От Луки 2 глава

Евангелие от Луки святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

 
 

Было же в дни те: вышел указ от кесаря Августа о переписи всей вселенной
 
І сталася ў тыя дні: выйшла ад ке́сара Аўгуста павяле́ньне зрабіць сьпіса́ньне па ўсёй зямлі.

Это была первая перепись в правление Квириния Сирией.
 
Гэты сьпіс быў пе́ршы за гаспадараньня Кірынэя ў Сірыі.

И шли все записываться, каждый в свой город.
 
І пайшлі ўсе́ запісвацца, кожны ў сваё ме́ста.

И пошел также Иосиф из Галилеи из города Назарета в Иудею в город Давидов, называемый Вифлеем, потому что был он из дома и рода Давидова,
 
Пайшоў таксама і Язэп з Галіле́і, з ме́ста Назарэту, у Юдэю, у ме́ста Давідавае, званае Віфлеем, бо ён быў з дому і роду Давідавага,

записаться с Мариам, обрученною ему, которая была беременна.
 
запісацца з Марыяю, заручанай з Ім жонкай, што была цяжарная.

Было же: пока они находились там, исполнились дни, когда Она должна была родить,
 
Калі-ж яны былі там, надыйшоў час радзіць ёй;

и родила Она Сына Своего первенца и спеленала Его и положила Его в яслях, потому что не было им места в гостинице.
 
і ўрадзіла Сына Свайго Пе́ршага, і палажыла яго ў жолаб, бо ня было ім ме́сца ў зае́зьдзе.

И были в этой стране пастухи, жившие под открытым небом и стерегшие ночью стадо свое.
 
У той старане́ былі на полі пастухі, што вартавалі ўначы ля статку свайго.

И ангел Господень предстал им, и слава Господня осияла их, и они устрашились страхом великим.
 
І вось зьявіўся ім Ангел Гасподні, і слава Госпадава асьвяціла іх; і ўбаяліся страхам вялікім.

И сказал им ангел: не бойтесь. Ибо вот, благовествую вам радость великую, которая будет всему народу:
 
І сказаў ім Ангел: ня бойцеся! бо вось я абвяшчаю вам вялікую радасьць, што будзе ўсім людзям:

родился вам сегодня в городе Давидовом Спаситель, Который есть Христос Господь.
 
бо цяпе́р нарадзіўся вам у ме́сьце Давідавым Спасіцель, Каторы ёсьць Хрыстос Госпад;

И вот вам знамение: вы найдете Младенца спелёнатого и лежащего в яслях.
 
і вось вам знак: вы зно́йдзеце Дзіця ў пялёнках, ляжучы́ ў я́сьлях.

И внезапно вместе с ангелом явилось множество воинства небесного, хваля Бога и говоря:
 
І неўспадзе́ўкі зьявілася з Ангелам вялікае войска нябе́снае, сла́вячы Бога і гаворачы:

Слава в вышних Богу, и на земле мир, в людях благоволение.
 
Сла́ва на вы́шынах Богу і на зямлі мір сярод людзе́й добрае волі.

И было: когда отошли от них на небо ангелы, пастухи стали говорить друг другу: дойдем же до Вифлеема и посмотрим, что такое произошло, о чем Господь объявил нам.
 
І сталася, як адыйшлі ад іх Ангелы на не́ба, пастухі сказалі адзін аднаму: пойдзем у Віфлеем і паглядзім, што там зда́рылася, што абвясьціў нам Госпад.

И они поспешили придти, и нашли и Мариам, и Иосифа, и Младенца, лежащего в яслях.
 
І пасьпе́шна выйшлі, і знайшлі Марыю і Язэпа, і Дзіцятка, ляжучы ў жолабе.

Увидев же, сообщили о том, что им сказано было об Этом Дитяти.
 
Угле́дзіўшы-ж, расказалі аб тым, што было абве́шчана ім пра Дзіцятка гэнае.

И все услышавшие удивились сказанному им пастухами.
 
І ўсе́, чуўшы, дзівіліся з таго, што расказвалі ім пастухі.

Мариам же все слова эти сохраняла, слагая в сердце Своем.
 
А Марыя захавала ўсе́ словы гэтыя, складаючы ў сэрцы сваім.

И возвратились пастухи, славя и хваля Бога за всё, что они увидели и услышали так, как было сказано им.
 
І вярнуліся пастухі, сла́вячы й выхваля́ючы Бога за ўсё, што чулі й бачылі, як ім сказана было.

И когда исполнилось восемь дней, чтобы обрезать Его, тогда и наречено было имя Ему: Иисус, данное ангелом прежде зачатия Его во чреве.
 
І як прайшло восем дзён, калі трэба было абрэзаць Дзіцятка, далі Яму імя Ісус, названае Ангелам да зача́цьця Яго ў чэ́раве.

И когда исполнились дни очищения их по Закону Моисееву, принесли Его в Иерусалим, чтобы поставить пред Господом,
 
А калі скончыліся дні ачышчэньня іх па закону Майсе́яваму, прыне́сьлі Яго ў Ерузалім, каб прадставіць перад Госпадам,

как написано в Законе Господнем: «Всякое существо мужеского пола, разверзающее материнскую утробу, да будет посвящено Господу»,
 
як сказана ў законе Гасподнім, каб усякае дзіця мужчынскага полу, разрываючае чэрава, было ахвярава́на Госпаду (Выхад 13:2);

и чтобы принести жертву по сказанному в Законе Господнем: пару горлиц или двух птенцов голубиных.
 
і каб прыне́сьці ў ахвяру, як сказана ў законе Гасподнім, дзьве́ гарліцы, ці двое галубяня́так.

И вот, был в Иерусалиме человек, которому имя Симеон, человек праведный и благоговейный, ожидающий утешения Израиля, и Дух Святой был на нем.
 
І вось быў у Ерузаліме чалаве́к, на імя Сымэон. Ён быў чалавек справядлівы й пабожны, чака́ў пацяшэньня Ізраілявага; і Дух Сьвяты быў на ім.

И было ему открыто Духом Святым, что он не увидит смерти, прежде чем не увидит Христа Господня.
 
Яму было прадказана Духам Сьвятым, што ён ня ўгле́дзіць сьме́рці, дакуль ня ўгле́дзіць Хрыста Гасподняга.

И пришел он в Духе в храм, и когда принесли родители Младенца Иисуса, чтобы совершить над Ним установленное по Закону,
 
І прыйшоў ён па натхне́ньню ў царкву. І, калі бацькí прыне́сьлі Дзіцятка Ісуса, каб выканаць над Ім законны абрад,

он взял Его на руки, благословил Бога и сказал:
 
ён узяў Яго на рукі, багаславіў Бога і сказаў:

Теперь отпускаешь Ты раба Твоего, Владыко, по слову Твоему, с миром,
 
Цяпе́р адпускаеш слугу́ Твайго, Валада́ру, па слову Твайму, з мірам;

ибо видели очи мои спасение Твое,
 
бо бачылі вочы мае́ спасе́ньне Тваё,

которое Ты уготовал пред лицом всех народов:
 
каторае Ты прыгатаваў перад абліччам усіх народаў,

свет во откровение язычникам, и славу народа Твоего Израиля.
 
сьвятло для асьве́ты паганаў, і славу народу Твайго Ізраіля.

И отец Его и Мать удивлялись тому, что говорилось о Нем.
 
Язэп жа й Маці Яго дзівіліся сказанаму аб Ім.

И благословил их Симеон и сказал Мариам, Матери Его: вот. Он лежит на падение и восстание многих во Израиле и в знамение прорекаемое,
 
І багаславіў іх Сымэон і сказаў Марыі, Матцы Яго: вось, ляжыць Гэты на ўпадак і паўстаньне многіх у Ізраілю і на знак, якому працівіцца будуць,

и Тебе же Самой душу пройдет меч, чтобы раскрыты были во многих сердцах помышления.
 
і табе́ самай ме́ч пранікне ў душу, — каб выявіліся памышле́ньні многіх сэрцаў.

И была Анна пророчица, дочь Фануила, из колена Асирова. Она достигла весьма преклонного возраста, прожив с мужем семь лет от девства своего,
 
Тут была таксама Ганна прарочыца, дачка́ Фануілавая, з кале́на Асіравага; была яна ў ве́льмі старым ве́ку, з мужам ад дзявоцтва свайго пражыла сем гадоў,

и вдовой до восьмидесяти четырех лет. Она не отходила от храма, постом и молитвою служа Богу день и ночь.
 
удава́ гадоў васьмідзесяцёх чатырох, каторая не адыходзіла ад царквы, постам ды малітваю служачы Богу дзе́нь і ноч.

И в этот час, подойдя, она славила Бога и говорила о Нем всем ожидающим искупления Иерусалима.
 
І яна ў той час прыйшоўшы славіла Госпада і гаварыла аб Ім усім, што ждалі выбаўле́ньня ў Ерузаліме.

И когда они совершили всё положенное по Закону Господню, то возвратились в Галилею в город свой Назарет.
 
І калі яны́ выканалі ўсё па закону Гасподняму, дык вярнуліся ў Галіле́ю, у ме́ста сваё Назарэт.

Дитя же росло и укреплялось, исполняясь премудрости, и благодать Божия была на Нем.
 
Дзіцятка-ж узрастала і ўзмацоўвалася духам, напаўняючыся розумам; і дабрадая́ньне Божае было на Ім.

И ходили родители Его каждый год в Иерусалим на праздник Пасхи.
 
І кожны год бацькí Яго хадзілі ў Ерузалім на сьвята Пасхі.

И по достижении Им двенадцати лет, когда восходили они в Иерусалим по обычаю Праздника,
 
І, калі Ён быў дванаццацёх гадоў, прыйшлі яны таксама, як звычайна, у Ерузалім на сьвята;

и совершили положенные дни, — при возвращении остался Отрок Иисус в Иерусалиме, и не заметили этого родители Его.
 
калі-ж, па сканчэньні дзён сьвята, варочаліся, застаўся хлопчык Ісус у Ерузаліме; і не заўважылі таго Язэп ды маці Яго;

Думая же, что Он со спутниками, прошли они дневной путь и стали искать Его среди родственников и знакомых,
 
але думалі, што Ён ідзе́ з другімі; прайшоўшы-ж дзе́нную дарогу, сталі шукаць Яго між сваяка́мі ды знаёмымі.

и не найдя, возвратились в Иерусалим, ища Его.
 
І, не знайшоўшы Яго, вярнуліся ў Ерузалім, шукаючы Яго.

И было: через три дня нашли они Его в храме, сидящего между учителями и слушающего их и задающего им вопросы;
 
Праз тры дні знайшлі Яго ў царкве́, се́дзячы сярод вучыцялёў, слухаючы іх і пытаючыся ў іх;

и изумлялись все слушающие Его разуму и ответам Его.
 
усе́ слухаўшыя дзівіліся з розуму і адка́заў Яго.

И увидев Его, они были поражены, и сказала Ему Матерь Его: Дитя Мое, почему поступил Ты с нами так? Вот, отец Твой и Я с болью ищем Тебя.
 
І, угле́дзіўшы Яго, зьдзівіліся; і маці Яго сказала Яму: Дзіця! што ты зрабіў з намі? Вось бацька Твой і я з вялікаю туго́ю шукалі Цябе́.

И сказал Он им: что же вы искали Меня? Не знали вы, что Мне надлежит быть во владениях Отца Моего?
 
Ён сказаў ім: на што́ было вам шукаць Мяне́? ці-ж вы ня ве́далі, што Мне́ трэба быць у тым, што нале́жыць Айцу́ Майму?

И они не поняли слова, которое Он сказал им.
 
Але яны не зразуме́лі сказаных ім словаў.

И Он ушел с ними и пришел в Назарет, и был в повиновении у них, и Матерь Его хранила всё это в сердце Своем.
 
Ён пайшоў з імі і прыйшоў да Назарэту; і быў паслухмя́ны ім. І маці Яго захавала ўсе́ словы гэтыя ў сэрцы сваім.

А Иисус преуспевал в премудрости и возрасте и любви у Бога и людей.
 
Ісус жа рос розумам і ўзростам ды ў ласцы ў Бога і людзе́й.

Примечания:

 
 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
27 + вершы 37, 46 — царква = храм.
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.