1 Павучэнне Асафа.
Слухай, народ, закон мой,
Дахіліце вуха ваша да слоў вуснаў маіх.
Слухай, народ, закон мой,
Дахіліце вуха ваша да слоў вуснаў маіх.
2 Раскрыю для прыпавесці вусны мае,
Вымаўлю прароцтвы ад спрадвеку.
Вымаўлю прароцтвы ад спрадвеку.
3 Што чулі мы і даведаліся,
Што бацькі нашы паведалі нам.
Што бацькі нашы паведалі нам.
4 І не пазабылася гэта ў дзяцей у родзе іхнім,
Што ўзвяшчаюць славу Божую, і моц Яго, і дзівы Яго, якія сатварыў.
Што ўзвяшчаюць славу Божую, і моц Яго, і дзівы Яго, якія сатварыў.
5 І засведчыў Ён Якаву, і закон паклаў Ізраілю,
І запаведаў яго бацькам нашым, і запаведаў перадаць яго сынам сваім.
І запаведаў яго бацькам нашым, і запаведаў перадаць яго сынам сваім.
6 Да ўзведае род іхні,
Сыны народжаныя вырастуць і паведаюць сваім сынам.
Сыны народжаныя вырастуць і паведаюць сваім сынам.
7 Да пакладуць на Бога ўсё спадзяванне свае,
І не забудуцца пра справы Божыя, і запавет Ягоны шукаць пачнуць.
І не забудуцца пра справы Божыя, і запавет Ягоны шукаць пачнуць.
8 Да не зробяцца, як бацькі іх, родам упёртым і мяцежным,
Родам, што не выправіў сэрца свайго, і што не быў верным з Богам ў дусе сваім.
Родам, што не выправіў сэрца свайго, і што не быў верным з Богам ў дусе сваім.
9 Сыны Яфрэма, што былі лучнікамі узброеннымі,
Але збеглі з бітвы,
Але збеглі з бітвы,
10 Не захавалі запаветаў Божых
І ў законе Ягоным не сталі хадзіць.
І ў законе Ягоным не сталі хадзіць.
11 І пазабылі пра дабрадзеянні Ягоныя
І пра цуды Яго, што зрабіў ім.
І пра цуды Яго, што зрабіў ім.
12 І цуды для прабацькоў іхніх,
Што сатварыў у Егіпце на палі Танеас.
Што сатварыў у Егіпце на палі Танеас.
13 Развёў воды марскія і правёў іх,
Быццам у мех сабраў воды.
Быццам у мех сабраў воды.
14 І кіраваў іх хмарай у дзень,
І кіраваў іх у ноч святлом полымя.
І кіраваў іх у ноч святлом полымя.
15 Вывеў ваду з каменя ў пустэльні
І напаі іх як з калодзежа глыбокага.
І напаі іх як з калодзежа глыбокага.
16 І звёў ваду з камяня,
І ракою пацякла вада.
І ракою пацякла вада.
17 А яны за гэта пачалі грашыць Яму,
Засмуцілі Вышняга ў пустэльні бязводнай.
Засмуцілі Вышняга ў пустэльні бязводнай.
18 І спакушалі Бога ў сэрцах сваіх,
Каб даў ім ежу, якая па сэрцу іх.
Каб даў ім ежу, якая па сэрцу іх.
19 І паклёп на Бога ўзвялі і казалі:
«Хіба можа Бог зрабіць ежу ў пустэльні?
«Хіба можа Бог зрабіць ежу ў пустэльні?
20 Адчыніў камень у пустэльні і пацякла вада плынямі воднымі,
Але ж хіба можа хлеб даць ці прыгатаваць ежу для народа Свайго?»
Але ж хіба можа хлеб даць ці прыгатаваць ежу для народа Свайго?»
21 Таму пачуў гэта Бог з пагардаю,
І полымя ўзнялося ў Якаве, і гнеў зышоў на Ізраіль.
І полымя ўзнялося ў Якаве, і гнеў зышоў на Ізраіль.
22 Бо не верылі Богу,
Не спадзяваліся на ратаванне Яго.
Не спадзяваліся на ратаванне Яго.
23 І загадаў хмарам на небе,
І адчыніў брамы неба.
І адчыніў брамы неба.
24 І як дождж падаў ім ману для ежы,
І хлеб нябесны даў ім.
І хлеб нябесны даў ім.
25 Хлеб анёльскі елі людзі,
Даў ежы ім досыць.
Даў ежы ім досыць.
26 Узняў на іх вецер з апаўдня,
І навёў сілай Сваёй паўднёвы вецер.
І навёў сілай Сваёй паўднёвы вецер.
27 І звёў на іх, як пясок,
Як пясок марскі птушак пярнатых.
Як пясок марскі птушак пярнатых.
28 І палі да іх вакол стана іх
І вакол сяліб іх.
І вакол сяліб іх.
29 І елі і насычаліся вельмі,
І насыціў жаданне іхняе.
І насыціў жаданне іхняе.
30 І не мелі нястачы ў тым, что жадалі.
Але яшчэ ежа была на вуснах іх,
Але яшчэ ежа была на вуснах іх,
31 Як гнеў Божы найшоў на іх,
І знішчыў шмат за іх, і шмат выбраных Ізраіля зрынуў.
І знішчыў шмат за іх, і шмат выбраных Ізраіля зрынуў.
32 Але і пасля гэтага яшчэ грашылі,
І не верылі цудам Ягоным.
І не верылі цудам Ягоным.
33 І зніклі ў мітусні дні іхнія
І гады іхнія прайходзілі марна.
І гады іхнія прайходзілі марна.
34 Калі знішчалі іх, то шукалі Яго,
І звярталіся да Яго, і малілі Яго.
І звярталіся да Яго, і малілі Яго.
35 І ўспаміналі, што Бог Дапаможца ім,
І што Бог Узвышні — Збавіцель іхні.
І што Бог Узвышні — Збавіцель іхні.
36 І любілі Яго вуснамі сваімі,
Але языком манілі Яму.
Але языком манілі Яму.
37 Сэрца іх не было правае перад Ім,
І ў запавеце Ягоным не запэўніліся.
І ў запавеце Ягоным не запэўніліся.
38 Але Бог шчодры, і забываў грахі іхнія, і не губіў,
І вяртаў гнеў Свой, і не запалаў ўвесь гнеў Ягоны.
І вяртаў гнеў Свой, і не запалаў ўвесь гнеў Ягоны.
39 Ён помніў, што яны — плоць,
Дух, што адыходзіць і не перамяняецца.
Дух, што адыходзіць і не перамяняецца.
40 Колькі разоў засмучалі Яго ў пустэльні,
Гнявілі яго ў зямлі бязводнай?
Гнявілі яго ў зямлі бязводнай?
41 То звярталіся да Яго, то спакушалі Яго,
І ўгняўлялі Святога Ізраілявага.
І ўгняўлялі Святога Ізраілявага.
42 І забылі руку Яго ў дзень,
Калі збавіў іх ад ганіцеляў,
Калі збавіў іх ад ганіцеляў,
43 Што паклаў зазнакі Свае ў Егіпце
І цуды Свае на палі Танэас.
І цуды Свае на палі Танэас.
44 І перўтварыў у кроў рэкі іхнія і крыніцы іх,
І не маглі піць.
І не маглі піць.
45 Паслаў на іх пёсьіх мух, каб жаліць іх,
І жабаў, каб паелі іх.
І жабаў, каб паелі іх.
46 І аддаў згубе жыта іх,
І працу іх аддаў да саранчы.
І працу іх аддаў да саранчы.
47 Пабіў градам вінішча іх,
І смоквы іх — холадам.
І смоквы іх — холадам.
48 Пабіў градам скот іхні,
І маёмасць іх аддаў агню.
І маёмасць іх аддаў агню.
49 Даслаў на іх лютасць Сваю,
Лютасць, гнеў і бядоты даслаў цераз анёлаў-загубцаў.
Лютасць, гнеў і бядоты даслаў цераз анёлаў-загубцаў.
50 Паклаў шлях гневу Свайму і не пашкадаваў жыцця іх,
І скот іх да смерці дадаў.
І скот іх да смерці дадаў.
51 І знішчыў усё першароднае на зямлі егіпецкай,
Усе спачыны іх у сялібах Хама.
Усе спачыны іх у сялібах Хама.
52 І ўзняў, як статак оўчы, людзей Сваіх,
І павёў іх па пустэльні.
І павёў іх па пустэльні.
53 І навучыў іх не палохацца,
І ворагаў іх морам накрыў.
І ворагаў іх морам накрыў.
54 І прывёў іх на гору святыні Сваёй,
На гору, што надбаў рукою Сваёй.
На гору, што надбаў рукою Сваёй.
55 І прагнаў ад твару іх народы, і па жэрабю ім межы падзяліў,
І засяліў у сялібы іх калена Ізраілявы.
І засяліў у сялібы іх калена Ізраілявы.
56 Але спакушалі і прагняўлялі яны Бога Ўзвышняга,
І адчыненняў Яго не захавалі.
І адчыненняў Яго не захавалі.
57 Адвярнуліся і адпрэчыліся,
Як і бацькі іхнія ператварыліся ў лук няверны.
Як і бацькі іхнія ператварыліся ў лук няверны.
58 І прагнявілі Яго курганамі сваімі
І істуканамі сваімі абразілі Бога.
І істуканамі сваімі абразілі Бога.
59 Пачуў і ўбачыў гэта Бог і абурыўся на Ізраіль.
60 І пакінуў скінію Сіломску — сялібу, дзе Ён быў сярод людзей.
61 І аддаў у палон замчышчы іх,
І маёмасць іх — у рукі ворагаў.
І маёмасць іх — у рукі ворагаў.
62 І аддаў пад меч народ Свой,
І набытак Свой адрынуў.
І набытак Свой адрынуў.
63 Юнцоў іхніх пажэрла полымя,
І дзевам іх не спяваў ніхто.
І дзевам іх не спяваў ніхто.
64 Святары іхнія пагінулі ад мяча,
І ніхто не аплакаў удавіц іхніх.
І ніхто не аплакаў удавіц іхніх.
65 І паўстаў, быццам ад сну, Бог,
Буйны і моцны, быццам як ад віна.
Буйны і моцны, быццам як ад віна.
66 І адкінуў ворагаў сваіх узад,
Зрабіў панашэнне вечнае ім.
Зрабіў панашэнне вечнае ім.
67 І адрынуў сялібу Іёсіфа,
І род Яфрэма не выбраў.
І род Яфрэма не выбраў.
68 А выбраў род Юдавы,
Гару Сіён, што палюбіў.
Гару Сіён, што палюбіў.
69 І пабудаваў, як сялібу аднарога, сялібу Сабе,
І на зямлі заснаваў яе навекі.
І на зямлі заснаваў яе навекі.
70 І выбраў Давіда раба свайго Сабе.
І прыняў Яго ад статку оўчага.
І прыняў Яго ад статку оўчага.
71 Ад даяроў пасвіць Якава, раба Свайго,
І Ізраіль, набытак Свой.
І Ізраіль, набытак Свой.
72 І стаў пасці іх нязлобным сэрцам,
І рукой разумеючай кіраваў іх.
І рукой разумеючай кіраваў іх.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Псалцір, Псальм 77. Пераклад Міхаіла Астапчыка.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Public Domain — народны здабытак.
Міхаіл Астапчык.
© 2005−2015