1 І жыў Якаў у зямлі падарожжаваньня айца свайго, у зямлі Канаанскай.
2 Гэта падзеі ў Якава. Язэп, будучы семнанцацёх год, пасьціў статак із братамі сваімі, (а быў хлапцом), із сынамі Валінымі і із сынамі Зэлфінымі, жонак айца свайго. І прыносіў Язэп іхныя словы ліхія да айца іхнага.
3 І Ізраель любіў Язэпа болей за ўсіх сыноў сваіх, бо ён быў сын старасьці ягонае; і справіў яму хітон калярысты.
4 І абачылі браты ягоныя, што яго любе ацец іхны болей за ўсіх братоў, і зьненавідзілі яго, і не маглі гукаць ізь ім супакойна.
5 І сьніў Язэп сон, і расказаў братом сваім: і яны болей яшчэ зьненавідзілі яго.
6 Ён сказаў ім: «Паслухайце, калі ласка, сон гэты, каторы я сьніў:
7 І вось, мы вяжам снапы сярод поля; і вось, устаў мой сноп, і так стаяў; і вось, абступілі яго вашы снапы і пакланіліся майму снапу».
8 І сказалі яму браты ягоныя: «Нягож ты будзеш запраўды караляваць над намі? нягож запраўды будзеш радзіць нас?» І болей яшчэ зьненавідзілі яго за сны ягоныя і за словы ягоныя.
9 І сьніў ён яшчэ другі сон, і расказаў яго братом сваім, і сказаў: «Вось, я сьніў сон яшчэ: і вось, сонца, і месяц, і адзінанцаць гвездаў кланяюцца імне».
10 І ён расказаў айцу свайму і братом сваім; і павайцяў яго ацец ягоны, і сказаў яму: «Што гэта за сон, каторы ты сьніў? нягож запраўды прыду я, і маці твая, і браты твае пакланіцца табе да зямлі?»
11 І завідавалі яму браты ягоныя, а ацец ягоны хаваў гэтае слова.
12 І пайшлі браты ягоныя пасьціць статак айца свайго ў Сыхеме.
13 І сказаў Ізраель Язэпу: «Ці браты твае ня пасьвяць у Сыхеме? Пайдзі; я пашлю цябе да іх». Ён сказаў яму: «Во я!»
14 І сказаў яму: «Пайдзі ж, паглянь, ці ў супакою браты твае і ці ў супакою статак, і зьвярні імне словы». І паслаў яго з даліны Гэўронскае; і ён прышоў да Сыхему.
15 І знайшоў яго чалавек, і во, ён блудзе ў полю, і папытаўся ў яго тый чалавек, кажучы: «Чаго шукаеш?»
16 Ён сказаў: «Братоў сваіх я шукаю; скажы ж імне, ідзе яны пасьвяць?»
17 І сказаў тый чалавек: «Яны перагналіся адгэтуль; бо я чуў, як яны казалі: "Пайдзіма да Дофану!"» І пайшоў Язэп за братамі сваімі, і знайшоў іх у Дофане.
18 І абачылі яны яго здалеку, і ўперад чымся ён дабліжыўся да іх, змаўляліся яго забіць.
19 І сказалі брат брату: «Во, гэты сьненьнік прышоў.
20 І цяпер пайдзіма й забіма яго, і кіньма яго ў вадну зь ямаў, і скажам: "Злы зьвер ізьеў яго"; і пабачым, што будзе зь ягоных сноў».
21 І пачуў Рувін, і выбавіў яго з рук іхных, і сказаў: «Не забіма душы».
22 І сказаў ім Рувін: «Не разьлівайце крыві, кіньце яго ў гэту яму, каторая на пустыні, а рукі ня выцягніце на яго», каб выбавіць яго ад рукі іхнае, каб зьвярнуць яго айцу ягонаму.
23 І было, як Язэп прышоў да братоў сваіх, і зьдзелі яны зь Язэпа хітон ягоны, хітон калярысты, каторы на ім;
24 І ўзялі яго, і кінулі яго ў яму; яма ж пустая, няма ў ёй вады.
25 І селі яны есьці хлеб, і ўзьнялі вочы свае, і абачылі, і во, караван Ізмайлаўцаў прышоў з Ґілеаду, і вярблюды іхныя нясуць пернасьці, бальсам а міру: ідуць зьвезьці гэта да Ягіпгу.
26 І сказаў Юда братом сваім: «Якая карысьць, што мы заб’ем брата нашага і схаваем кроў ягоную?
27 Пайдзіма й прадайма яго Ізмайлаўцам, а рукі нашы няхай ня будуць на ім; бо брат наш, цела наша». І паслухалі яго браты ягоныя.
28 І прайшлі Мідзяняне, купцы, і выцягнулі Язэпа зь ямы, і прадалі Язэпа Ізмайлаўцам за дваццаць срэбнікаў; а яны прывялі Язэпа да Ягіпту.
29 І зьвярнуўся Рувін да ямы, і вось, няма Язэпа ў яме. І разарваў адзецьце свае,
30 І зьвярнуўся да братоў сваіх, і сказаў: «Дзяцяці няма, а я куды, куды я пайду?»
31 І ўзялі хітон Язэпаў, і зарэзалі казянё, і занурылі хітон у кроў;
32 І паслалі хітон калярысты, і прынесьлі айцу свайму, і сказалі: «Гэта мы знайшлі: пазнай жа, адзецьце сына твайго гэта, ці не?»
33 І ён пазнаў яго, і сказаў: «Хітон сына майго; злы зьвер ізьеў яго; разарваны, разарваны Язэп».
34 І разарваў Якаў адзецьце свае, і меў жалобу па сыну сваім шмат дзён.
35 І ўсталі ўсі сынове ягоныя і ўсі дачкі ягоныя, каб пацешыць яго, але ён адмаўляўся пацешыцца, і сказаў: «Бо зыйду да сына свайго із смуткам да шэолю». І плакаў па ім ацец ягоны.
36 І Мідзяняне прадалі яго ў Ягіпце Потыфару, легчанцу Фараонаваму, начэльніку старожы.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Першая кніга Масеява: Быцьцё, 37 раздзел. Пераклад Яна Станкевіча.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.