От Луки 1 глава

Евангелие от Луки
Аверинцев: отдельные книги → Пераклад Антонія Бокуна

Поскольку многие уже брались составлять повествования о событиях, совершившихся среди нас и

Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,

переданных нам теми, кто с самого начала были очевидцами и служителями Слова, —

як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,

счел за благо и я, тщательно исследовав все с самого начала, связно изложить это для тебя, достойнейший Феофил,

надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,

чтобы ты мог усмотреть, насколько достоверно учение, которое тебе преподали.

каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.

Был во времена Ирода, царя Иудеи, некий священник, именем Захария, из разряда Авии, и была у него жена из рода Аарона, имя ее — Елисавета;

Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.

и были они оба праведны пред Богом, соблюдая безукоризненно все заповеди и установления Господни.

Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.

И не было у них ребенка, потому что Елисавета была бесплодна, и оба были уже в преклонных годах.

І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.

И вот, когда был его черед исполнять свои священнические обязанности перед Богом,

І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,

ему по обычаю, принятому у священников, выпал жребий войти в Храм Господень и совершать каждение,

выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.

между тем как весь народ во время каждения стоял за дверями и молился.

І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.

И явился ему ангел Господень, представ по правую руку возле жертвенника каждения.

І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.

И Захария, увидев, смутился, и напал на него страх.

І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.

Но ангел сказал ему: «Не страшись, Захария! Ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и ты наречешь имя ему: Иоанн.

Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.

И будет радость тебе и ликование, и многие рождению его возрадуются;

І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.

ибо он велик будет пред Господом, ни вина, ни хмельного пить не станет, и Дух Святой исполнит его еще от чрева матери его.

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.

И многих из сынов, Израиля обратит он к Господу, Богу их.

І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.

И пойдет он пред Господом в духе и силе Илии, чтобы возвратить детям — сердца отцов, и непокорным — разумение праведных, чтобы сделать народ уготованным для Господа».

І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».

И спросил Захария ангела: «По какому знаку я узнаю, что так будет? Ведь я стар, и жена моя в преклонных годах».

І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».

И сказал ангел ему в ответ: «Я — Гавриил и предстою пред лицом Бога, и послан говорить с тобой и возвестить тебе эту благую весть.

І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.

Смотри же, ты лишишься речи и не сможешь говорить вплоть до того дня, когда это исполнится, за то, что не поверил словам моим, которые сбудутся в свое время».

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».

И народ дожидался Захарию и дивился, что он так медлит в Храме.

І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.

А тот, выйдя, не мог с ними говорить, и поняли они, что в Храме явилось ему видение; он подавал им знаки и оставался нем.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.

И было, когда окончились дни его служения, вернулся он в дом свой.

І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.

А после дней тех зачала Елисавета, жена его, и пять месяцев скрывала себя от всех. Она говорила:

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:

«Это сотворил для меня Господь в те дни, когда Ему благоугодно было снять с меня позор перед людьми».

«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».

А когда была она на шестом месяце, послал Бог ангела Гавриила в галилейский город, именуемый Назарет,

А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,

к деве, обрученной жениху по имени Иосиф, из рода Давида; и было имя девы той Мариам.

да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.

И ангел, войдя к ней, сказал: «Радуйся, Благодатная! С Тобою Господь!»

І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».

Но она сильно смутилась от его слов и стала раздумывать, что же значит такое приветствие.

Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.

И сказал ей ангел: «Не страшись, Мариам, ибо ты обрела милость у Бога:

І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.

и вот, ты зачнешь и родишь Сына, и наречешь Ему имя: Иисус;

І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.

и будет Он велик, и назовут Его Сыном Вышнего; и даст Ему Господь Бог престол Давида, праотца Его,

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.

и воцарится Он над родом Иакова вовек, и Царству Его не будет конца».

І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».

И сказала Мариам ангелу: «Как же будет это, если я не знаю мужа?»

А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»

И ангел сказал ей в ответ: «Дух Святой сойдет на тебя, и Сила Вышнего осенит тебя; потому Дитя твое будет свято и наречется: Сын Божий.

І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.

Вот и Елисавета, родственница твоя, в старости своей зачала сына, и тому уже шестой месяц — а ее называли бесплодной.

Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.

Ибо нет для Бога ничего невозможного».

Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».

Тогда Мариам сказала: «Пред тобою раба Господня; да будет со мною, как ты сказал». И удалился от нее ангел.

І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.

По прошествии нескольких дней Мариам, выйдя в путь, с поспешностью направилась в нагорный край, в иудейский город,

Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету. И вот, когда услышала Елисавета слова, которыми приветствовала ее Мария, взыграл младенец в ее чреве.

і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.

И исполнилась Елисавета Духом Святым,

І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.

и громко вскричала такие слова: «Благословенна Ты между женами, и благословен плод чрева Твоего!

І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.

И откуда мне такая честь, что Матерь Господа Моего пришла ко мне?

І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?

Ибо когда звук приветствия Твоего достиг ушей моих, взыграл от радости младенец во чреве моем;

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.

и блаженна Уверовавшая, что исполнится предреченное Ей от Господа».

І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».

И сказала Мариам: «Величает душа моя Господа,

І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,

и ликует дух мой о Боге, Спасителе моем,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,

ибо призрел Он на убожество рабы Своей: вот, блаженною назовут меня из рода в род!

бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,

Ибо великое свершил для меня Сильный, и свято Имя Его,

бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,

и милость Его в род и род для чтущих Его.

і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.

Явил Он силу длани Своей, посрамил замыслы горделивых сердец;

Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;

со престолов низверг властителей, а смиренных возвысил,

скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;

алчущих утолил обилием, а богатых отослал ни с чем;

галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.

пришел на помощь Израилю, рабу Своему, вспомнив о милости,

Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,

обетованной праотцам нашим, Аврааму и потомству его, вовеки».

як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».

И оставалась Мария с нею около трех месяцев, а после возвратилась в дом свой.

Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.

Елисавете же настало время родов, и родила она сына;

А Альжбеце настаў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.

и услышали ее соседи и родичи, что Господь явил к ней столь великую милость, и радовались вместе с ней.

І пачулі суседзі і сваякі ейныя, што ўзьвялічыў Госпад міласэрнасьць Сваю над ёю, і цешыліся з ёю.

И вот в день восьмой пришли совершить над младенцем обрезание, и хотели назвать его по имени отца его Захарией.

І сталася, у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго паводле імя бацькі ягонага Захарыям.

И мать его возразила: «Нет, имя ему будет Иоанн».

І, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але ён будзе называцца Янам».

И сказали ей, что, мол, в родне твоей нет никого, кто звался бы так; и

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзічаў тваіх, хто называецца гэтым імем».

стали знаками спрашивать отца, как бы он хотел назвать младенца.

І пыталіся на мігах у бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

И он, потребовав дощечку для письма, написал: «Имя ему — Иоанн». И все изумились;

І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў, кажучы: «Ян імя яму». І ўсе зьдзівіліся.

но в тот же миг разрешились уста Захарии и язык его, и он заговорил, благословляя Бога.

І адразу расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.

И нашел страх на всех, кто обитал по округе, и молва об этом прошла по всему нагорному краю Иудеи.

І стаўся страх на ўсіх, што жылі побач, і гаварылі адзін аднаму словы гэтыя па ўсёй горнай краіне Юдэйскай.

И все слышавшие слагали весть в сердце своем, спрашивая: «Чем же будет это дитя?» Ибо рука Господня была на нем.

І ўсе, якія чулі, складалі [гэта] ў сэрцы сваім, кажучы: «Што ж гэта будзе за дзіця?» І рука Госпада была з ім.

И Захария, отец его, исполнился Духа Святого и пророчествовал такими словами:

І Захарыя, бацька ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым, і прарочыў, кажучы:

«Благословен Господь, Бог Израиля, ибо посетил Он народ Свой и сотворил ему избавление,

«Дабраслаўлёны Госпад, Бог Ізраіля, што адведаў народ Свой і даў выбаўленьне [яму],

и воздвиг нам силу спасения в роду Давида, слуги Своего,

і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

как обещал Он устами святых, от века бывших пророков Своих, —

як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,

спасение от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас,

збавіць [нас] ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх, якія ненавідзяць нас,

дабы сотворить милость ради отцов наших и вспомнить о Завете Своем святом,

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўзгадаць сьвяты запавет Свой,

о клятве, которою Он клялся ко Аврааму, отцу нашему, что Он даст нам

прысягу, якой кляўся Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам

без страха, избавясь от рук врагов наших,

бяз страху, выбавіўшы нас з рукі ворагаў нашых,

служить Ему в святости и праведности пред лицом Его, во все дни жизни нашей.

служыць Яму ў сьвятасьці і праведнасьці перад Ім у-ва ўсе дні жыцьця нашага.

И ты, дитя, пророком Всевышнего будешь зваться, ты пойдешь пред лицом Господа, уготовляя пути Ему,

І ты, дзіцятка, будзеш названы прарокам Найвышэйшага, бо будзеш ісьці наперадзе перад абліччам Госпада падрыхтаваць шляхі Яму,

подавая спасительное знание народу Его о прощении грехов их;

даць народу пазнаць збаўленьне ў адпушчэньні грахоў іхніх,

по любвеобильной милости Бога нашего, в которой посетит нас Заря свыше —

праз унутраную міласэрнасьць Бога нашага, у якой адведаў нас Усход з вышыні,

просветить скорбящих во мраке и тени смерти, и направить стопы наши на путь мира».

зьявіць [сьвятло] тым, што сядзяць у цемры і ў ценю сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на шлях супакою».

А отрок подрастал, и дух его укреплялся; и был он в местах пустынных, пока не пришел ему день явить себя Израилю.

А дзіцятка ўзрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

« 16 глава 2 глава »