Псальмы 69 псалом

Кніга Псальмаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская на русском

Кіраўніку хору. Паводля мелёдыі «Лілея». Давідавы.

В конец давиду, в воспоминание, во еже спасти мя Господу.

Ратуй мяне, Божа, бо воды дайшлі аж да душы (маёй)!

Боже, в помощь мою вонми: Господи, помощи ми потщися.

Я заграз у глыбокім балоце, і няма там дна. Я ўвайшоў у глыбіні водаў, і цячэньне мяне залівае.

Да постыдятся и посрамятся ищущии душу мою. да возвратятся вспять и постыдятся хотящии ми злая:

Я зьнямогся ад крыку. Перасохла маё горла. Змарыліся вочы мае, чакаючы Бога майго.

да возвратятся абие стыдящеся глаголющии ми: благоже, благоже.

Больш, чым валасоў на маёй галаве, ёсьць тых, якія нянавідзяць Мяне бяз прычыны. Шматлікія ёсьць тыя, што хочуць мяне зьнішчыць, якія варагуюць супраць мяне нясправядліва. Чаго я ня рабаваў мушу аддаць.

Да возрадуются и возвеселятся о тебе вси ищущии тебе, Боже: и да глаголют выну, да возвеличится Господь, любящии спасение твое.

Божа, Ты ведаеш няразумнасьць маю. І вíны мае ад Цябе ня схаваныя.

Аз же нищь есмь и убог, Боже, помози ми: помощник мой и избавитель мой еси ты, Господи, не закосни.

Мой Госпад, Ягова войскаў! Хай ня будуць пасаромленыя празь мяне тыя, якія на Цябе спадзяюцца. Няхай ня будуць празь мяне пасаромленымі тыя, якія шукаюць Цябе, Бог Ізраэля! —

бо дзеля Цябе я нашу́ ганьбу, сорам пакрывае аблічча маё.

Я стаўся чужым для братоў Маіх і іншаземцам дзеля сыноў маткі Маёй;

бо руплівасьць па Доме Тваім пажырае Мяне, і зьнявагі тых, што Цябе зьняважаюць, упалі на Мяне.

Калі я плакаў, і душа мая стагнала ў посьце, і гэта сталася мне за ганьбу.

І як я апранаюся ў валасяніцу, я станаўлюся прымаўкай для пасьмешышча на языках іхных.

Тыя, што сядзяць каля варотаў, гавораць супраць мяне, і я станаўлюся прадметам з’едлівых прымавак п’яніцаў.

А я, Ягова, малітва мая да Цябе ў час спрыяньня Твайго. Божа, пачуй мяне дзеля вялікай міласэрнасьці Тваёй, дзеля праўды збаўленьня Твайго.

Выратуй мяне з багны, каб я ня захлынуўся! Ратуй мяне ад нянавісьнікаў маіх і ад глыбіняў водаў!

Ня дай, каб цячэньне водаў мяне захлынула, і глыбіня мяне праглынула. Хай ня замкне нада мною прорва ляпу сваю.

Выслухай мяне, Ягова, бо добрая Міласэрнасьць Твая. Праз мноства шчадротаў Тваіх павярніся да мяне!

І ня хавай Аблічча Твайго ад раба Твайго, бо я ў бядзе. Хутчэй выслухай мяне!

Наблізься да душы маёй. Вызвалі яе! Дзеля ворагаў маіх вызвалі мяне.

Ты,Ты ведаеш ганьбу маю і сорам мой, і зьнявагу маю. Перад Табою ўсе прыгнятальнікі мае.

Ганьба зламала сэрца маё, і я змогся. Чакаў я спагады, і вось няма яе, і суце́шыцеля, але ня знайшоў.

І да́лі яны Мне за ежу жоўць і ў смазе Маёй да́лі Мне піць воцат.

Няхай стол іхны стане сеткай для іх, і адплатай — сілок.

Хай зацемрацца іхныя вочы, каб ня бачыць. І сьцёгны іхныя няхай дрыжаць назаўсёды.

Вылі на іх Ярасьць Тваю, і полымя Гневу Твайго хай дасягне іх.

Селішча іхнае няхай запусьцее; і ў палатках іхных хай ніхто ня жыве.

Бо таго, каго Ты выцяў, яны перасьле́дуюць, і пра боль Табою параненых яны расказваюць.

Да іхнага бяззаконьня дадай бяззаконьне, і хай яны ня прыйдуць да праведнасьці Тваёй.

Няхай яны будуць выцертымі з кнігі жыцьця і хай ня будуць упíсаны са справядлівымі.

А я моцна зга́ньбены. Мне балíць. Твой паратунак, Божа, хай паставіць мяне на нядасягальную вышыню.

Я буду славіць Імя Бога ў песьні і буду ўзьвялічаць Яго хваленьнем.

І будзе гэта даспадобы Ягову болей, чым вол, чым бычок з рагамі і раздвоенымі капыта́мі.

Убачаць гэта панíжаныя і узра́дуюцца. Вы, што шукаеце Бога, хай жыве ваша сэрца! —

бо Ягова слухае ўбогіх, і вязьнямі Сваімі Ён ня грэбуе.

Хай хваляць Яго неба і зямля, моры і ўсё, што рухаецца ў іх,

бо Бог уратуе Сыён і адбудуе месты Юды, каб яны там жылí і валодалі íмі.

І насеньне Ягоных рабоў будзе спадкаваць яго. І тыя, што любяць Імя Ягонае, будуць жыць у ім.

« 68 псалом 70 псалом »