От Марка 5 глава

Евангелие от Марка
Синодальный перевод → Пераклад Антонія Бокуна

И пришли на другой берег моря, в страну Гадаринскую.

І прыйшлі на другі бок мора ў край Гадарэнскі.

И когда вышел Он из лодки, тотчас встретил Его вышедший из гробов человек, одержимый нечистым духом,

І калі выйшаў Ён з чаўна, адразу пераняў Яго чалавек з магілаў, [апанаваны] нячыстым духам,

он имел жилище в гробах, и никто не мог его связать даже цепями,

які меў жытло ў магілах, і ніхто ня мог яго зьвязаць ланцугамі.

потому что многократно был он скован оковами и цепями, но разрывал цепи и разбивал оковы, и никто не в силах был укротить его;

Бо шмат разоў зьвязвалі яго кайданамі і ланцугамі, і ён рваў ланцугі і разьбіваў кайданы, і ніхто ня мог утаймаваць яго.

всегда, ночью и днём, в горах и гробах, кричал он и бился о камни;

І ён заўсёды днём і ноччу ў магілах і ў гарах крычаў і біў сябе камянямі.

увидев же Иисуса издалека, прибежал и поклонился Ему,

І, здалёк убачыўшы Ісуса, прыбег, і пакланіўся Яму,

и, вскричав громким голосом, сказал: что Тебе до меня, Иисус, Сын Бога Всевышнего? заклинаю Тебя Богом, не мучь меня!

і, закрычаўшы моцным голасам, сказаў: «Што мне і Табе, Ісус, Сын Бога Найвышэйшага? Заклінаю Цябе Богам, ня мучай мяне».

Ибо Иисус сказал ему: выйди, дух нечистый, из сего человека.

Бо [Ісус] сказаў яму: «Выйдзі, духу нячысты, з гэтага чалавека».

И спросил его: как тебе имя? И он сказал в ответ: легион имя мне, потому что нас много.

І спытаўся ў яго: «Якое імя тваё?» А ён адказаў, кажучы: «Маё імя — легіён, бо нас многа».

И много просили Его, чтобы не высылал их вон из страны той.

І вельмі прасіў Яго, каб не выганяў іх прэч з гэтага краю.

Паслось же там при горе большое стадо свиней.

А там каля гары пасьвіўся вялікі гурт сьвіньняў.

И просили Его все бесы, говоря: пошли нас в свиней, чтобы нам войти в них.

І прасілі Яго ўсе дэманы, кажучы: «Пашлі нас у сьвіньняў, каб мы ў іх увайшлі».

Иисус тотчас позволил им. И нечистые духи, выйдя, вошли в свиней; и устремилось стадо с крутизны в море, а их было около двух тысяч; и потонули в море.

І Ісус адразу дазволіў ім. І, выйшаўшы, духі нячыстыя ўвайшлі ў сьвіньняў, і рынуўся гурт са стромы ў мора, а было іх каля дзьвюх тысячаў, і патанулі ў моры.

Пасущие же свиней побежали и рассказали в городе и в деревнях. И жители вышли посмотреть, что случилось.

А тыя, што пасьвілі сьвіньняў, уцяклі і абвясьцілі ў горадзе і вёсках, і [людзі] выйшлі паглядзець, што сталася.

Приходят к Иисусу и видят, что бесновавшийся, в котором был легион, сидит и одет, и в здравом уме; и устрашились.

І прыходзяць да Ісуса, і бачаць, што апанаваны дэманамі, у якім быў легіён, сядзіць адзеты і пры здаровым розуме, і спалохаліся.

Видевшие рассказали им о том, как это произошло с бесноватым, и о свиньях.

І тыя, што бачылі, расказалі ім, што сталася з апанаваным дэманам, і пра сьвіньняў.

И начали просить Его, чтобы отошёл от пределов их.

І пачалі прасіць Яго, каб адыйшоў ад межаў іхніх.

И когда Он вошёл в лодку, бесновавшийся просил Его, чтобы быть с Ним.

І калі Ён увайшоў у човен, той, што быў апанаваны дэманам, прасіў Яго, каб быць з Ім.

Но Иисус не дозволил ему, а сказал: иди домой к своим и расскажи им, что сотворил с тобою Господь и как помиловал тебя.

Ісус жа не дазволіў яму, але гаворыць: «Ідзі ў дом твой да сваіх, і раскажы ім, што Госпад учыніў табе і зьлітаваўся над табою».

И пошёл и начал проповедовать в Десятиградии, что сотворил с ним Иисус; и все дивились.

І ён пайшоў, і пачаў абвяшчаць у Дэкапалі, што ўчыніў яму Ісус, і ўсе дзівіліся.

Когда Иисус опять переправился в лодке на другой берег, собралось к Нему множество народа. Он был у моря.

І калі Ісус зноў пераправіўся ў чаўне на другі бок, зыйшлося да Яго мноства людзей, і Ён быў каля мора.

И вот, приходит один из начальников синагоги, по имени Иаир, и, увидев Его, падает к ногам Его

І вось прыходзіць адзін з начальнікаў сынагогі, на імя Яір, і, убачыўшы Яго, падае да ног Ягоных,

и усильно просит Его, говоря: дочь моя при смерти; приди и возложи на неё руки, чтобы она выздоровела и осталась жива.

і вельмі просіць Яго, кажучы: «Дачка мая канае, прыйдзі, ускладзі рукі на яе, каб была выратаваная і жыла».

Иисус пошёл с ним. За Ним следовало множество народа, и теснили Его.

І Ён пайшоў з ім. І ішоў за Ім вялізарны натоўп, і ціснулі Яго.

Одна женщина, которая страдала кровотечением двенадцать лет,

І нейкая жанчына, якая [была] хворая на цячэньне крыві дванаццаць гадоў,

много потерпела от многих врачей, истощила всё, что было у ней, и не получила никакой пользы, но пришла ещё в худшее состояние, —

і шмат нацярпелася ад шматлікіх лекараў, і выдаткавала ўсё, што мела, і не атрымала аніякай карысьці, але яшчэ горш пачувалася,

услышав об Иисусе, подошла сзади в народе и прикоснулась к одежде Его,

пачуўшы пра Ісуса, падыйшла ў натоўпе ззаду і дакранулася да шаты Ягонае,

ибо говорила: если хотя к одежде Его прикоснусь, то выздоровею.

бо казала: «Калі толькі дакрануся шаты Ягонае, буду выратаваная».

И тотчас иссяк у ней источник крови, и она ощутила в теле, что исцелена от болезни.

І адразу высахла ў яе крывацеча, і яна адчула ў целе, што паздаравела ад немачы.

В то же время Иисус, почувствовав Сам в Себе, что вышла из Него сила, обратился в народе и сказал: кто прикоснулся к Моей одежде?

І адразу Ісус, адчуўшы ў Сабе, што моц выйшла з Яго, павярнуўся да натоўпу і сказаў: «Хто дакрануўся шаты Маёй?»

Ученики сказали Ему: Ты видишь, что народ теснит Тебя, и говоришь: «кто прикоснулся ко Мне?»

І сказалі Яму вучні Ягоныя: «Бачыш натоўп, які цісьне Цябе, і кажаш: “Хто дакрануўся да Мяне?”»

Но Он смотрел вокруг, чтобы видеть ту, которая сделала это.

Але Ён паглядзеў кругом, каб убачыць тую, што зрабіла гэта.

Женщина в страхе и трепете, зная, что с нею произошло, подошла, пала пред Ним и сказала Ему всю истину.

А жанчына, спалохаўшыся і дрыжучы, ведаючы, што з ёю сталася, падыйшла і ўпала перад Ім, і сказала Яму ўсю праўду.

Он же сказал ей: дщерь! вера твоя спасла тебя; иди в мире и будь здорова от болезни твоей.

Ён жа сказаў ёй: «Дачка! Вера твая збавіла цябе. Ідзі ў супакоі і будзь здаровая ад немачы тваёй».

Когда Он ещё говорил сие, приходят от начальника синагоги и говорят: дочь твоя умерла; что ещё утруждаешь Учителя?

Яшчэ Ён гаварыў, прыходзяць ад начальніка сынагогі людзі і кажуць: «Дачка твая памерла, нашто яшчэ турбуеш Настаўніка?»

Но Иисус, услышав сии слова, тотчас говорит начальнику синагоги: не бойся, только веруй.

Ісус жа, пачуўшы сказанае слова, кажа да начальніка сынагогі: «Ня бойся, толькі вер».

И не позволил никому следовать за Собою, кроме Петра, Иакова и Иоанна, брата Иакова.

І не дазволіў нікому ісьці за Ім, акрамя Пятра, Якуба і Яна, брата Якуба.

Приходит в дом начальника синагоги и видит смятение и плачущих и вопиющих громко.

І прыходзіць у дом начальніка сынагогі, і бачыць замяшаньне, плач і лямант вялікі.

И, войдя, говорит им: что смущаетесь и плачете? девица не умерла, но спит.

І, увайшоўшы, гаворыць ім: «Чаму вы ўзрушаныя і плачаце? Дзіцятка не памерла, але сьпіць».

И смеялись над Ним. Но Он, выслав всех, берёт с Собою отца и мать девицы и бывших с Ним и входит туда, где девица лежала.

І сьмяяліся з Яго. Ісус жа, адправіўшы ўсіх, бярэ бацьку і маці дзіцяці ды тых, што з Ім былі, і ўваходзіць туды, дзе ляжала дзіцятка.

И, взяв девицу за руку, говорит ей: «талифа куми», что значит: «девица, тебе говорю, встань».

І, узяўшы руку дзіцяці, гаворыць ёй: «Таліта кумі», што значыць: «Дзяўчынка, табе кажу, устань!»

И девица тотчас встала и начала ходить, ибо была лет двенадцати. Видевшие пришли в великое изумление.

І адразу ўстала дзяўчынка, і хадзіла, а мела яна дванаццаць гадоў. І [ўсе] дзівіліся з захапленьнем вялікім.

И Он строго приказал им, чтобы никто об этом не знал, и сказал, чтобы дали ей есть.

І перасьцерагаў іх, каб ніхто пра гэта ня ведаў, і сказаў, каб далі ёй есьці.

Примечания:

Синодальный перевод

30 обратился — в смысле обернулся, повернулся.

34 дщерь — дочь.

« 4 глава 6 глава »