1 І даведаўся Якаў, што ё збожжа ў Ягіпце, і сказаў Якаў сыном сваім: «Чаго вы глядзіце?»
2 І сказаў: «Вось, я чуў, што ё збожжа ў Ягіпце; зыйдзіце туды і купіце нам стуль, і будзем жыць і не памрэм».
3 І зышлі дзесяцёх братоў Язэпавых купіць збожжа ў Ягіпту;
4 А Веняміна, брата Язэпавага, не паслаў Якаў з братамі ягонымі, бо сказаў: «Каб не прылучылася зь ім няшчасьце».
5 І прышлі сынове Ізраелявы купляць збожжа, сярод іншых прыбылых; бо была галадоў у зямлі Канаанскай.
6 А Язэп быў найвышшы валадар тае зямлі. Ён прадаваў збожжа ўсяму люду зямлі. І прышлі браты Язэпавы, і білі яму чалом да зямлі.
7 І абачыў Язэп братоў сваіх, і пазнаў іх; і прыдаўся чужым ім, і гукаў зь імі стродка, і сказаў ім: «Скуль вы прышлі?» І яны сказалі: «Ізь зямлі Канаанскае купіць збожжа».
8 І пазнаў Язэп братоў сваіх, але яны не пазналі яго.
9 І ўспомнеў Язэп сны, што ён сьніў празь іх; і сказаў ім: «Узьведнікі вы, абачыць голасьць зямлі прышлі вы».
10 І сказалі яны яму: «Не, спадару наш; і твае слугі прышлі купіць еміны.
11 Усі мы сынове аднаго чалавека; пасьцівыя мы. Ня бывалі слугі твае ўзьведнікамі».
12 Ён сказаў ім: «Не, толькі голасьць зямлі прышлі вы выглядзець».
13 Яны сказалі: «Двананцацёх слугаў тваіх братоў; мы сынове аднаго чалавека ў зямлі Канаанскай, і вось, малы сядні з айцом нашым, а аднаго няма».
14 І сказаў ім Язэп: «Гэта самае я й казаў вам, сказаўшы: "Узьведнікі вы".
15 Гэтым будзеце выпрабаваны: жыў Фараон! вы ня выйдзеце адгэтуль, калі ня прыйдзе сюды малы брат ваш.
16 Пашліце аднаго з вас, і няхай возьме ён брата вашага; а вы будзеце ўвязьнены. І выпрабуюцца словы вашыя, ці праўда ваша; і калі не, жыў Фараон! узьведнікі вы».
17 І забраў іх пад нагляд на тры дні.
18 І сказаў ім Язэп на трэйці дзень: «Гэта зрабіце, і застаніцеся жывы; Бога я баюся.
19 Калі пасьцівыя вы, няхай адзін із вашых братоў застанецца ўвязьнены ў доме нагляду вашага, а вы йдзіце й адвязіце збожжа дзеля аддаленьня голаду дамоў вашых.
20 І брата вашага малога прывядзіце да мяне, і спраўдзяцца словы вашыя, і не памрыце». І зрабілі яны так.
21 І казалі яны кажны брату свайму: «Запраўды мы вінны ўзглядам брата нашага, што мы бачылі бедаваньне душы ягонае, як ён маліў нас, але не паслухалі, і за тое й прышла на нас бяда гэта».
22 І адказаў Рувін ім, кажучы: «Ці не казаў я вам, кажучы: "Не грашыце супроці дзецяняці", і не паслухалі вы; і во, кроў ягоная спаганяецца».
23 А яны ня ведалі, што Язэп цяме, бо памеж іх быў перакладнік.
24 І адвярнуўся ад іх, і плакаў. І зьвярнуўся да іх, і гукаў ізь імі, і ўзяў зь іх Сымона, зьвязаў яго перад ачыма іхнымі.
25 І загадаў Язэп, і напоўнілі судзіны іхныя збожжам, і зьвярнуць срэбра іхнае кажнаму ў мех ягоны, і даць ім еміны на дарогу. І зрабілі ім гэтак.
26 Яны паднялі збожжа свае на аслы свае і пайшлі стуль.
27 І разьвязаў адзін мех свой, каб даць аслу свайму на папасе; і абачыў срэбра свае, і вось, яно ў вадтуліне мяха ягонага.
28 І сказаў братом сваім: «Срэбла імне зьвярнулі; і яно ў мяху ў мяне». І затрывожылася сэрца іхнае, і яны задрыжэлі, адзін перад адным, кажучы: «Што гэта Бог учыніў нам?»
29 І прышлі яны да Якава, айца свайго, да зямлі Канаанскае, і паведалі яму ўсе, што прыгадзілася зь імі, кажучы:
30 «Гукаў тый чалавек, спадар зямлі тае, з намі стродка і меў нас за ўзьведнікаў у тэй зямлі.
31 І сказалі мы яму: «Пасьцівыя мы, мы ня бывалі ўзьведнікамі;
32 Нас двананцацёх братоў, сыноў у вайца нашага; аднаго няма, а малы сядні з айцом нашым у зямлі Канаанскай».
33 І сказаў тый чалавек, спадар зямлі тае: «З гэтага я пазнаю, ці пасьцівыя вы: застаўце ў мяне аднаго брата з вас, а вы збожжа дзеля аддаленьня голаду дамоў вашых вазьміце й пайдзіце;
34 І прывядзіце да мяне малога брата вашага; і даведаюся, што вы ня ўзьведнікі, але пасьцівыя вы, аддам вам брата вашага, і вы зможаце таргаваць у гэтай зямлі».
35 І было: як яны паражнілі мяхі свае, і во, у кажнага зьвязак срэбла ягонага ў мяху ягоным. І бачылі яны зьвязкі срэбла свайго, яны і ацец іхны, і баяліся.
36 І сказаў ім Якаў, айцец іхны: «Вы спабылі мяне дзяцей: Язэпа няма; і Сымона няма; Веняміна ўзяць хочаце, — усе гэта на мяне!»
37 І сказаў Рувін айцу свайму: «Забі двух маіх сыноў, калі я не прывяду яго да цябе; аддай яго на маю руку, і я зьвярну яго табе».
38 А ён сказаў: «Ня зыйдзе сын мой з вамі; бо брат ягоны памер, і ён адзінотным застаўся! Калі здарыцца зь ім няшчасьце ў дарозе, у каторую вы пойдзеце, дык зьвядзіце вы сівізну маю із смуткам да шэолю».
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Першая кніга Масеява: Быцьцё, 42 раздзел. Пераклад Яна Станкевіча.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.