Псальмы 55 псалом

Кніга Псальмаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская на русском

Кіраўніку хору. Са струннай ігрой. Навука Давідава.

В конец, о людех от святых удаленых, давиду в столпописание, внегда удержаша и иноплеменницы в гефе, псалом.

Божа! Нахілі Вуха да малітвы маёй і ня ўхіляйся ад маленьня майго!

Помилуй мя, Боже, яко попра мя человек: весь день боря стужи ми.

Зваж на мяне і выслухай мяне! Я раздумваю ў маёй жалобе і стагну

Попраша мя врази мои весь день: яко мнози борющии мя с высоты.

ад крыку ворага, ад уціску бязбожніка, бо яны наводзяць на мяне бяззаконьне і злосна варагуюць супраць мяне.

В день не убоюся, аз же уповаю на тя.

Сэрца маё трапе́ча ўва мне, і напаў ня мяне жах сьмяротны.

О Бозе похвалю словеса моя: на Бога уповах, не убоюся: что сотворит мне плоть?

Страх і дрыжаньне найшлі на мяне, і жах ахапляе мяне.

Весь день словес моих гнушахуся: на мя вся помышления их на зло.

І я сказаў: «О, каб я меў крыльле, як галубка! я адляцеў бы і супакоіўся!

Вселятся и скрыют, тии пяту мою сохранят, якоже потерпеша душу мою.

Так! я адляцеў бы далёка і застаўся б у пустэльні». Зэля.

Ни о чесомже отринеши я, гневом люди низведеши.

Я сьпешна схаваўся б ад буйнага ветру і ад буры.

Боже, живот мой возвестих тебе: положил еси слезы моя пред тобою, яко и во обетовании твоем.

Зьнішчы (іх) мой Госпад! струшчы іхныя языкі! бо я бачу гвалт і згрызоты ў месту.

Да возвратятся врази мои вспять, в оньже аще день призову тя: се, познах, яко Бог мой еси ты.

Дзень і ноч яны ходзяць вакол яго (места) па ягоных мура́х. Бяззаконьне і мардоўная праца ўнутры яго.

О Бозе похвалю глагол, о Господе похвалю слово.

Гора ў сярэдзіне яго, гнёт і ашу́ка ня сканчаюцца на плошчы ягонай.

На Бога уповах, не убоюся: что сотворит мне человек?

Бо ня вораг мяне зьняважае, гэта я перанёс бы; і ня нянавісьнік, які ўзвышаецца перада мной, ад яго я схаваўся б;

Во мне, Боже, молитвы, яже воздам хвалы твоея:

але (ты) чалавеча, як я, мой сябра і мне блíзкі,

яко избавил еси душу мою от смерти, очи мои от слез и нозе мои от поползновения: благоугожду пред Господем во свете живых.

зь якім мы разам звычайна мелі любасныя адносіны, у Дом Божы хадзілі сярод урачыстага натоўпу.

Хай сьмерць нападзе на іх! хай яны жывымі зыйдуць у край сьмерці, бо злачынства ў сялібах іхных, і ў нутры іхным.

Я, я клічу да Бога, і Ягова ратуе мяне.

Увечары, ураніцы і апоўдні я буду жалобна маліцца і стагнаць, і Ён чуе голас мой.

Ён у міры выкупляе душу́ маю ад нападку супраць мяне, бо іх многа супраць мяне.

Бог выслухае (мяне), а ім адплаціць, Ён Той, што сядзіць на Пасадзе з прадвечных часоў — Зэля — ім, у якіх няма перамены, ды якія ня баяцца Бога.

Ён падняў рукі свае супраць тых, што былі зь ім у міры; ён парушыў угоду сваю.

(Словы) вуснаў ягоных гладкія, як масла, а сэрца ягонае поўна вайны. Словы ягоныя мякчэйшыя за алей, але адначасна яны — ме́чы аголеныя.

Пакінь на Ягову клопат твой, і Ён цябе падтрымае, Ён ніколі ня дапусьціць, каб праведнік пахіснуўся.

І Ты, Божа, укінеш іх у яму пагíбелі. Людзі крывавых дзеяў ды ілжы ня пражывуць палавіны дзён іхных. Але я, я спадзяюся на Цябе.