Лукі 1 глава

Евангелле паводле святога Лукі
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Открытый перевод

Паколькі ўжо многія імкнуліся скласці апавяданне пра падзеі, якія адбыліся сярод нас,

Поскольку уже многие брались описывать свершившееся у нас,

як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і слугамі слова,

в соответствии с тем, что поведано нам очевидцами и служителями Слова,

вырашыў і я дакладна даследаваць усё ад пачатку і апісаць табе ўсё па парадку, дастойны Тэафіле,

решил и я, тщательно всё исследовав, по порядку изложить это тебе, почтенный Феофил,

каб ты пазнаў праўдзівасць таго, чаму быў навучаны.

чтобы ты убедился в правдивости учения, в которое тебя посвятили.

У дні Ірада, караля юдэйскага, быў адзін святар, па імені Захарыя, з роду Абія. Ён меў жонку з дачок Аарона, а імя яе было Альжбета.

Жил в Иудее при царе Ироде священник Захария, из смены потомков Авии, с женой своей Елизаветой, чей род тоже восходил к Аарону.

Абое былі справядлівымі перад Богам, жывучы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і наказаў Пана.

Они были праведны пред Богом, безукоризненно соблюдали все предписания и заповеди Господа.

Але не мелі дзіцяці, бо Альжбета была бясплоднай; і абое былі ўжо ў старым узросце.

Детей у них не было; Елизавета была бесплодна, и оба уже состарились.

Калі Захарыя ў парадку сваёй чаргі выконваў святарскае служэнне перад Богам,

Однажды, когда службу пред Богом несла смена Захарии,

яму паводле святарскага звычаю выпаў лёс увайсці ў святыню Пана, каб прынесці ахвяру каджэння.

выпал ему, как священнику, жребий воскурить фимиам в Храме Господа,

Усё ж мноства народу малілася звонку падчас каджэння.

а толпа молящихся, как и полагалось в час воскурений, стояла вне храма.

І з’явіўся яму анёл Пана, які стаяў з правага боку кадзільнага ахвярніка.

И вот справа от алтаря воскурений явился ему ангел Господа.

Захарыя збянтэжыўся, калі ўбачыў анёла, і страх ахапіў яго.

Ужаснулся Захария, страх охватил его,

Анёл жа сказаў яму: «Не бойся, Захарыя, бо выслухана просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, а ты назавеш яго імем Ян.

но ангел сказал: — Не бойся, Захария. Твоя молитва услышана; жена Елизавета родит тебе сына, и ты назовёшь его Иоанн.

Будзе табе радасць і весялосць, і шмат хто ўзрадуецца нараджэнню ягонаму.

Он принесет тебе ликование и радость, многие возрадуются его рождению,

Бо ён будзе вялікі ў вачах Пана, не будзе піць ні віна, ні сіцэры і напоўніцца Духам Святым яшчэ ва ўлонні сваёй маці.

ибо он будет велик пред Господом. Он не будет касаться вина и браги, он исполнится Святым Духом ещё в материнском чреве.

Многіх з сыноў Ізраэля наверне да іхняга Пана Бога.

Многих израильтян он обратит к Господу, Богу их.

І сам пойдзе перад Ім у духу і моцы Іллі, каб вярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, і непаслухмяных — да разважлівасці справядлівых, каб падрыхтаваць Пану народ дасканалы».

Он проложит Господу путь, как предтеча, духом и силой равный Илии, примиряя отцов с детьми, обращая мятежных на праведный путь, готовя народ к приходу Господа.

Тады сказаў Захарыя анёлу: «Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і жонка мая ў старым узросце».

Захария сказал: — Как я в это поверю? Ведь я уже стар, да и жена моя в возрасте.

Анёл сказаў яму ў адказ: «Я Габрыэль, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою, і абвясціць табе добрую навіну пра гэта.

Ангел ответил: — Я Гавриил, предстоящий пред Богом, я послан к тебе с этой доброй вестью.

І вось, ты будзеш маўчаць і не зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».

А теперь ты лишишься дара речи и, пока все это не исполнится, не сможешь говорить — за то что не поверил моим словам, которые подтвердятся в срок.

Народ жа чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён затрымліваецца ў святыні.

Народ меж тем ждал Захарию, удивляясь, что он всё ещё в Храме.

А калі выйшаў, не мог гаварыць з імі; і яны пазналі, што ён бачыў з’яўленне ў святыні. А ён гаварыў з імі на мігах і заставаўся нямым.

А он, выйдя, не мог говорить, и они догадались, что в Храме ему было видение. Он объяснялся знаками и оставался нем.

Калі скончыліся дні служэння ягонага, ён вярнуўся ў свой дом.

Когда же кончились дни его служения, он вернулся домой.

І пасля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і ўкрывалася пяць месяцаў, кажучы:

Вскоре его жена Елизавета зачала. Пять месяцев она не выходила из дому, повторяя:

«Так учыніў мне Пан у тыя дні, калі глянуў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу перад людзьмі».

«Наконец Господь сжалился надо мной и снял с меня позор пред людьми».

У шосты месяц Бог паслаў анёла Габрыэля ў горад галілейскі, называны Назарэт,

А на шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в галилейский город Назарет,

да Дзевы, заручанай з мужам па імені Юзаф, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.

к девушке по имени Мария, обрученной с Иосифом, потомком Давида.

Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: «Вітай, поўная ласкі, Пан з Табою».

Ангел вошел к ней и сказал: — Здравствуй, отмеченная милостью! Господь — с тобою!

Яна ж збянтэжылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта за прывітанне.

Та испугалась, не понимая этого приветствия.

І сказаў Ёй анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Пана.

Но ангел сказал: — Не бойся, Мария, ты угодна Богу!

Вось зачнеш ва ўлонні сваім і народзіш Сына, і дасі Яму імя Езус.

Ты зачнёшь и родишь сына, и назовёшь Его Иисус.

Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Найвышэйшага, і дасць Яму Пан Бог трон Давіда, бацькі Ягонага,

Он станет велик и наречётся Сыном Всевышнего. Он получит от Господа Бога престол Своего предка Давида

і валадарыць будзе над домам Якуба вечна, а валадарству Яго не будзе канца».

и будет царствовать над народом Иакова вовек, Его царствованию не будет конца.

І сказала Марыя анёлу: «Як станецца гэта, калі я мужа не знаю?»

Мария спросила: — Как это может быть? Ведь я ещё девушка.

Анёл сказаў Ёй у адказ: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Найвышэйшага ахіне Цябе. Таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.

Ангел ответил: — Святой Дух снизойдет на тебя, сила Всевышнего тебя осенит — рожденное от тебя будет свято и наречётся Сыном Божьим.

Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасці сваёй; і ўжо на шостым месяцы тая, якую называлі бясплоднай,

И родственница твоя Елизавета зачала сына, хотя она и стара. Её называли бесплодной, а она уже шестой месяц беременна,

бо для Бога няма нічога немагчымага».

ибо всякое слово Бога сбудется.

Тады Марыя сказала: «Вось я, слуга Пана. Няхай мне станецца паводле твайго слова». І адышоў ад Яе анёл.

Мария сказала: — Я во власти Господа, и пусть всё будет, как ты сказал. И ангел ушёл от неё.

Сабраўшыся, Марыя ў тыя дні паспяшыла ў горную краіну, у горад Юды.

Мария собралась и поспешила в город на Иудейском нагорье;

Яна ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбету.

она вошла в дом Захарии и поздоровалась с Елизаветой.

Калі Альжбета пачула прывітанне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і напоўнілася Альжбета Духам Святым.

Как только та услышала слова Марии, младенец шевельнулся у неё в утробе. Елизавета, исполнившись Святым Духом,

Яна ўсклікнула моцным голасам і сказала: «Благаслаўлёная Ты між жанчынамі і благаслаўлёны плод улоння Твайго.

воскликнула: — Благословенна ты среди женщин, и благословен Тот, Кого ты родишь!

Адкуль мне гэта, што Маці Пана майго прыйшла да мяне?

И за что мне только такая честь, что мать Господа моего навестила меня?!

Бо калі голас прывітання Твайго загучаў у вушах маіх, узварухнулася радасна дзіцятка ва ўлонні маім.

Как только ты поздоровалась со мной, младенец во мне запрыгал от радости.

І шчаслівая тая, якая паверыла, што споўніцца сказанае Ёй Панам».

Благословенна поверившая обещанию Господа!

І сказала Марыя: «Велічае душа мая Пана,

И сказала Мария: — Прославляет Господа моя душа,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, маім Збаўцу,

радуется дух мой Богу, Спасителю моему,

бо глянуў Бог на пакору сваёй слугі.І цяпер благаслаўляць мяне будуць усе пакаленні.

ибо вспомнил Он неприметную служанку Свою. Отныне все поколенья будут меня звать благословенной,

Бо вялікае ўчыніў мне Усемагутны,а імя Яго святое.

ибо великое дело сотворил для меня Могучий, Тот, Чьё имя свято,

І міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленненад тымі, хто Яго баіцца.

Чья милость — ко всем чтущим Его, на многие поколенья.

Паказаў моц сваёй правіцы,рассеяў тых, хто пыхлівы сэрцам.

Показал Он силу Своей десницы, рассеял возомнивших о себе гордецов,

Скінуў магутных з тронаі ўзвысіў пакорных.

низверг владык, неприметных — возвысил,

Дабром галодных насыціў,а багатых ні з чым адправіў.

нуждающихся обогатил, а богачей отослал ни с чем.

Прыняў свайго слугу Ізраэля,памятаючы пра сваю міласэрнасць,

Он помог Израилю, рабу Своему, вспомнив о милости,

як абяцаў бацькам нашым,Абрагаму і яго патомству навекі».

обещанной навек нашим предкам, Аврааму и потомству его.

Прабыла Марыя ў Альжбеты каля трох месяцаў і вярнулася ў свой дом.

Пробыв у неё месяца три, Мария вернулась домой.

Альжбеце ж надышоў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.

А Елизавета, когда подошел срок, родила сына.

Калі пачулі суседзі і сваякі яе, што Пан учыніў вялікай міласэрнасць сваю да яе, радаваліся разам з ёю.

Соседи и родичи, узнав, что Господь оказал ей такую великую милость, поздравляли её.

На восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіця і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарыем.

На восьмой день пришли обрезать младенца, и хотели назвать его Захарией, как отца.

Але, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але будзе названы Янам».

Но мать воспротивилась: «Нет! Назовем его Иоанном».

Тады сказалі ёй: «Няма нікога з тваёй радні, хто б называўся такім імем».

Ей возразили: «В твоём роду никто не носит такого имени».

У бацькі ж ягонага пыталіся на мігах, як бы хацеў назваць яго.

И стали делать знаки отцу, чтобы он дал знать, как он хочет назвать ребёнка.

Ён, папрасіўшы таблічку, напісаў: «Ян — імя яго». І ўсе здзівіліся.

Тот попросил дощечку и, к общему удивлению, написал: «Имя ему — Иоанн».

У гэты момант адразу адкрыліся вусны ягоныя і развязаўся язык ягоны, і ён загаварыў, праслаўляючы Бога.

И тотчас к нему вернулась речь, и он заговорил, восхваляя Бога.

Ахапіў страх усіх суседзяў іхніх, і па ўсёй горнай краіне Юдэі яны расказвалі пра ўсё гэта.

Все соседи были испуганы; слух разнесся по всему Иудейскому нагорью.

Усе, хто чуў, разважалі пра гэта ў сэрцах сваіх і казалі: «Што ж гэта будзе за дзіця?» Бо рука Пана была з ім.

Услышав эту весть, все с удивлением спрашивали: «Кем станет этот ребёнок?» Ибо ясно было, что с ним рука Господа.

А Захарыя, бацька яго, напоўніўся Духам Святым і прарочыў, кажучы:

Захария же, отец его, исполнившись Святым Духом, изрек пророчество:

«Благаслаўлёны Пан, Бог Ізраэля,бо наведаў і адкупіў народ свой,

— Благословен Господь, Бог Израиля! Вспомнил Он свой народ и принес ему избавление,

і ўзняў моц збаўлення для насу доме Давіда, слугі свайго.

Послал Он нам могучего спасителя, потомка раба Господнего Давида

Як абвясціў спрадвекувуснамі сваіх святых прарокаў,

(как и обещал Он издревле через святых пророков Своих),

што збавіць нас ад ворагаў нашыхі ад рук усіх, хто нас ненавідзіць.

избавил Он нас от врагов, от всех, кто нас ненавидит.

Каб праявіць міласэрнасць да айцоў нашыхі нагадаць пра святы запавет свой.

Обещал Он милость праотцам нашим, и помнит Он о святом Договоре,

Прысягу, якую даў Абрагаму, айцу нашаму,дасць нам.

о клятве, которую дал Он нашему праотцу Аврааму:

Каб, выбаўленыя з рук ворагаў,мы без страху служылі Яму

избавить нас от вражеских рук, чтобы мы служили Ему без страха,

ў святасці і справядлівасці перад Імва ўсе дні нашыя.

благочестиво и праведно, во все дни нашей жизни.

А ты, дзіцятка, прарокам Найвышэйшага будзеш названа,бо пойдзеш прад абліччам Пана падрыхтаваць шляхі Яму;

А тебя, дитя, назовут пророком Всевышнего, и пойдешь ты, пролагая Господу путь,

каб даць народу Ягонаму пазнаць збаўленнепраз адпушчэнне яго грахоў,

возвестишь Его народу спасенье и прощенье грехов.

дзякуючы сардэчнай міласэрнасці нашага Бога,у якой наведаў нас Усход з вышыні;

По милосердию нашего Бога с небес воссияет нам солнце,

каб асвятліць тых, хто сядзіць у цемры і ў цені смяротным;каб накіраваць ногі нашыя на шлях спакою».

светя живущим во мраке, под сенью смерти, являя им дорогу мира.

А дзіця расло і ўзмацнялася духам, і заставалася на пустыні да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.

Ребенок вырос и укрепился духом. Он оставался в пустыне, пока не явился Израилю.

« 16 глава 2 глава »