Псальмы 104 псалом

Кніга Псальмаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская на русском

Багаславі душа мая Ягову! Ягова, Бог мой, Ты надзвычайна вялікі. У бляск і гонар апрануты Ты;

Исповедайтеся Господеви и призывайте имя его, возвестите во языцех дела его:

Каторы сьвятлом акрываешся быццам шатай, Каторы Нябёсы прасьціраеш, як шырокі дах,

воспойте ему и пойте ему, поведите вся чудеса его.

Каторы Свае вышынныя харомы кладзеш у водах, Каторы аблокі ператвараеш у Сваю калясьніцу, Каторы крочыш на крылах ветру,

Хвалитеся о имени святем его: да возвеселится сердце ищущих Господа:

Каторы духаў робіш Ангеламі Сваімі, полымя агню служкамі Сваімі.

взыщите Господа и утвердитеся, взыщите лица его выну.

Ён угрунтаваў зямлю на цьвёрдых асновах ейных. Яна ня пахісьнецца ў векі вечныя.

Помяните чудеса его, яже сотвори, чудеса его и судбы уст его,

Бяздоньнем, як вопраткай, накрыў Ты яе. Над горамі стаялі воды.

семя авраамле раби его, сынове иаковли избраннии его.

Ад пагрозы Тваёй яны ўцяклі. Ад голасу грому Твайго яны пасьпяшаліся прэч —

Той Господь Бог наш: по всей земли судбы его.

узьнімаюцца горы; запада́юць даліны — на мейсца, што Ты ім прызначыў.

Помяну в век завет свой, слово, еже заповеда в тысящы родов,

Ты паклаў ім мяжу, якую яны ня пераступяць. Яны ня вернуцца, каб пакрыць зямлю.

еже завеща аврааму, и клятву свою исааку:

(Ты ёсьць Той,) Каторы крыніцы адпраўляеш ў рэкі. Цякуць яны паміж гораў.

и постави ю иакову в повеление и израилю в завет вечен,

Яны пояць усіх зьвяроў поля. Дзікія аслы спатольваюць сваю смагу.

глаголя: тебе дам землю ханааню, уже достояния вашего.

Каля іх жывуць птушкі нябесныя. Праз гольле (дрэў) яны падаюць голас свой.

Внегда быти им малым числом, малейшым и пришелцем в ней,

(Ты ёсьць Той,) Каторы горы поіць са Сваіх вышынных харомаў — ад плоду Тваіх твораў насычаецца зямля —

и преидоша от языка в язык и от царствия в люди ины:

Каторы гадуеш траву для жывёлы і зеляніну на спажытак чалавеку, каб здабываў зь зямлі ежу

не остави человека обидети их и обличи о них цари:

і віно, якое вяселіць сэрца чалавека, і алей, ад якога твар (ягоны) блішчыць, і хлеб, (які) сілкуе сэрца чалавека.

не прикасайтеся помазанным моим, и во пророцех моих не лукавнуйте.

Хай насычаюцца дрэвы Яговы, кедры Лівану, якія Ён насадзіў,

И призва глад на землю: всяко утверждение хлебное сотры.

дзе птушкі робяць гнёзды; бусел, на кіпарысах дом ягоны.

Посла пред ними человека: в раба продан бысть иосиф.

Высокія горы — для горных казлоў, скалы — схоў для дама́наў.

Смириша во оковах нозе его, железо пройде душа его,

Ён стварыў месяц для вызначэньня пэўных часоў. Сонца ведае свой захад.

дондеже прииде слово его: слово Господне разжже его.

Ты робіш цемру, і становіцца ноч. І ў ёй рухаюцца ўсе лясныя зьвяры.

Посла царь и разреши его: князь людий, и остави его.

Маладыя львы рыкаюць аб здабычы і шукаюць у Бога ежы сваёй.

Постави его господина дому своему и князя всему стяжанию своему,

Сонца ўзыходзіць: яны зьбіраюцца і кладуцца ў свае логвішчы.

наказати князи его яко себе и старцы его умудрити.

Чалавек выходзіць на занятак свой і да працы сваёй аж да вечара.

И вниде израиль во египет, и иаков пришелствова в землю хамову.

Як шматлікія дзеі Твае, Ягова! Усіх іх Ты ўчыніў у мудрасьці. Зямля поўная багацьця Твайго.

И возрасти люди своя зело и укрепи я паче врагов их.

Тут мора вялікае і шырокае на абодва бакі. Там безьліч жывых істот, якія рухаюцца, жывёлы малыя і вялікія.

Преврати сердце их возненавидети люди его, лесть сотворити в рабех его.

Там плывуць караблі. (Там) левіятан, якога Ты стварыў, каб ён у ім гуляў.

Посла моисеа раба своего, аарона, егоже избра себе:

Усе яны чакаюць ад Цябе, каб Ты ім даў есьці у свой час.

положи в них словеса знамений своих и чудес своих в земли хамове.

Ты даеш ім: яны зьбіраюць. Ты расчыняеш Тваю Руку: яны насычаюцца дабром.

Посла тму и помрачи, яко преогорчиша словеса его.

Ты хаваеш Аблічча Тваё: яны палохаюцца. Ты адбіраеш у іх дыханьне: яны здыхаюць, і ў пыл свой яны вяртаюцца назад.

Преложи воды их в кровь и измори рыбы их.

Ты пасылаеш Духа Твайго: яны ствараюцца, і Ты абнаўляеш аблічча зямлі.

Воскипе земля их жабами в сокровищницах царей их.

Хай будзе слава Ягове вавек. Хай радуецца Ягова зь Дзеяў Сваіх.

Рече, и приидоша песия мухи и скнипы во вся пределы их.

Ён глядзіць на зямлю, і яна дрыжыць. Ён дакранаецца да гор, і яны дымяцца.

Положи дожди их грады, огнь попаляющь в земли их:

Я буду сьпяваць Ягове ўсё маё жыцьцё. Я буду іграць майму Богу, пакуль я ёсьць.

и порази винограды их и смоквы их, и сотры всякое древо предел их.

Хай будзе прыемным Яму мой роздум. (Я) буду радавацца ў Ягове.

Рече, и приидоша прузи и гусеницы, имже не бе числа,

Хай зьгінуць грэшнікі зь зямлі, і няхай больш ня будзе бязбожнікаў. Багаслаў Ягову, душа мая! Хваліце Ягову!

и снедоша всяку траву в земли их, и поядоша всяк плод земли их.

« 103 псалом 105 псалом »