Псальмы 74 псалом

Кніга Псальмаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская на русском

Навука Асапава. Чаму Ты, Божа, адкінуў нас назаўсёды, і чаму тлее гнеў Твой на авечкі па́сты Тваёй?

В конец, да не растлиши, псалом песни асафу.

Успомні збор (люду) Твайго, які Ты прыдбаў перш пачатку часу, вызваліў, як народ уласнасьці (Тваёй), гары Сыён, на якой Ты пасяліўся.

Исповемыся тебе, Боже, исповемыся тебе и призовем имя твое: повем вся чудеса твоя.

Падымі Стопы Твае да вечных руінаў. Усё ў Сьвятыні вораг разбурыў.

Егда прииму время, аз правоты возсужду.

Рыкаюць праціўнікі Твае пасярод сходаў Тваіх. Яны паставілі іхныя знакі, як азнакі.

Растаяся земля и вси живущии на ней, аз утвердих столпы ея.

Ён вядомы, як той, хто падымае сякеру на гушчар лесу;

Рех беззаконнующым, не беззаконнуйте: и согрешающым, не возносите рога.

і цяпер яны разьбіваюць усе ягоныя рэзьбы (упрыгожаньні) сякерамі і молатамі.

Не воздвизайте на высоту рога вашего и не глаголите на Бога неправду:

Яны ўрынулі ў агонь Сьвятыню Тваю, Сялібу Імені Твайго апаганілі да гру́нту.

яко ниже от исход, ниже и запад, ниже от пустых гор.

Яны сказалі ў сэрцы сваім: «Мы зруйнуем іх усіх ра́зам». Яны спалíлі ўсе мясьціны сходаў Божых у зямлі.

Яко Бог судия есть: сего смиряет, и сего возносит.

Мы больш ня бачым нашых знакаў. Няма больш прарока, і няма сярод нас нікога, хто б ведаў, дакуль (гэта будзе).

Яко чаша в руце Господни, вина нерастворена исполнь растворения, и уклони от сея в сию: обаче дрождие его не истощися, испиют вси грешнии земли.

Дакуль, Божа, бу́дзе зьняважаць уціска́льнік, ці вечна будзе вораг зьняважаць Тваё Імя?

Аз же возрадуюся в век, воспою Богу иаковлю:

Чаму Ты стрымліваеш Руку́ Тваю і Правіцу Тваю? Вымі яе са сховішча вопраткі Тваёй і зрабі ім канец!

и вся роги грешных сломлю, и вознесется рог праведнаго.

Але Бог ёсьць Кароль мой здаўна, Які чыніць збаўленьні сярод зямлі.

Ты разьдзяліў сілаю Тваёю мора, Ты патрушчыў галовы драконаў у водах.

Ты раструшчыў галовы лявіятану, аддаў яго на ежу народу пустэльняў.

Ты высек крыніцу і паток. Ты высушыў рэкі мнагаводныя.

Твой дзень, і ноч таксама Твая. Ты прыгатаваў сьвятло і сонца.

Ты ўсталяваў усе межы зямлі. Ты ўтварыў лета і зіму́.

Ты помні гэта: вораг зьняважыў Ягову. І няразумны народ зьняславіў Імя Тваё.

Ня аддай душы Тваёй галубіцы зьверу. Жыцьцё ўбогіх Тваіх ня забудзь навечна!

Зірні на Запавет, бо цёмныя мейсцы зямлі ёсьць поўныя прытонаў гвалту.

Ня дай уцісьнёнаму вярнуцца асаромленым. Гаротны і ўбогі хай славяць Імя Тваё.

Паўстань Божа! Вядзі справу Тваю! Помні зьнявагі на Цябе, якія чыніць няразумны ўвесь дзень.

Ня забудзь голасу Тваіх супраціўнікаў. Бунт тых, якія паўстаюць супраць Цябе, нясупынна ўзьнімаецца.