Матфея 27 глава

Евангелле паводле Матфея
Пераклад Анатоля Клышкi → Cовременный перевод WBTC

 
 

А калі настала раніца, усе першасвятары і старэйшыны народу зрабілі нараду супроць Ісуса, каб аддаць Яго на смерць;
 
На следующее утро все первосвященники и старейшины устроили совет, на котором решили предать Иисуса смерти.

і, звязаўшы Яго, адвялі і перадалі [Понцію] Пілату, намесніку.
 
И связав, отвели и передали Его Пилату, правителю.

Тады Іуда, што Яго выдаў, убачыўшы, што Яго засудзілі, пакаяўся і вярнуў трыццаць срэбранікаў першасвятарам і старэйшынам,
 
Когда Иуда, предавший Иисуса, увидел, что Его осудили, то раскаялся и возвратил тридцать сребреников первосвященникам и старейшинам,

кажучы: Саграшыў я, выдаўшы нявінную кроў. — А яны сказалі: Што нам да таго? Глядзі сам.
 
сказав: "Согрешил я, предав кровь невинную". Но они сказали: "Что нам до этого? Это твоя забота!"

І ён, кінуўшы срэбранікі ў храме, адышоў; і, пайшоўшы, павесіўся.
 
Тогда он бросил серебряные монеты в храме, пошёл и повесился.

А першасвятары, узяўшы срэбранікі, сказалі: Іх не дазваляецца класці ў храмавую скарбніцу, бо гэта цана крыві.
 
Первосвященники же подобрали монеты и сказали: "Не по закону это класть их в храмовую копилку, ибо это цена крови".

І, зрабіўшы нараду, яны купілі за іх поле ганчара пахавання чужаземцаў.
 
Посоветовавшись, они купили на эти деньги участок земли, называвшийся Полем Горшечника, чтобы там хоронить чужестранцев.

Таму тое поле завецца Полем Крыві па сённяшні дня.
 
По этой причине поле это и по сей день называется Кровавым Полем.

Тады спраўдзілася сказанае праз прарока Іерамію, які кажа: «І ўзялі трыццаць срэбранікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраілевы,
 
Так исполнилось пророчество, изречённое Иеремией: "И взяли они тридцать сребреников, цену Того, Чью цену определили сыны Израиля

і далі іх за ганчарова поле, як загадаў мне Госпад».
 
и отдали их за поле горшечника, как указал мне Господь".

Ісус жа стаў перад намеснікам; і намеснік спытаўся ў Яго, кажучы: «Ці Ты Іудзейскі Цар?» — Ісус жа сказаў [яму]: Ты праўду кажаш.
 
Иисус предстал перед правителем, и правитель спросил Его: "Ты-Царь Иудейский?" Иисус ответил ему: "Ты говоришь".

І, калі першасвятары і старэйшыны абвінавачвалі Яго, Ён нічога не адказваў.
 
А когда обвиняли Его первосвященники и старейшины, то Он им ничего не отвечал.

Тады Пілат кажа Яму: Ці Ты не чуеш, колькі сведчанняў супроць Цябе?
 
Тогда Пилат сказал Ему: "Разве Ты не слышишь все эти обвинения против Тебя?"

І Ён не адказваў ні на адно слова, так што намеснік надта здзіўляўся.
 
Но Он не ответил ему ни на одно обвинение, так что правитель был весьма удивлён.

А на свята намеснік меў звычай адпускаць натоўпу аднаго вязня, якога яны хацелі.
 
На праздник Пасхи правитель по обычаю отпускал одного из заключённых, за которого просил народ.

І быў ў іх тады вядомы вязень, якога звалі [Ісус] Варава.
 
В то время в тюрьме был известный преступник по имени Варавва.

Дык калі яны сабраліся, Пілат сказаў ім: Каго хочаце, каб я адпусціў вам: [Ісуса] Вараву ці Ісуса, Якога завуць Хрыстом?
 
И когда все собрались, Пилат спросил у них: "Кого хотите, чтобы я освободил вам: Варавву или Иисуса, называемого Христом?"

Бо ён ведаў, што праз зайздрасць выдалі Яго.
 
Ибо он знал, что только из зависти доставили Его к нему.

Калі ж ён сядзеў на судзейскім крэсле, яго жонка паслала да яго сказаць: Нічога не рабі Таму Праведніку; бо я сёння ў сне шмат нацярпелася з-за Яго.
 
В то время как Пилат заседал в суде, его жена прислала к нему слугу сказать: "Устранись от дела Этого Праведника, ибо прошлой ночью приснился мне сон про Него, и я очень встревожена".

Але першасвятары і старэйшыны падбілі натоўпы, каб прасіць Вараву, а Ісуса загубіць.
 
Но первосвященники и старейшины убедили толпу просить за Варавву, а Иисуса предать смерти.

І намеснік сказаў у адказ: Каго з двух хочаце, каб я адпусціў вам? — І яны сказалі: Вараву.
 
Тогда правитель спросил их: "Кого из двоих хотите, чтоб я отпустил вам?" И они сказали: "Варавву".

Пілат кажа ім: Дык што мне зрабіць з Ісусам, Якога завуць Хрыстом? — Яны ўсе кажуць [яму]: Няхай будзе ўкрыжаваны!
 
Пилат сказал им: "Что сделать мне с Иисусом, называемым Христом?" И они все сказали: "Пусть распнут Его!"

А ён82 сказаў: Што ж благое зрабіў Ён? — Ды яны яшчэ мацней крычалі і казалі: Няхай будзе ўкрыжаваны!
 
Пилат спросил: "Почему? Что сделал Он плохого?" Но они продолжали кричать ещё громче: "Пусть распнут Его!"

І Пілат, убачыўшы, што нічога не дапамагае, а ўсчынаецца большае замяшанне, узяўшы вады, умыў рукі перад натоўпам, кажучы: Не вінаваты я ў крыві Гэтага [Праведніка]; глядзіце вы.
 
И Пилат, видя, что он ничего не достигнет и что может начаться бунт, взял воды и на глазах толпы умыл руки, сказав: "Я не повинен в крови Этого Человека, решайте сами".

І ўвесь народ сказаў у адказ: Яго кроў на нас і на нашых дзецях!
 
И народ ответил: "Пусть кровь Его падёт на нас и на детей наших!"

Тады ён адпусціў ім Вараву; а Ісуса, збічаваўшы, выдаў, каб укрыжавалі.
 
И тогда он отпустил Варавву, Иисуса же приказал избить плетью и отвести на распятие.

Тады намеснікавы воіны, забраўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі на Яго ўсю кагорту.
 
Тогда солдаты правителя отвели Иисуса во дворец правителя, и собрался вокруг Него весь полк.

І, раздзеўшы Яго, яны надзелі на Яго пурпуровы плашч,
 
Они раздели Его донага и надели на Него багровые одежды.

і, звіўшы вянок з калючак, усклалі Яму на галаву і далі палку ў правую руку; і, кленчачы перад Ім, глуміліся з Яго, кажучы: Радуйся, Цар Іудзейскі!
 
Они свили из терния венок, надели Ему на голову, дали в руки Ему посох и, издеваясь над Иисусом, бросились перед Ним на колени, со словами: "Слава Тебе, Царь Иудейский!"

І, напляваўшы на Яго, узялі палку і білі Яго па галаве.
 
И плевали они в Него, а потом взяли посох из руки Его и стали бить Его по голове.

І калі наглуміліся з Яго, яны знялі з Яго плашч і апранулі Яго ў Яго адзенне і павялі на ўкрыжаванне.
 
Наиздевавшись вдоволь, они сняли с Него багровые одежды, надели на Него собственную его одежду и повели на распятие.

Выходзячы ж, яны сустрэлі аднаго кірэнца, імем Сіман; гэтага і прымусілі ўзяць Яго крыж.
 
И проходя, повстречали они одного киринеянина по имени Симон и заставили его нести крест Его.

І, прыйшоўшы на месца, званае Галгофа, што значыць «месца чэрапа»,
 
И когда пришли к месту под названием Голгофа, что означает "Лобное место",

далі Яму піць віна, змяшанага з жоўцю; і, пакаштаваўшы, Ён не захацеў яго піць.
 
то дали Ему выпить вина, смешанного с жёлчью, Он же, попробовав, отказался его пить.

Тыя ж, што ўкрыжавалі Яго, падзялілі Яго адзенне, кідаючы жэрабя;
 
И распяв Его, бросили между собой жребий, кому что достанется из Его одежды,

і, седзячы, вартавалі Яго там.
 
а потом сели и стали наблюдать за Ним.

І змясцілі над Яго галавою надпіс Яго віны: Гэта Ісус, Цар Іудзейскі.
 
А над головой у Него укрепили доску со словами обвинения против Него: "Иисус, Царь Иудейский".

Тады ўкрыжавалі з Ім двух разбойнікаў: аднаго праваруч і аднаго леваруч.
 
Одновременно с Ним распяты были два разбойника, один справа, а другой слева от Него.

А тыя, што міма праходзілі, ганьбілі Яго, ківаючы сваімі галовамі
 
И проходившие мимо выкрикивали оскорбления, кивая в Его сторону

і кажучы: Ты, што руйнуеш храм і за тры дні будуеш, уратуй Самога Сябе, калі ты Сын Божы, [і] зыдзі з крыжа!
 
и говоря: "Эй, Ты, Который собирался разрушить храм и восстановить его в три дня, спаси же Себя. Если Ты Сын Божий, сойди с креста!"

Падобна і першасвятары з кніжнікамі, старэйшынамі [і фарысеямі,] насміхаючыся, казалі:
 
И первосвященники вместе с законоучителями и старейшинами тоже издевались над Ним, говоря:

Іншых ратаваў — Сябе Самога не можа ўратаваць. [Калі] Ён Цар Ізраілеў, няхай цяпер зыдзе з крыжа, і мы ўверуем у Яго.
 
"Он спасал других, а Себя спасти не может. Он — Царь Израильский, так пусть теперь сойдёт с креста, и мы уверуем в Него!

Спадзяваўся на Бога: няхай Ён цяпер выбавіць [Яго], калі Ён Яму даспадобы. Бо Ён сказаў: «Я — Сын Божы».
 
Он верит в Бога, так пусть же Бог спасёт Его теперь, если Он Ему угоден, ибо сказал Он: "Я — Сын Божий".

Таксама і разбойнікі, укрыжаваныя з Ім, зневажалі Яго.
 
И разбойники, распятые вместе с Ним, тоже осыпали Его оскорблениями.

Ад шостай жа гадзіны зрабілася цемра на ўсёй зямлі — да дзевятай гадзіны.
 
В полдень опустилась тьма на землю и не рассеивалась до трёх часов.

А каля дзевятай гадзіны Ісус ускрыкнуў моцным голасам, кажучы: Элі, Элі, лема савахвані? — гэта значыць: «Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў?»83
 
А около трёх часов Иисус воскликнул громким голосом: "Эли, эли, лама савахфани?", что означает: "Боже Мой, Боже Мой, для чего Ты покинул Меня?"

І некаторыя з тых, што стаялі там, пачуўшы, казалі: Ён кліча Ілію.
 
Некоторые из тех, кто стоял поблизости, услышав это, сказали: "Этот человек взывает к Илие!"

І адразу адзін з іх пабег, і, узяўшы губку, намачыў яе ў воцаце і, надзеўшы на палку, даваў Яму піць.
 
И тут же один из них побежал, намочил губку в кислом вине, надел её на палку и дал Ему пить.

А астатнія казалі: Пачакай, паглядзім, ці прыйдзе Ілія ратаваць Яго.
 
Но остальные говорили: "Оставь Его в покое. Посмотрим, появится ли Илия, чтобы спасти Его?"

Ісус жа, зноў ўскрыкнуўшы моцным голасам, выпусціў дух.
 
И ещё раз закричал Иисус громким голосом и испустил дух.

І вось, заслона храма разадралася зверху да нізу напалам, і зямля задрыжала, і раскалоліся скалы.
 
И тут же разорвалась надвое завеса храма сверху донизу, и всколыхнулась земля, и раскололись камни,

І магільні расчыніліся, і шмат цел спачылых святых былі ўваскрэшаны,
 
и открылись гробницы, и воскресло множество усопших святых,

і, выйшаўшы з магільняў пасля Яго ўваскрэсення, яны ўвайшлі ў святы горад і з’явіліся многім.
 
и, выйдя из гробниц своих после воскресения Его, они пришли в святой город и явились множеству людей.

А сотнік і тыя, што з ім вартавалі Ісуса, убачыўшы землятрус і тое, што адбылося, вельмі спалохаліся, кажучы: Сапраўды Ён быў Сын Божы.
 
Центурион и те, кто вместе с ним сторожил Иисуса, при виде землетрясения и всех других происшествий очень перепугались и говорили: "Воистину это был Сын Божий!"

Было ж там шмат жанчын, якія глядзелі здалёку, тыя, што ішлі ўслед за Ісусам з Галілеі, прыслугоўваючы Яму;
 
Издалека наблюдали за этим и многие женщины, которые пришли с Иисусом из Галилеи, чтобы прислуживать Ему.

між іх была Марыя Магдаліна, Марыя, маці Іякава і Іосіфа84, і маці сыноў Зевядзеевых.
 
И была среди них Мария Магдалина, а также Мария, мать Иакова и Иосифа, и мать сыновей Зеведея.

Калі ж звечарэла, прыйшоў багаты чалавек з Арымафеі, імем Іосіф, які і сам быў Ісусавым вучнем;
 
Когда наступил вечер, пришёл из Аримафеи один богач по имени Иосиф, который тоже был учеником Иисуса.

ён, прыйшоўшы да Пілата, прасіў Ісусава цела. Тады Пілат загадаў аддаць [цела].
 
Он пришёл к Пилату и попросил у него, чтобы тот отдал ему Тело Иисуса. Пилат приказал, чтобы Тело Иисуса отдали ему.

І, узяўшы цела, Іосіф абгарнуў яго чыстым кужэльным палатном,
 
Иосиф взял Тело, завернул Его в чистый льняной покров,

і паклаў яго ў сваёй новай магільні, якую высек у скале; і, прываліўшы вялікі камень да ўваходу ў магільню, пайшоў.
 
положил Его в свою собственную новую гробницу, высеченную в скале, привалил большой камень ко входу в гробницу и ушёл.

І была там Марыя Магдаліна і другая Марыя, якія сядзелі насупроць магілы.
 
А Мария Магдалина и другая Мария сели напротив гробницы.

На другі ж дзень, што ідзе за днём Падрыхтавання85, сабраліся першасвятары і фарысеі да Пілата,
 
Всё это случилось в день приготовления. На следующий день первосвященники и фарисеи пришли к Пилату

кажучы: Гаспадару, мы ўспомнілі, што той ашуканец казаў яшчэ пры жыцці: «Пасля трох дзён уваскрэсну».
 
и сказали: "Господин, мы вспомнили, что тот обманщик, когда был жив, сказал: "Через три дня воскресну".

Дык загадай ахоўваць магілу да трэцяга дня; каб Яго вучні, прыйшоўшы [ўночы], не ўкралі Яго і не сказалі народу: «Ён уваскрэшаны з мёртвых»; і будзе апошняе ашуканства горшае за першае.
 
Поэтому прикажи хорошенько охранять гробницу до наступления третьего дня, чтобы не пришли Его ученики и не выкрали Тело и не сказали всем: "Он воскрес из мёртвых". Тогда последний Его обман будет хуже первого".

Пілат сказаў ім: Маеце варту; ідзіце, ахоўвайце, як ведаеце.
 
Пилат сказал им: "С вами стражники, пойдите и охраняйте её, как знаете".

І яны пайшлі і пачалі ахоўваць магілу, прыклаўшы пячатку да каменя і паставіўшы варту.
 
Они пошли, наглухо закрыли гробницу, запечатали её и оставили там стражу.

Примечания:

 
Пераклад Анатоля Клышкi
23 82: У некат. рукап.: намеснік.
46 83: Больш дакладна пераклад гучаў бы так: «Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты ахвяраваў Мною?»
56 84: У некат. рукап.: Іасіі.
62 85: Дзень Падрыхтавання — пятніца.
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.