От Луки 22 глава

Евангелие от Луки святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

Приближался же праздник Опресноков, называемый Пасхою.
 
Набліжалася ж Сьвята Праснакоў, што называецца Пасхаю.

И искали первосвященники и книжники, как бы убить Его, ибо они боялись народа.
 
І шукалі архірэі і кніжнікі, як бы забіць Яго; але баяліся народу.

И вошел сатана в Иуду, называемого Искариотом, одного из числа Двенадцати;
 
Увайшоў жа шатан у Юду, празванага Іскарыётам, аднаго зь ліку дванаццацёх;

и он пошел совещаться с первосвященниками и начальниками стражи, как бы предать Его им.
 
і, пайшоўшы, (ён) дамовіўся з архірэямі і начальнікамі, як Яго прадаць ім.

И они обрадовались и согласились дать ему денег.
 
І (яны) узрадаваліся, і згадзіліся даць яму срэбнікаў.

И он обещал и искал случая предать им Его не при народе.
 
І (ён) паабяцаў і шукаў нагоды выдаць Яго ім, ды і ня пры народзе.

Настал же день Опресноков, когда надлежало заколоть пасхального агнца;
 
Надыйшоў жа Дзень Праснакоў, у які належала быць заколатай Пасцы.

и Он послал Петра и Иоанна, сказав: пойдите, приготовьте нам пасху, чтобы нам вкусить ее.
 
І (Ён) паслаў Пятра і Яана, сказаўшы: пайдзіце, прыгатуйце нам з’есьці Пасху.

Они же сказали Ему: где велишь нам приготовить?
 
Яны ж сказалі Яму: дзе хочаш нам прыгатаваць?

И Он сказал им: вот, когда будете входить в город, встретится вам человек с кувшином воды; последуйте за ним в дом, куда он войдет;
 
Ён жа сказаў ім: вось, пры ўваходзе вашым у места сустрэнецца з вамі чалавек, нясучы збан вады; пайдзіце ўсьлед за ім у дом, куды (ён) увойдзе.

и скажете хозяину дома: «говорит тебе Учитель: где покой, в котором Я вкусил бы пасху с учениками Моими?»
 
І скажыце гаспадару дому: Настаўнік кажа табе: дзе пакой у якім бы (Мне) з’есьці Пасху з вучнямі Маімі?

И он вам покажет горницу большую, убранную; там приготовьте.
 
І ён вам пакажа вялікі верхні засланы пакой; там прыгатуйце.

Они пошли и нашли, как Он указал им, и приготовили пасху.
 
Пайшоўшы ж, (яны) знайшлі як (Ён) сказаў ім; і прыгатавалі Пасху.

И когда настал час. Он возлег, и апостолы с Ним.
 
І як прыйшла гадзіна, (Ён) узьлёг і дванаццаць Апосталаў зь Ім,

И Он сказал им: великим желанием возжелал Я вкусить эту пасху вместе с вами прежде Моего страдания:
 
і сказаў ім: жаданьнем вялікім Я зажадаў з’есьці з вамі гэтую Пасху, перш Маёй пакуты;

ибо, говорю вам, не буду вкушать ее, доколе не исполнится она в Царстве Божием.
 
бо кажу вам, што ўжо ня буду есьці яе, пакуль яна ня будзе ўтворана ў Гаспадарстве Бога.

И взяв чашу, возблагодарив, сказал: возьмите ее и разделите между собою,
 
І, узяўшы чару (і) аддаўшы падзяку, сказаў: вазьміце яе і падзяліце паміж сабою,

ибо говорю вам, что не буду пить отныне от плода лозы виноградной, доколе Царство Божие не придет.
 
бо кажу вам, што ня буду піць ад плоду вінаграднага, пакуль ня прыйдзе Гаспадарства Бога.

И взяв хлеб, возблагодарив, преломил и дал им, говоря: это есть тело Мое, за вас отдаваемое. Делайте это в воспоминание о Мне.
 
І, узяўшы хлеб (і) аддаўшы падзяку, паламаў і падаў ім, кажучы: гэта ёсьць Цела Маё, што за вас даецца; рабіце гэтае на ўспамін пра Мяне.

Также и чашу после вечери, говоря: эта чаша есть новый завет в крови Моей, за вас изливаемой.
 
Таксама і чару пасьля вячэры, кажучы: гэта чара — Новы Запавет у Маёй Крыві, Якая за вас праліваецца.

Но вот рука предающего Меня со Мною за столом,
 
Ды вось, рука таго, хто выдае Мяне, са Мною за сталом;

ибо Сын Человеческий идет по предназначению, но горе человеку тому, чрез которого Он предается.
 
І хаця Сын Чалавечы ідзе па прызначэньню, але гора таму чалавеку, цераз каторага (Ён) прадаецца.

И они начали спрашивать друг друга: кто же из них сделает это?
 
Тады яны пача́лі між сабою ўзбуджана выясьняць, хто бы сярод іх гатовы гэтае зрабіць.

Возник и спор между ними, кто из них должен считаться большим.
 
Узьнялася і спрэчка паміж імі, хто зь іх вылучаецца відавочна быць большым.

Он же сказал им: цари народов господствуют над ними, и имеющие власть над ними называются «Благодетелями».
 
Ён жа сказаў ім: каралі народаў валадараць над імі, а тыя, хто гаспадарыць над імі, дабрачынцамі называюцца.

А вы не так: но больший между вами да будет как младший, и начальствующий как служащий.
 
Вы ж ня так: але бо́льшы сярод вас няхай будзе, як меншы, а начальнік, як слуга.

Ибо кто больше: возлежащий или служащий? Не возлежащий ли? А Я посреди вас — как служащий.
 
Бо хто большы: ці той, хто ўзьляжыць, ці той, хто паслугуе? Хіба́ ня той, хто ўзьляжыць? А Я сярод вас як паслугуючы.

Но вы те, которые пребыли со Мною в испытаниях Моих;
 
Вы ж прабылі ў выпрабаваньнях Маіх са Мною ста́ла.

и Я завещаю вам, как завещал Мне Отец Мой, Царство,
 
І Я прызначаю вам, як прызначыў Мне Бацька Мой — Валадарства,

чтобы вы ели и пили за трапезою Моею в Царстве Моем. И сядете вы на престолах и будете судить двенадцать колен Израилевых.
 
каб вы елі і пілí за сталом Маім, і пасядзеце на пасадах, судзячы дванаццаць кален Ізраэлявых.

И сказал Господь: Симон, Симон, вот, сатана добился того, чтобы просеять вас, как пшеницу:
 
І Госпад сказаў: Сымоне! Сымоне! вось шатан вымагаў, каб прасеяць вас, як пшаніцу;

но Я молился о Тебе, чтобы не оскудела вера твоя, и ты некогда, обратившись, утверди братьев твоих,
 
але Я памаліўся за цябе, каб ня заняпала вера твая; і ты некалі, навярнуўшыся, умацуй братоў тваіх.

Он же сказал Ему: Господи, с Тобою я готов и в тюрьму и на смерть идти.
 
Ён жа сказаў Яму: Госпадзе! з Табою я гатовы і ў вязьніцу і на сьмерць ісьці.

Но Он сказал: говорю тебе, Петр: не пропоет сегодня петух, как ты трижды отречешься, что не знаешь Меня.
 
Але Ён сказаў: кажу табе, Пётра, ня прапяе сягоньня певень да таго як (ты) тройчы адрачэшся, (кажучы), што ня ведаеш Мяне.

И сказал им: когда Я послал вас без мешка и сумы и обуви, имели ли вы в чем недостаток? Они сказали: ни в чем.
 
І сказаў ім: калі Я пасылаў вас бяз кашалька і (бяз) торбы і абутку, ці мелі (вы) у чым-небудзь патрэбу? Яны ж адказалі: ніякай.

И Он сказал им: но теперь, у кого есть мешок, пусть возьмет; также и суму; и у кого нет, пусть продаст одежду свою и купит меч;
 
Тады сказаў ім: але цяпер, хто мае кашалёк, хай возьме, таксама і торбу; а хто ня мае, прадай вопратку сваю і купі меч.

ибо говорю вам: нужно, чтобы совершилось на Мне это слово Писания: «И к беззаконным причтен». Ибо и то, что о Мне, приходит к концу.
 
Бо кажу вам, што ўсё гэта напісанае павінна споўніцца на Мне: і да злачынцаў залічаны. Бо што тычыцца Мяне — надыходзіць канец.

Они же сказали: Господи, вот здесь два меча. И Он сказал им: довольно.
 
Яны ж сказалі: Госпадзе! вось тут два мечы! Ён жа сказаў ім: даволі.

И выйдя, пошел, по обыкновению, на гору Масличную; за Ним последовали и ученики.
 
І, выйшаўшы, пайшоў, як звычайна, на гару Аліваў. І ўсьлед за Ім пайшлі і Ягоныя вучні.

И придя на место, Он сказал им: молитесь, чтобы не впасть в искушение.
 
Прыйшоўшы ж на тое мейсца, Ён сказаў ім: маліцеся, каб ня ўвайсьці ў спакушэньне.

А Сам отошел от них на расстояние брошенного камня; и преклонив колени, молился,
 
І Ён адыйшоў ад іх, як кінуць камень і, укленчыўшы, маліўся,

говоря: Отче, если хочешь, пронеси эту чашу мимо Меня; впрочем, не Моя воля, но Твоя да будет.
 
кажучы: Тата Мой! о, каб Ты зажадаў пранесьці гэту чару міма Мяне! Аднак ня Мая воля, але Твая хай станецца.

И явился Ему ангел с неба, укрепляя Его.
 
Зьявіўся ж Яму Ангел зь Неба, падмацоўваючы Яго.

И впав в томление, усиленнее молился; и сделался пот Его, как капли крови, падающие на землю.
 
І, апынуўшыся ў стане моцнага пакутніцкага змаганьня, Ён мацьней маліўся: і быў пот Ягоны, як згусткі крыві, што падаюць на зямлю.

И встав от молитвы, придя к ученикам, нашел их спящими от печали.
 
І, устаўшы ад малітвы, прыйшоўшы да вучняў, знайшоў іх сьпячымі ў смутку.

И сказал им: что вы спите? Встаньте и молитесь, чтобы не впасть вам в искушение.
 
І сказаў ім: што (вы) сьпíце? Устаўшы, маліцеся, каб ня трапіць у спакусу.

Пока Он еще говорил, вот толпа, и тот, кого звали Иуда, один из Двенадцати, шел впереди их. И он приблизился к Иисусу, чтобы поцеловать Его.
 
І яшчэ Ён гаварыў, і вось натоўп, а сьпераду іх ішоў адзін з дванаццаці, па імені Юда, і падыйшоў да Ісуса, (каб) пацалаваць Яго.

Иисус же сказал ему: Иуда, поцелуем ли предаешь ты Сына Человеческого?
 
Ісус жа сказаў Яму: Юда! пацалункам прадаеш Сына Чалавечага?

Окружавшие Его, увидев, что будет, сказали: Господи, что, если мы ударим мечем?
 
Тыя, што былі побач зь Ім, убачыўшы да чаго даходзе, сказалі Яму: Госпадзе! ці ня ўдарыць (нам) мечам?

И один из них ударил первосвященникова раба и отсек ему правое ухо.
 
І адзін зь іх ударыў архірэйскага слугу і адсек яму правае вуха.

Иисус же сказал в ответ: оставьте, довольно! И коснувшись уха, исцелил раба.
 
І, загаварыўшы, Ісус сказаў: пакіньце, даволі гэтага. І, дакрануўшыся да вуха ягонага, ацаліў яго.

И сказал Иисус пришедшим на Него первосвященникам и начальникам храмовой стражи и старейшинам: как на разбойника вышли вы с мечами и кольями.
 
Сабраўшымся ж супраць Яго архірэям і начальнікам Сьвятыні і старэйшынам Ісус сказаў: быццам на разбойніка выйшлі (вы) зь мечамі ды каламі, (каб узяць Мяне).

Каждый день бывал Я с вами в храме, и вы не подняли на Меня рук; но этот час — ваш, и власть тьмы.
 
Кожны дзень бываў Я з вамі ў Сьвятыні, (і вы) ня паднялі на Мяне рук; але гэтая гадзíна ёсьць вашая, і ўлады цемры.

Взяв Его, повели и ввели в дом первосвященника. Петр же следовал издали.
 
І, узяўшы Яго, павялі і прывялі Яго ў дом архірэя. Пётра ж ішоў сьледам здалёк.

Когда развели огонь среди двора и сели вместе, сидел и Петр между ними.
 
Калі ж распалілі вогнішча пасярод двара і паселі разам, Пётра сядзеў між імі.

И одна служанка, увидев его, сидящего у огня, и всмотревшись в него, сказала: и этот был с Ним.
 
І адна служанка, убачыўшы яго, што сядзіць пры вогнішчы, і прыгледзіўшыся да яго, сказала: і гэты быў зь Ім.

Но он отрекся и сказал: я не знаю Его, женщина.
 
Ён жа адрокся ад Яго, сказаўшы: жанчына, я ня ведаю Яго.

И немного спустя другой, увидев его, сказал: и ты из них. Но Петр сказал: человек, я не из них.
 
І няўзабаве другі, убачыўшы яго, казаў: і ты зь іх. Але Пётра сказаў: чалавеча! не!

И около часа спустя кто-то другой начал настойчиво утверждать: поистине, и этот был с Ним; он, ведь, и Галилеянин.
 
І, як прайшло каля гадзіны часу, нехта другі настойваў, кажучы: сапраўды, і гэты быў зь Ім, бо і ён галілеяц.

Но Петр сказал: человек, я не знаю, что ты говоришь. И тотчас, пока он еще говорил, пропел петух.
 
Але Пётра сказаў: чалавеча! ня ведаю, (што) ты гаворыш! І адразу, калі ён яшчэ гаварыў, прапяяў певень.

И обернувшись, Господь взглянул на Петра. И вспомнил Петр слово Господне, как Он сказал ему: сегодня, прежде чем пропоет петух, ты отречешься от Меня трижды.
 
І, павярнуўшыся, Госпад глянуў на Пётру, і ўспомніў Пётра Слова Госпада, як Ён сказаў яму: перш, чым певень прапяе, тройчы адрачэшся ад Мяне.

И выйдя вон, плакал горько.
 
І, выйшаўшы вон, Пётра горка заплакаў.

А люди, державшие Иисуса, ругались над Ним и били Его;
 
І мужчыны, якія трымалі Ісуса, глуміліся над Ім, (і) зьбівалі (Яго).

и закрыв лицо Его, спрашивали: прореки, кто ударил Тебя?
 
І, накрыўшы Яго, білі Яго па Абліччу і пыталіся ў Яго, кажучы: прароч, хто ўдарыў Цябе?

И много иных хулений произносили на Него.
 
І многа іншага, блюзьнерачы, гаварылі супраць Яго.

И когда настал день, собрался совет старейшин народа: и первосвященники, и книжники; и привели Его в свой синедрион.
 
І калі настаў дзень, была сабрана рада старэйшынаў народу: архірэі і кніжнікі; і прывялі Яго ў свой сынэдрыён, кажучы:

И сказали: если Ты Христос, скажи нам. Он же сказал им: если Я вам скажу, вы не поверите;
 
Калі Ты ёсьць Хрыстос, скажы нам. (Ён) жа сказаў ім: калі вам скажу, ня паверыце;

а если спрошу, вы не ответите.
 
А калі ж запытаюся (у вас), ня адкажаце Мне і ня звольніце.

Отныне Сын Человеческий будет восседать по правую сторону силы Божией.
 
Адгэтуль Сын Чалавечы сядзе праваруч Сілы Бога.

И сказали все: итак, Ты — Сын Божий? А Он им сказал: вы говорите, что Я.
 
Сказалі ж усе: дык Ты ёсьць Сын Бога? Ён жа сказаў ім: вы кажаце, Хто Я ёсьць.

Они же сказали: какая нам еще нужда в свидетельстве? Ибо мы сами слышали из уст Его.
 
Яны ж сказалі: якое яшчэ нам трэба сьведчаньне? бо (мы) самі пачулі з Вуснаў Ягоных.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.