1 І дакончаны нябёсы й зямля і ўсе войска іх.
2 І дакончыў Бог сёмага дня дзела Свае, каторае Ён чыніў, і перастаў тварыць сёмага дня ўсе дзела свае, каторае ўчыніў.
3 І дабраславіў Бог сёмы дзень, і пасьвяціў яго; бо ў гэты перастаў тварыць усе дзела Свае, каторае тварыў Бог, каб чыніць.
4 Вось паходжаньне нябёсаў і зямлі, у стварэньню іх, у дзень, у каторым учыніў СПАДАР Бог зямлю й нябёсы,
5 І ўсялякія палявыя кусты, уперад чымся яны расьлі, і ўсялякую палявую траву, каторая дагэнуль не расла; бо СПАДАР Бог не пасылаў дажджу на зямлю, і ня было чалавека рабіць зямлю.
6 І пара падыймалася ізь зямлі, і навадняла ўвесь від зямлі.
7 І ўхармаваў СПАДАР Бог чалавека з пылу зямлі, і ўдыхнуў у ноздры ягоныя дых жыцьця, і стаў чалавек душою жывою.
8 І насадзіў СПАДАР Бог сад у Едэне, на ўсходзе, і памясьціў там чалавека, каторага ўхармаваў.
9 І вырасьціў СПАДАР Бог ізь зямлі ўсялякае дзерва, прынаднае на пагляд і добрае на емя, і дзерва жыцьця сярод тога саду, і дзерва веданьня дабра й ліха.
10 І рака выходзіла з Едэну дзеля навадненьня саду; і стуль падзялілася, і былі чатыры галоўныя рэкі.
11 І імя аднае Фісон: яна абцякае ўсю зямлю Гавіла, тую, ідзе золата;
12 І золата тае зямлі добрае; там ёсьць бдалях і камень анікс.
13 І імя другое ракі Ґігон: яна абцякае ўсю зямлю Куш.
14 Імя трэйцяе ракі Гідэкэль: яна цячэць перад Асыраю. І чацьвертая рака Еўфрат.
15 І ўзяў СПАДАР Бог чалавека, і асяліў яго ў садзе Едэнскім, урабляць і сьцерагчы яго.
16 І расказаў СПАДАР Бог чалавеку, кажучы: «З кажнага дзерва ў садзе ты будзеш свабодна есьці;
17 Але зь дзерва веданьня дабра й ліха ня еж ізь яго; бо ў дзень, у каторым ты зьясі зь яго, сьмерцю памрэш».
18 І сказаў СПАДАР Бог: «Нядобра быць чалавеку адзінотнаму; ствару яму памачніка, яму адказуючага».
19 І ўхармаваў СПАДАР Бог ізь зямлі ўсю жывёлу палявую і ўсе птуства нябёснае, і прывёў да чалавека, каб бачыць, як ён назавець іх, і ўсе як назавець чалавек кажную дыхаючую істу, так і было імя ёй.
20 І назваў чалавек імёны ўсяму статку і птуству нябёснаму, і ўсім зьвяром палявым; але чалавеку не знайшлося памачніка, яму адказуючага.
21 І спусьціў Бог на чалавека цьвярды сон, і ён заснуў, і ўзяў адну із скабаў ягоных, і закрыў тое месца целам замест яе.
22 І пабудаваў СПАДАР Бог тую скабу, каторую выняў з чалавека, у жонку, і прывёў яе да чалавека.
23 І сказаў чалавек: «Во, гэтым разам косьць із косьцяў маіх і цела зь цела майго. Затым будзе яна звацца жонкаю, бо з мужа ўзята гэту».
24 Затым пакіне чалавек айца свайго й маці сваю, і прыліпне да жонкі свае, — і будуць целам адным.
25 І былі абое голыя, чалавек і жонка ягоная, і не сароміліся.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Першая кніга Масеява: Быцьцё, 2 раздзел. Пераклад Яна Станкевіча.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.