От Матфея 26 глава

Евангелие от Матфея святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Антонія Бокуна

И было: когда окончил Иисус все слова эти, сказал Он ученикам Своим:

І сталася, калі Ісус скончыў усе гэтыя словы, сказаў вучням Сваім:

вы знаете, что через два дня Пасха, и Сын Человеческий предан будет на распятие,

«Вы ведаеце, што праз два дні будзе Пасха, і Сын Чалавечы будзе выдадзены на ўкрыжаваньне».

Тогда собрались первосвященники и старейшины народные во дворец первосвященника по имени Каиафа,

Тады сабраліся першасьвятары, і кніжнікі, і старшыні народу на панадворак першасьвятара на імя Каяфа.

и сообща решили взять Иисуса хитростью и убить;

І радзіліся яны, каб узяць Ісуса подступам і забіць.

но говорили: не в праздник, чтобы не произошло возмущения в народе.

Але казалі: «Ня ў сьвята, каб ня сталася замяшаньня ў народзе».

Когда же Иисус был в Вифании, в доме Симона прокаженного,

А Ісус быў у Бэтаніі, у доме Сымона пракажонага.

подошла к Нему женщина с алебастровым сосудом мира драгоценного и стала возливать Ему на голову в то время, как Он возлежал.

Падыйшла да Яго жанчына, якая мела алябастравы збанок міра шматкаштоўнага, і выліла на галаву Ягоную, калі Ён узьлягаў.

Увидев, ученики вознегодовали и говорили: к чему эта расточительность?

Убачыўшы гэта, вучні Ягоныя абурыліся, кажучы: «Навошта гэткае марнаваньне?

Ведь можно было бы это продать за большую цену и дать нищим,

Бо можна было добра прадаць гэтае міра і раздаць убогім».

Но Иисус, узнав, сказал им: что смущаете женщину? Доброе дело сделала она для Меня;

А Ісус, зразумеўшы гэта, сказаў ім: «Што робіце прыкрасьць жанчыне? Бо яна добры ўчынак зрабіла дзеля Мяне.

ибо нищих вы всегда имеете с собою, Меня же не всегда имеете;

Бо ўбогіх заўсёды маеце з сабою, а Мяне не заўсёды маеце.

возлив это миро на тело Мое, она сделала это для Моего погребения.

Бо выліўшы міра гэтае на цела Маё, яна ўчыніла гэта на пахаваньне Маё.

Истинно говорю вам: где ни будет проповедано это Евангелие, во всем мире, будут говорить и о том, что сделала она, в воспоминание о ней.

Сапраўды кажу вам: дзе толькі будзе абвешчана Эвангельле гэтае ў-ва ўсім сьвеце, будзе сказана і пра тое, што яна зрабіла, на ўспамін пра яе».

Тогда один из Двенадцати, по имени Иуда Искариот, пошел к первосвященникам

Тады пайшоў адзін з Дванаццаці, называны Юда Іскарыёт, да першасьвятароў.

и сказал им: что хотите дать мне, и я вам предам Его? Они же отсчитали ему тридцать сребреников.

Ён сказаў: «Што хочаце мне даць, і я вам выдам Яго?» А яны паставілі яму трыццаць срэбнікаў.

И с того времени он искал удобного случая предать Его.

І з таго часу ён шукаў нагоды, каб выдаць Яго.

В первый же день опресноков подошли ученики к Иисусу, говоря: где хочешь, чтобы мы приготовили Тебе вкусить Пасху?

А ў першы дзень Праснакоў падыйшлі вучні да Ісуса, кажучы Яму: «Дзе хочаш падрыхтаваць Табе есьці Пасху?»

Он же сказал: идите в город к такому-то и скажите ему: «Учитель говорит: время Мое близко, у тебя Я совершу Пасху с учениками Моими».

Ён жа сказаў: «Ідзіце ў горад да такога і такога і скажыце яму: “Настаўнік гаворыць: 'Час Мой блізкі; у цябе ўчыню Пасху з вучнямі Маімі'”».

И сделали ученики, как повелел им Иисус, и приготовили Пасху.

І зрабілі вучні, як загадаў ім Ісус; і падрыхтавалі Пасху.

С наступлением же вечера, Он возлег с двенадцатью учениками;

А калі настаў вечар, Ён узьлёг з Дванаццацьцю.

и когда они ели, Он сказал: истинно говорю вам: один из вас предаст Меня.

І, калі яны елі, Ён сказаў: «Сапраўды кажу вам, што адзін з вас выдасьць Мяне».

И печалясь сильно, они начали говорить Ему, каждый в отдельности: не я ли. Господи?

І, надта засмуціўшыся, яны пачалі гаварыць Яму, кожны з іх: «Ці ня я, Госпадзе?»

Он же ответил: опустивший со Мною руку в блюдо, тот и предаст Меня.

Ён жа, адказваючы, сказаў: «Той, які мачае са Мною руку ў місе, гэты выдасьць Мяне.

Впрочем Сын Человеческий идет, как написано о Нем; но горе человеку тому, чрез которого Сын Человеческий предается: лучше было бы человеку тому не родиться.

Сапраўды, Сын Чалавечы ідзе, як напісана пра Яго, але гора таму чалавеку, праз якога Сын Чалавечы выдаецца; лепш было б яму, каб ня быў нарадзіўшыся чалавек гэты».

И сказал в ответ Иуда, предающий Его: не я ли, Равви? Говорит ему Иисус: ты сказал.

Адказваючы, Юда, які выдаў Яго, сказаў: «Ці ня я, Раббі?» Кажа яму: «Ты сказаў».

И когда они ели, взял Иисус хлеб и, благословив, преломил и, дав ученикам, сказал: возьмите, вкусите: это есть тело Мое.

Калі ж яны елі, Ісус узяў хлеб, і, дабраславіўшы, паламаў, і даў вучням, і сказаў: «Бярыце, ешце; гэта ёсьць Цела Маё».

И взяв чашу и возблагодарив, дал им и сказал: пейте из нее все;

І, узяўшы келіх і падзякаваўшы, даў ім, кажучы: «Піце з яго ўсе,

это есть кровь Моя нового завета, за многих изливаемая для отпущения грехов.

бо гэта ёсьць Кроў Мая Новага Запавету, якая праліваецца за многіх дзеля адпушчэньня грахоў.

Говорю же вам: не буду пить впредь от этого плода лозы виноградной до дня того, когда буду пить его новым вместе с вами в Царстве Отца Моего.

Кажу ж вам, што адгэтуль ня буду піць ад гэтага плоду вінаграднага аж да таго дня, калі буду яго піць з вамі новае ў Валадарстве Айца Майго».

И воспев хвалебную песнь, вышли они на гору Масличную.

І, засьпяваўшы, яны пайшлі на гару Аліўную.

Тогда говорит им Иисус: все вы соблазнитесь из-за Меня в эту ночь, ибо написано: «Поражу пастыря, и будут рассеяны овцы стада».

Тады кажа ім Ісус: «Усе вы згоршыцеся праз Мяне ў гэтую ноч, бо напісана: “Удару пастуха, і будуць расьцярушаныя авечкі статку”.

По восстании же Моем Я предварю вас в Галилее.

Але пасьля ўваскрасеньня Майго прыйду перад вамі ў Галілею».

И ответил Ему Петр: если и все соблазнятся из-за Тебя, я никогда не соблазнюсь.

Адказваючы, Пётар сказаў Яму: «Калі і ўсе згоршацца праз Цябе, я ніколі ня згоршуся».

Сказал ему Иисус: истинно говорю тебе: в эту ночь, прежде чем пропоет петух, ты трижды отречешься от Меня.

Сказаў яму Ісус: «Сапраўды кажу табе, што ў гэтую ноч, перш, чым певень запяе, тройчы адрачэшся ад Мяне».

Говорит Ему Петр: хотя бы надлежало мне вместе с Тобою умереть, не отрекусь от Тебя. Подобное же сказали и все ученики.

Кажа Яму Пётар: «Калі б мусіў і памерці з Табою, не адракуся ад Цябе». Таксама гаварылі і ўсе вучні.

Потом приходит с ними Иисус в местность, называемую Гефсимания, и говорит ученикам: посидите здесь, а Я тем временем пойду туда и помолюсь.

Тады ідзе з імі Ісус у месца, званае Гетсэманія, і кажа вучням: «Пасядзіце тут, пакуль Я, адыйшоўшы, памалюся там».

И взяв с Собой Петра и обоих сыновей Зеведеевых, начал скорбеть и томиться.

І, узяўшы Пятра і абодвух сыноў Заўдыя, пачаў тужыць і сумаваць.

Тогда говорит им: объята скорбию душа Моя до смерти, побудьте здесь и бодрствуйте со Мною.

Тады кажа ім: «Смутная душа Мая аж да сьмерці, застаньцеся тут і чувайце са Мною».

И пройдя немного вперед, пал на лицо Свое, молился и говорил: Отче Мой, если возможно, да минует Меня чаша эта; впрочем, не как Я хочу, но как Ты.

І, адыйшоўшыся трохі, упаў на аблічча Сваё, молячыся і кажучы: «Ойча Мой! Калі магчыма, няхай абміне Мяне келіх гэты; аднак не як Я хачу, але як Ты».

И приходит к ученикам, и находит их спящими, и говорит Петру: так ли не смогли вы один час пободрствовать со Мною?

І прыходзіць да вучняў, і знаходзіць іх у сьне, і кажа Пятру: «Гэтак не маглі вы і аднае гадзіны чуваць са Мною?

Бодрствуйте и молитесь, чтобы не впасть вам в искушение: дух бодр, плоть же немощна.

Чувайце і маліцеся, каб не ўвайсьці ў спакусу. Сапраўды, дух ахвочы, а цела кволае».

И снова, во второй раз, Он пошел и помолился такими словами: Отче Мой, если не может чаша эта миновать Меня, чтобы Мне не пить ее, да будет воля Твоя.

Ізноў, другі раз адыйшоўшы, маліўся, кажучы: «Ойча Мой! Калі ня можа келіх гэты абмінуць Мяне, каб Мне ня піць яго, няхай станецца воля Твая!»

И придя снова, нашел их спящими: ибо их глаза отяжелели.

І, прыйшоўшы, знаходзіць іх ізноў у сьне; бо вочы іхнія абцяжэлі.

И оставив их, Он снова отошел и помолился в третий раз и снова сказал то же слово.

І, пакінуўшы іх, адыйшоўшы, маліўся трэці раз, кажучы тое самае слова.

Тогда приходит к ученикам и говорит им: что же, вы спите и почиваете? Вот, близок час, и Сын Человеческий предается в руки грешников.

Тады прыходзіць да вучняў Сваіх і кажа ім: «Сьпіцё яшчэ і адпачываеце? Вось, наблізілася гадзіна, і Сын Чалавечы будзе выдадзены ў рукі грэшнікаў.

Вставайте, идем: вот, уже близко предающий Меня.

Уставайце, хадзем! Вось, наблізіўся той, хто Мяне выдае».

И пока еще Он говорил, вот, пришел Иуда, один из Двенадцати, и с ним большая толпа с мечами и кольями от первосвященников и старейшин народных.

І калі Ён яшчэ гаварыў, вось, прыйшоў Юда, адзін з Дванаццаці, і з ім шматлікі натоўп з мячамі і каламі ад першасьвятароў і старшыняў народу.

Предающий же дал им знак: кого я поцелую. Он и есть, возьмите Его.

А той, што выдаваў Яго, даў ім знак, кажучы: «Каго я пацалую, гэта Ён; бярыце Яго».

И тотчас подошел к Иисусу и сказал: здравствуй, Равви! и поцеловал Его.

І адразу, падыйшоўшы да Ісуса, сказаў: «Радуйся, Раббі!», і пацалаваў Яго.

Иисус же сказал ему: друг, вот для чего ты здесь! Тогда они подошли, наложили руки на Иисуса и взяли Его.

А Ісус сказаў яму: «Дружа, дзеля чаго ты прыйшоў?» Тады тыя, што прыйшлі, усклалі рукі на Ісуса і ўзялі Яго.

И вот, один из бывших с Иисусом, протянув руку, выхватил меч свой и, ударив раба первосвященника, отсек ему ухо.

І вось, адзін з тых, што былі з Ісусам, выцягнуўшы руку, выхапіў меч свой і, ударыўшы слугу першасьвятара, адсек яму вуха.

Тогда говорит ему Иисус: возврати меч твой в место его, ибо все, взявшие меч, от меча погибнут.

Тады кажа яму Ісус: «Вярні меч твой на месца ягонае; бо ўсе, што ўзялі меч, ад мяча загінуць.

Или ты думаешь, что Я не могу упросить Отца Моего, и Он не даст Мне тотчас же более двенадцати легионов ангелов?

Ці ты думаеш, што Я ня маю сілы цяпер упрасіць Айца Майго, і Ён паставіць побач Мяне больш за дванаццаць легіёнаў анёлаў?

Как же исполнятся Писания, что это должно произойти?

Як жа споўніцца Пісаньне, што гэта мусіць стацца?»

В тот час сказал Иисус народу: как на разбойника вышли вы с мечами и кольями задержать Меня; каждый день сидел Я и учил в храме, и вы не взяли Меня.

У тую гадзіну сказаў Ісус натоўпу: «Быццам на разбойніка выйшлі вы з мячамі і каламі схапіць Мяне. Кожны дзень сядзеў Я з вамі, навучаючы ў сьвятыні, і вы не хапалі Мяне.

Это же всё произошло, чтобы исполнились писания пророков. Тогда все ученики, оставив Его, бежали.

А гэта ўсё сталася, каб споўніліся Пісаньні прарокаў». Тады ўсе вучні, пакінуўшы Яго, паўцякалі.

Взявшие же Иисуса отвели Его к Каиафе первосвященнику, где собраны были книжники и старейшины.

А тыя, што схапілі Ісуса, завялі [Яго] да першасьвятара Каяфы, дзе былі сабраныя кніжнікі і старшыні.

Петр же следовал за Ним издали, до двора первосвященника; и войдя внутрь, сидел вместе со служителями, чтобы видеть конец.

Пётар жа ішоў за Ім здалёк аж да панадворку першасьвятара; і, увайшоўшы ў сярэдзіну, сеў з паслугачамі, каб бачыць канец.

Первосвященники же и синедрион в полном составе искали лжесвидетельства против Иисуса, чтобы предать Его смерти.

А першасьвятары і старшыні, і ўвесь сынэдрыён шукалі фальшывага сьведчаньня супраць Ісуса, каб забіць Яго,

И не нашли, хотя и много явилось лжесвидетелей. Наконец подошли двое

і не знаходзілі. І многія фальшывыя сьведкі, што прыходзілі, не знайшлі. Нарэшце, два фальшывыя сьведкі, якія прыйшлі,

и сказали: Он говорил: «Я могу разрушить храм Божий и в три дня воздвигнуть его».

сказалі: «Ён прамаўляў: “Магу зруйнаваць бажніцу Божую і ў тры дні збудаваць яе”».

И встав, первосвященник сказал Ему: Ты ничего не отвечаешь? Что они против Тебя свидетельствуют?

І, устаўшы, першасьвятар сказаў Яму: «Ты нічога не адказваеш? Што яны супраць Цябе сьведчаць?»

Иисус же молчал. И первосвященник сказал Ему: заклинаю Тебя Богом Живым, скажи нам: Ты ли Христос, Сын Божий?

А Ісус маўчаў. І, адказваючы, першасьвятар сказаў Яму: «Заклінаю Цябе Богам Жывым, каб Ты сказаў нам, ці Ты — Хрыстос, Сын Божы?»

Говорит ему Иисус; ты сказал. Но Я говорю вам: отныне будете видеть Сына Человеческого, восседающего по правую сторону Силы и грядущего на облаках небесных.

Кажа яму Ісус: «Ты сказаў. Да таго кажу вам: адгэтуль угледзіце Сына Чалавечага, Які сядзіць праваруч Моцы і ідзе на аблоках нябесных».

Тогда первосвященник разодрал одежды свои и сказал: Он произнес хулу! Какая нам еще нужда в свидетелях? Вот теперь вы слышали хулу!

Тады першасьвятар разьдзёр шаты свае, кажучы: «Ён блюзьніць! Якую яшчэ маем патрэбу ў сьведках? Вось, цяпер вы пачулі блюзьнерства Ягонае.

Как вам кажется? Они же ответили: повинен смерти.

Што вы думаеце?» Яны ж, адказваючы, сказалі: «Ён варты сьмерці».

Тогда плюнули Ему в лицо и заушили Его; другие же били Его,

Тады плявалі Яму ў аблічча і білі Яго; а іншыя білі Яго па шчоках,

говоря: прореки нам, Христос, кто ударил Тебя?

кажучы: «Прароч нам, Хрыстос, хто ўдарыў Цябе?»

Петр же сидел снаружи, на дворе. И подошла к нему одна служанка и сказала: и ты был с Иисусом Галилеянином.

А Пётар сядзеў звонку, на панадворку, і падыйшла да яго адна служка, кажучы: «І ты быў з Ісусам Галілейцам».

Но он отрекся перед всеми и сказал: не знаю, что ты говоришь.

Ён жа адрокся перад усімі, кажучы: «Ня ведаю, што ты кажаш».

Когда же он прошел в ворота, увидела его другая, и говорит находящимся там: этот был с Иисусом Назореем.

Калі ж ён выходзіў за браму, убачыла яго другая і кажа тым, якія былі там: «І гэты быў з Ісусам з Назарэту».

И он снова отрекся с клятвой: я не знаю Этого Человека.

І ён ізноў адрокся з прысягаю, што ня ведае Чалавека Гэтага.

Немного же спустя подошли стоявшие и сказали Петру: поистине и ты из них, ибо и говор твой обличает тебя.

Неўзабаве тыя, што падыйшлі і стаялі там, сказалі Пятру: «Праўда, і ты з іх, бо і гаворка твая выяўляе цябе».

Тогда начал он усиленно клясться: я не знаю Этого Человека. И тотчас пропел петух.

Тады ён пачаў бажыцца і прысягаць, што ня ведае Чалавека Гэтага. І адразу запяяў певень.

И вспомнил Петр слово, сказанное Иисусом: прежде чем пропоет петух, ты трижды отречешься от Меня. И выйдя вон, плакал горько.

І ўзгадаў Пётар слова Ісуса, сказанае яму: «Перш, чым певень запяе, тройчы адрачэшся ад Мяне». І, выйшаўшы вонкі, заплакаў горка.

« 25 глава 27 глава »