От Марка 5 глава

Евангелие от Марка
Синодальный перевод → Пераклад Васіля Сёмухі

И пришли на другой берег моря, в страну Гадаринскую.

Прыйшлі на другі бераг мора, у краіну Гадарынскую.

И когда вышел Он из лодки, тотчас встретил Его вышедший из гробов человек, одержимый нечистым духом,

І калі выйшаў Ён з лодкі, адразу сустрэў Яго чалавек, які выйшаў з магілаў, апанаваны нячыстым духам;

он имел жилище в гробах, и никто не мог его связать даже цепями,

у яго было жытло ў магілах, і ніхто ня мог зьвязаць яго нават ланцугамі;

потому что многократно был он скован оковами и цепями, но разрывал цепи и разбивал оковы, и никто не в силах был укротить его;

бо колькі разоў яго ні кавалі ў ланцугі і путы, але разрываў ланцугі і разьбіваў путы, і ніхто ня меў сілы ўтаймаваць яго;

всегда, ночью и днём, в горах и гробах, кричал он и бился о камни;

заўсёды, уночы і ўдзень, у горах і магілах, крычаў ён і біўся аб каменьне.

увидев же Иисуса издалека, прибежал и поклонился Ему,

А ўбачыўшы Ісуса здалёк, прыбег і пакланіўся Яму,

и, вскричав громким голосом, сказал: что Тебе до меня, Иисус, Сын Бога Всевышнего? заклинаю Тебя Богом, не мучь меня!

і, закрычаўшы моцным голасам, сказаў: што Табе да мяне? Ісусе, Сыне Бога Усявышняга! заклінаю Цябе Богам, ня муч мяне!

Ибо Иисус сказал ему: выйди, дух нечистый, из сего человека.

Бо Ісус сказаў яму: выйдзі, дух нячысты, з гэтага чалавека.

И спросил его: как тебе имя? И он сказал в ответ: легион имя мне, потому что нас много.

І спытаўся ў яго: як тваё імя? І той сказаў у адказ: легіён імя мне, бо нас многа.

И много просили Его, чтобы не высылал их вон из страны той.

І вельмі прасілі Яго, каб ня высылаў іх прэч з краіны той.

Паслось же там при горе большое стадо свиней.

А пасьвіўся там пад гарою вялікі гурт сьвіней.

И просили Его все бесы, говоря: пошли нас в свиней, чтобы нам войти в них.

І прасіліся ў Яго ўсе дэманы, кажучы: пашлі нас у сьвіней, каб нам увайсьці ў іх.

Иисус тотчас позволил им. И нечистые духи, выйдя, вошли в свиней; и устремилось стадо с крутизны в море, а их было около двух тысяч; и потонули в море.

Ісус адразу дазволіў ім. І нячыстыя духі, выйшаўшы, увайшлі ў сьвіней; і памкнуўся гурт з урвішча ў мора, а іх было каля дзьвюх тысяч; і патанулі ў моры.

Пасущие же свиней побежали и рассказали в городе и в деревнях. И жители вышли посмотреть, что случилось.

А сьвінапасы паўцякалі і расказалі ў горадзе і ў вёсках. І жыхары выйшлі паглядзець, што сталася.

Приходят к Иисусу и видят, что бесновавшийся, в котором был легион, сидит и одет, и в здравом уме; и устрашились.

Прыходзяць да Ісуса і бачаць, што апантаны, у якім быў легіён, сядзіць і апрануты, і ў здаровым розуме; і спалохаліся.

Видевшие рассказали им о том, как это произошло с бесноватым, и о свиньях.

А тыя, што бачылі, расказалі ім пра тое, як гэта здарылася з апантаным, і пра сьвіней.

И начали просить Его, чтобы отошёл от пределов их.

І пачалі прасіць Яго, каб адышоў ад межаў іхніх.

И когда Он вошёл в лодку, бесновавшийся просил Его, чтобы быть с Ним.

І калі Ён увайшоў у лодку, апантаны прасіў Яго, каб быць зь Ім.

Но Иисус не дозволил ему, а сказал: иди домой к своим и расскажи им, что сотворил с тобою Господь и как помиловал тебя.

Але Ісус не дазволіў яму, а сказаў: ідзі дамоў да сваіх і раскажы ім, што ўчыніў з табою Гасподзь і як зь цябе ўмілажаліўся.

И пошёл и начал проповедовать в Десятиградии, что сотворил с ним Иисус; и все дивились.

І пайшоў і пачаў зьвеставаць у Дзесяцігародзьдзі, што ўчыніў зь ім Ісус. І ўсе дзіваваліся.

Когда Иисус опять переправился в лодке на другой берег, собралось к Нему множество народа. Он был у моря.

Калі Ісус зноў пераправіўся ў лодцы на другі бераг, сабралася да Яго мноства людзей. Ён быў каля мора.

И вот, приходит один из начальников синагоги, по имени Иаир, и, увидев Его, падает к ногам Его

І вось, прыходзіць адзін з начальнікаў сынагогі, якога звалі Яір, і, убачыўшы Яго, падае ў ногі Яму

и усильно просит Его, говоря: дочь моя при смерти; приди и возложи на неё руки, чтобы она выздоровела и осталась жива.

і ўмольна просіць Яго, кажучы: дачка мая пры сьмерці; прыйдзі і ўскладзі на яе рукі, каб яна ачуняла і засталася жывая.

Иисус пошёл с ним. За Ним следовало множество народа, и теснили Его.

Ісус пайшоў зь ім. За Ім сьледам ішло мноства людзей, і націскалі на Яго.

Одна женщина, которая страдала кровотечением двенадцать лет,

Адна жанчына, якая пакутавала ад крывацечы дванаццаць гадоў,

много потерпела от многих врачей, истощила всё, что было у ней, и не получила никакой пользы, но пришла ещё в худшее состояние, —

шмат нацярпелася ад многіх лекараў, патраціла ўсё, што было ў яе, і ня зыскала ніякай палёгкі, а самой толькі пагоршала,

услышав об Иисусе, подошла сзади в народе и прикоснулась к одежде Его,

дачуўшыся пра Ісуса, падышла ззаду ў натоўпе і кранулася вопраткі Ягонай;

ибо говорила: если хотя к одежде Его прикоснусь, то выздоровею.

бо казала: калі хоць да вопраткі Ягонай дакрануся, дык выздаравею.

И тотчас иссяк у ней источник крови, и она ощутила в теле, что исцелена от болезни.

І перастала адразу ў яе крывацеча, і яна адчула ў целе, што ачуняла ад хваробы.

В то же время Иисус, почувствовав Сам в Себе, что вышла из Него сила, обратился в народе и сказал: кто прикоснулся к Моей одежде?

А ў той самы час Ісус, адчуўшы Сам у Сабе, што выйшла зь Яго сіла, абярнуўся ў народзе і сказаў: хто крануўся Маёй вопраткі?

Ученики сказали Ему: Ты видишь, что народ теснит Тебя, и говоришь: «кто прикоснулся ко Мне?»

Вучні сказалі Яму: Ты бачыш, што людзі націскаюць на Цябе, і кажаш: «хто крануўся Мяне?».

Но Он смотрел вокруг, чтобы видеть ту, которая сделала это.

Але Ён глядзеў навокал, каб убачыць тую, якая зрабіла гэта.

Женщина в страхе и трепете, зная, что с нею произошло, подошла, пала пред Ним и сказала Ему всю истину.

Жанчына ў страху і трымценьні, ведаючы, што зь ёю сталася, падышла, упала перад Ім і сказала Яму ўсю праўду.

Он же сказал ей: дщерь! вера твоя спасла тебя; иди в мире и будь здорова от болезни твоей.

А Ён сказаў ёй: дачка! вера твая ўратавала цябе; ідзі ў міры і будзь здаровая ад хваробы тваёй.

Когда Он ещё говорил сие, приходят от начальника синагоги и говорят: дочь твоя умерла; что ещё утруждаешь Учителя?

Калі Ён яшчэ гаварыў гэта, прыходзяць ад начальніка сынагогі і кажуць: дачка твая памерла; чаго яшчэ дакучаеш Настаўніку?

Но Иисус, услышав сии слова, тотчас говорит начальнику синагоги: не бойся, только веруй.

Але Ісус, пачуўшы гэтыя словы, адразу кажа начальніку сынагогі; ня бойся, толькі веруй.

И не позволил никому следовать за Собою, кроме Петра, Иакова и Иоанна, брата Иакова.

І не дазволіў нікому ісьці сьледам за Ім, акрамя як Пятру, Якаву і Яну, брату Якава.

Приходит в дом начальника синагоги и видит смятение и плачущих и вопиющих громко.

Прыходзяць у дом начальніка сынагогі і бачаць перапалох, і плачуць і голасам галосяць.

И, войдя, говорит им: что смущаетесь и плачете? девица не умерла, но спит.

І ўвайшоўшы, кажа ім: чаго сумеліся і плачаце? дзяўчына не памерла, а сьпіць.

И смеялись над Ним. Но Он, выслав всех, берёт с Собою отца и мать девицы и бывших с Ним и входит туда, где девица лежала.

І сьмяяліся зь Яго. Але Ён, выслаўшы ўсіх, бярэ з Сабою бацьку і маці дзяўчыны і тых, што былі зь Ім, і ўваходзіць туды, дзе дзяўчына ляжала.

И, взяв девицу за руку, говорит ей: «талифа куми», что значит: «девица, тебе говорю, встань».

І ўзяўшы дзяўчыну за руку, кажа ёй: таліфа-кумі, што азначае: «Дзяўчына, табе кажу, устань».

И девица тотчас встала и начала ходить, ибо была лет двенадцати. Видевшие пришли в великое изумление.

І дзяўчына адразу ўстала і пачала хадзіць, бо была гадоў дванаццаці. І вялікаму дзіву даліся.

И Он строго приказал им, чтобы никто об этом не знал, и сказал, чтобы дали ей есть.

І Ён строга загадаў ім, каб ніхто пра гэта ня ведаў, і сказаў, каб ёй далі есьці.

Примечания:

Синодальный перевод

30 обратился — в смысле обернулся, повернулся.

34 дщерь — дочь.

« 4 глава 6 глава »