўляў іх.

Выходили также и бесы из многих с криком и говорили: Ты Христос, Сын Божий. А Он запрещал им сказывать, что они знают, что Он Христос.

З многіх выходзілі таксама дэманы, якія крычалі і казалі: «Ты — Хрыстос, Сын Божы». І, забараняючы ім, не дазваляў гаварыць, што яны ведаюць, што Ён — Хрыстос.

Когда же настал день, Он, выйдя из дома, пошёл в пустынное место, и народ искал Его и, придя к Нему, удерживал Его, чтобы не уходил от них.

А калі настаў дзень, Ён, выйшаўшы, аддаліўся на пустыннае месца; і народ шукаў Яго і прыйшоў да Яго, і стараліся затрымаць, каб не адыходзіў ад іх.

Но Он сказал им: и другим городам благовествовать Я должен Царствие Божие, ибо на то Я послан.

Але Ён гаворыць ім: «Трэба, каб Я і іншым гарадам абвяшчаў добрую вестку пра Валадарства Божае, бо Я дзеля гэтага пасланы».

И проповедовал в синагогах галилейских.

І далей навучаў у сінагогах Галілеі.

Примечания:

Синодальный перевод

2 взалкать — почувствовать сильный голод, сильно захотеть есть, проголодаться.

2 + ст. 3, 5, 6, 13, диавол — старое написание, но не ошибка; сейчас пишут «дьявол», однако, чтобы искать по симфонии, нужно понимать, как слово пишется в старой орфографии.

« 3 глава 5 глава »