Псальмы 107 псалом

Кніга Псальмаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская на русском

Дзякуйце Ягове, бо (Ён ёсьць) Добры, бо Міласэрнасьць Ягоная трывае на ве́кі.

Песнь, псалом давиду.

Хай так скажуць збаўленыя Яговы, якіх Ён збавіў з рукі ворага,

Готово сердце мое, Боже, готово сердце мое: воспою и пою во славе моей.

і якіх Ён сабраў зь земляў, ад усходу і ад захаду, ад поўначы і ад мора.

Востани, слава моя, востани, псалтирю и гусли: востану рано.

Яны блукалі ў пустэльні па бяздарожжу; (І) ня знайшлі места для жыцьця;

Исповемся тебе в людех, Господи, пою тебе во языцех:

яны цярпелі голад і смагу; душа іхная ў іх зьнямагла́ся;

яко велия верху небес милость твоя и до облак истина твоя.

дык яны загукалі да Яговы ў тузе сваёй, (і) Ён вызваліў іх зь бедаў іхных,

Вознесися на небеса, Боже, и по всей земли слава твоя,

і павёў іх простым шляхам, каб яны прыйшлі ў места жытла (свайго):

яко да избавятся возлюбленнии твои: спаси десницею твоею и услыши мя.

хай яны вызнаюць удзячнасьць Ягове за Ягоную Міласэрнасьць і за Ягоныя Цудадзеі сынам чалавечым,

Бог возглагола во святем своем: вознесуся и разделю сикиму, и удоль селений размерю.

бо Ён насычае душу спрагнёную і напаўняе дабром душу галодную.

Мой есть галаад, и мой есть манассий, и ефрем заступление главы моея: иуда царь мой,

Яны сядзелі ў цемры і ў цяню сьмерці, скаваныя бядою і жалезам,

моав коноб упования моего: на идумею наложу сапог мой: мне иноплеменницы покоришася.

бо яны бунтавалі супраць Слоў Бога і зьняважалі Раду Найвышэйшага,

Кто введет мя во град ограждения? или кто наставит мя до идумеи?

так што Ён упакорыў іхнае сэрца бядою, яны спаткнуліся, і ня было ім памочніка;

Не ты ли, Боже, отринувый нас, и не изыдеши, Боже, в силах наших?

яны крычэлі да Яговы ў тузе сваёй, (і) Ён выратаваў іх зь бедаў іхных;

Даждь нам помощь от скорби: и суетно спасение человеческо.

Ён вывеў іх зь цемры і ценю сьмерці і парваў кайданы іхныя:

О Бозе сотворим силу, и той уничижит враги нашя.

хай яны вызнаюць удзячнасьць Ягове за Міласэрнасьць Ягоную і Ягоныя Цудадзеі сынам чалавечым,

бо Ён паламаў брамы медныя і скрышыў засаўкі жалезныя.

Няразумныя, яны цярпелі плягі на шляху свайго бяззаконьня і за нясправядлівасьці свае;

душа іхная грэбавала ўсякай ежай, і яны падыйшлі да брамаў сьмерці,

яны крычэлі да Яговы ў тузе сваёй, (і) Ён выратаваў іх зь бедаў іхных;

Ён пасылаў Сваё Слова і лячыў іх, і Ён вырваў іх з магілаў іхных:

хай яны вызнаюць удзячнасьць Ягове за Міласэрнасьць Ягоную і Ягоныя Цудадзеі сынам чалавечым,

хай апавяшчаюць Справы Ягоныя з урачыстасьцю.

Тыя, што пусьціліся на караблях у мора, на вялікіх водах вялі работу,

яны бачылі Ўчынкі Яговы і Ягоныя Цудадзеі ў глыбінях,

як Ён сказаў, дык узьняў штормавы вецер, які высака ўзьняў ягоныя (мора) хвалі;

і яны ўзьнімаліся то да неба, то ападалі ў глыбíні; (і) душа іхная растае́ ў горы;

яны хістаюцца і спатыкаюцца, як п’яны, і ўся іхная мудрасьць становіцца ў нішто;

і яны загукалі да Яговы ў бядзе сваёй, (і) Ён вывеў іх зь іхных бедаў;

Ён ператварыў буру ў цішыню, так што іхныя (прыгнятальнікаў) хвалі ўлягліся;

і яны ўзрадаваліся, што хвалі суцішыліся, і Ён прывёў іх да жаданае прыстані:

хай яны вызнаюць удзячнасьць Ягове за Міласэрнасьць Ягоную і Ягоныя Цудадзеі сынам чалавечым,

і няхай яны ўзвышаюць Яго ў сходзе народу, і на пасяджэньні старэйшынаў хай славяць Яго.

Ён ператварае рэкі ў пустэльню і крыніцы водаў у смагнучую зямлю,

пладавітую зямлю ў саланчак за бязбожнасьць тых, хто на ёй жыве.

Ён пераварачае пустэльню ў возера, а сухую зямлю — ў крыніцу вады,

і Ён пасяляе там галадаючых, і яны засноўваюць места для жытла.

І яны засяваюць палеткі, садзяць вінаграднікі, і тыя даюць ім багатыя плады;

і Ён багаслаўляе іх, і яны вельмі множацца, і статак жывёлы іхнай ня памяншаецца.

І зноў яны становяцца малаколькаснымі і прыгнечанымі ад прыгнёту, няшчасьця і пакуты.

Ён вылівае зьнявагу на (іхных) князёў і пакідае іх блукаць у пустэльні па бяздарожжу;

Ён падыймае ўбогага зь бяды і памнажае плямёны (іхныя), як авечкі.

Справядлівыя бачаць гэта і радуюцца, а ўсякае бяззаконьне закрывае свой рот.

Хто мудры хай гэта заўважыць, і хай яны ўважліва зважаюць на літасьці Яговы.

« 106 псалом 108 псалом »