Лукі 1 глава

Святое Евангелле паводле Лукі
Пераклад праваслаўнай царквы → Слово Жизни

 
 

Паколькі ўжо многія ўзялíся склада́ць аповесць пра падзеі, якія сярод нас адбылíся,
 
Поскольку уже многие принялись составлять описание произошедших среди нас событий

як перадалí нам тыя, што ад пачатку былí відаво́чцамі і служы́целямі Слова,
 
на основе сведений, переданных нам людьми, которые с самого начала были очевидцами и служителями слова,

прыйшло на думку і мне, дакладна дасле́даваўшы ўсё ад пачатку, паслядоўна апісаць табе, высокашаноўны Фео́філе,
 
то и я решил, тщательно исследовав все от начала, описать тебе, многоуважаемый Теофил, все по порядку,

каб ты спазна́ў цвёрдую аснову таго вучэ́ння, у якім быў наста́ўлены.
 
чтобы ты мог убедиться в достоверности того, чему был научен.

Быў у дні Ірада, цара Іудзейскага, адзін святар íмем Заха́рыя, з Авíевай чаргí; і жонка яго з роду Ааро́навага, імя́ ёй Елісавета.
 
Во время правления в Иудее царя Ирода там жил священник, которого звали Захарией; он принадлежал к священнической группе Aвии. Его жена была из рода Aарона, ее звали Елизавета.

Былí яны абое праведныя перад Богам, жывучы́ паводле ўсіх за́паведзяў і ўстанаўле́нняў Гасподніх беззага́нна.
 
Оба они были праведны перед Богом, живя непорочно и строго соблюдая все заповеди и установления Господа.

І не ме́лі яны дзіця́ці, бо Елісавета была́ няплодная, і абое былí ўжо на схíле гадоў сваіх.
 
Но у них не было детей, потому что Елизавета была бесплодна. Оба они были уже в преклонном возрасте.

І ста́лася: калі ў парадку сваёй чаргí ён служыў перад Богам,
 
Однажды, когда была очередь служения священнической группы Захарии, он нес службу перед Богом.

вы́пала яму, паводле звы́чаю святарскага, кадзíць, увайшоўшы ў храм Гасподні,
 
В соответствии с установленным для священников порядком, ему выпало по жребию войти в храм Господа и принести на жертвенник благовонное курение.

а ўсё мноства людзей малілася зво́нку ў час каджэ́ння;
 
В это время во дворе храма собралось много народа, и все молились, как это обычно бывало при возжигании курения.

і явіўся яму Ангел Гасподні, сто́ячы справа ад кадзíльнага ахвя́рніка;
 
A Захарии в это время явился ангел Господа. Он стоял справа от жертвенника курения.

і суме́ўся Заха́рыя, убачыўшы, і страх напаў на яго.
 
Когда Захария увидел его, он был чрезвычайно поражен и испуган.

Але Ангел сказаў яму: не бойся, Заха́рыя, бо пачу́та малітва твая, і жонка твая Елісавета наро́дзіць табе сына, і назавеш яго íмем Іаан,
 
Aнгел сказал ему: — Не бойся, Захария, твоя молитва услышана. Твоя жена Елизавета родит тебе сына, и ты назовешь его Иоанном.

і будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэ́нню яго ўзрадуюцца;
 
Твое сердце наполнится счастьем и ликованием, и многие будут радоваться его рождению,

бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і не будзе піць віна́ і сíкеру; і Духам Святым напоўніцца яшчэ ва ўлонні маці сваёй;
 
потому что он станет великим человеком перед Господом. Он никогда не будет пить вина и других хмельных напитков. От самого рождения он будет исполнен Святым Духом.

і многіх з сыноў Ізра́ілевых зве́рне да Госпада Бога іх;
 
Многих израильтян он обратит к Господу, их Богу.

і будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліí, каб вярну́ць сэ́рцы бацькоў да дзяцей, і непакорлівых да мудрасці праведных, каб падрыхтава́ць Госпаду народ гатовы.
 
Он будет предшествовать Ему в духе и силе Илии, чтобы обратить сердца отцов к детям, а непокорных — к мудрости праведных, чтобы приготовить народ к приходу Господа.

І сказаў Заха́рыя Ангелу: па чым я пазна́ю гэта? бо я стары́, і жонка мая́ на схíле гадоў сваіх.
 
Захария спросил ангела: — Как мне поверить этому? Я ведь уже стар, и жена моя в преклонных годах.

І сказаў яму Ангел у адказ: я Гаўрыíл, што стаю перад Богам і пасла́ны гаварыць з табой і дабраве́сціць табе гэта;
 
Aнгел ответил: — Я — Гавриил, стоящий перед Богом, и я послан, чтобы сообщить тебе эту радостную весть.

і вось, будзеш маўчаць і не зможаш гаварыць да таго дня, калі збу́дзецца гэта, за тое, што ты не паверыў сло́вам маім, якія здзе́йсняцца ў свой час.
 
Но сейчас, за то, что ты не поверил моим словам, которые обязательно исполнятся в свое время, ты онемеешь и не будешь говорить до того дня, как все это сбудется.

І чакаў народ Заха́рыю і здзіўляўся, што ён мару́дзіць у храме.
 
Между тем люди ждали Захарию и удивлялись, почему он так долго не выходит из храма.

Ён жа, вы́йшаўшы, не мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў відзе́нне ў храме; а ён рабіў ім знакі, і заставаўся нямы́м.
 
Когда Захария вышел, он не мог говорить и вынужден был общаться с ними жестами. Все поняли, что он видел в храме видение.

І ста́лася: калі скончыліся дні служэ́ння яго, пайшоў ён у дом свой.
 
Когда срок его служения закончился, Захария возвратился домой.

Пасля гэтых дзён зачала́ Елісавета, жонка яго, і таíлася пяць месяцаў, і гаварыла:
 
Вскоре его жена Елизавета забеременела и пять месяцев скрывала это от людей.

так зрабіў мне Гасподзь у дні, калі спагля́нуў, каб зняць з мяне́ га́ньбу сярод людзе́й.
 
Она говорила: — Вот что сделал для меня Господь, когда взглянул на меня милостиво и снял с меня позор перед людьми!

А ў шосты месяц пасла́ны быў Ангел Гаўрыíл ад Бога ў горад Галіле́йскі пад назвай Назарэ́т
 
Когда Елизавета была на шестом месяце беременности, Бог послал ангела Гавриила в галилейский город Назарет,

да Дзевы, зару́чанай з мужам, імя́ якому Іосіф, з дому Давíдавага; а імя́ Дзевы — Марыя.
 
к девушке по имени Мария. Мария была обручена с Иосифом, потомком Давида.

І, увайшоўшы да Яе, Ангел сказаў: радуйся, Благадатная! Гасподзь з Табою; благаславёная Ты сярод жанчын.
 
Aнгел пришел к ней и сказал: — Здравствуй, получившая милость! С тобой Господь!

Яна ж, убачыўшы яго, збянтэ́жылася ад слова яго і разважа́ла, што́ ж гэта за віта́нне.
 
Марию эти слова очень удивили, и она размышляла, что бы значило такое приветствие.

І сказаў Ёй Ангел: не бойся, Марыя, бо Ты знайшла благадаць у Бога.
 
Aнгел продолжал: — Не бойся, Мария, потому что Бог проявил милость к тебе!

І вось, зачне́ш ва ўло́нні, і наро́дзіш Сы́на, і дасí Яму імя́: Іісус.
 
Ты забеременеешь и родишь Сына и назовешь Его Иисусом.

Ён будзе вялікі, і Сы́нам Усявышняга будзе назва́ны, і дасць Яму Гасподзь Бог прастол Давіда, бацькі Яго;
 
Он станет великим, и Его будут называть Сыном Всевышнего. Господь Бог даст Ему престол Его предка Давида,

і будзе царстваваць над домам Іакава давеку, і Царству Яго не будзе канца.
 
и Он будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Его Царству не будет конца.

І сказала Марыя Ангелу: як будзе гэта, калі Я мужа не знаю?
 
— Как это может быть? — спросила Мария. — Ведь я не замужем.

Сказаў Ёй Ангел у адказ: Дух Святы найдзе́ на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне́ Цябе; таму і Святое, што наро́дзіцца, Сы́нам Божым будзе назва́на;
 
Aнгел ответил: — Святой Дух сойдет на тебя, и тебя осенит сила Всевышнего. Поэтому ребенок, который родится у тебя, будет святым и будет назван Сыном Бога.

і вось, Елісавета, сваячка Твая, і яна зачала́ сына ў старасці сваёй, і гэта ўжо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай;
 
Вот и твоя родственница Елизавета тоже родит сына в ее преклонные годы. О ней говорили, что она бесплодна, но она уже на шестом месяце беременности.

бо не застане́цца бяссíльным у Бога ніводнае слова.
 
Для Бога нет ничего невозможного.

Тады сказала Марыя: вось, Я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне па слову твайму. І адышоў ад Яе Ангел.
 
— Я служанка Господа, — ответила Мария, — пусть все произойдет со мной так, как ты сказал. И ангел оставил ее.

І ўстаўшы, Марыя ў тыя дні пайшла з паспе́шнасцю ў горны край, у горад Іу́даў;
 
Вскоре после этого Мария собралась и поспешила в город, расположенный в Иудейских горах.

і ўвайшла ў дом Заха́рыі, і павіта́ла Елісавету.
 
Она вошла в дом Захарии и приветствовала Елизавету.

І ста́лася: калі пачула Елісавета віта́нне Марыіна, устрапяну́лася дзіця́тка ва ўлонні яе; і напоўнілася Елісавета Духам Святым,
 
Когда Елизавета услышала приветствие Марии, ребенок внутри у нее встрепенулся; Елизавету наполнил Святой Дух,

і ўсклíкнула моцным голасам і сказала: благаславёная Ты сярод жанчын і благаславёны плод уло́ння Твайго!
 
и она громким голосом воскликнула: — Благословенна ты среди женщин, и благословен ребенок, которого ты носишь!

І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
 
Чем я заслужила такую милость, что ко мне пришла мать моего Господа?

Бо, калі голас віта́ння Твайго дайшоў да вушэ́й маіх, устрапяну́лася дзіця́тка радасна ва ўлонні маім.
 
Как только я услышала твое приветствие, ребенок во мне так и встрепенулся от радости.

І блажэнная Тая, што паверыла, бо збу́дзецца ска́занае Ёй ад Госпада.
 
Благословенна поверившая в то, что слова Господа исполнятся!

І сказала Марыя: веліча́е душа Мая Госпада,
 
Мария ответила:

і ўзра́даваўся дух Мой у Богу, Спасіцелі Маім,
 
— Душа моя славит Господа, и дух мой радуется в Боге, моем Спасителе,

што спагля́нуў Ён на пако́ру Рабы Сваёй; бо вось ад гэтага часу будуць зваць Мяне блажэ́ннай усе ро́ды;
 
потому что Он увидел смирение своей служанки. Отныне все поколения будут называть меня благословенной,

бо ўчынíў Мне вялікае Моцны, і святое імя́ Яго;
 
потому что Всемогущий совершил такое великое дело для меня! Его имя свято!

і міласэрнасць Яго ў ро́ды ро́даў да тых, што баяцца Яго;
 
— Из поколения в поколение Он проявляет милость к боящимся Его!

Ён праявíў сілу рукою Сваёю; рассе́яў ганарлíвых ду́мкамі сэ́рца іх;
 
Его рукой совершены великие дела: Он рассеял гордых, замышлявших в своих сердцах дерзкие планы,

скінуў моцных з прастолаў і ўзнёс пако́рлівых;
 
сверг правителей с их престолов и возвысил кротких!

галодных здаво́ліў дабром, а багатых адпусціў ні з чым;
 
Он насытил благами голодных, а богатых отослал ни с чем.

прыхіну́ў Ізра́іля, слугу́ Свайго, па́мятаючы пра міласць, —
 
— Он помог своему слуге Израилю,

як гаварыў бацька́м нашым, — да Аўраама і се́мені яго давеку.
 
Помня свое обещание нашим предкам — быть милосердным к Aврааму и его потомкам вовеки.

Прабыла́ ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
 
Мария прогостила у Елизаветы около трех месяцев и затем возвратилась домой.

А Елісавеце настаў час радзíць, і яна нарадзíла сы́на.
 
Когда подошло время, Елизавета родила сына.

І пачулі суседзі і сваякі яе, што прымножыў Гасподзь міласць Сваю да яе і радаваліся з ёю.
 
Ее соседи и родственники услышали о том, что Бог так благословил ее, и радовались вместе с ней.

І ста́лася: у восьмы дзень прыйшлі абрэ́заць дзіця́, і хацелі назваць яго íмем ба́цькі яго, Заха́рыем.
 
На восьмой день они пришли, чтобы совершить над ребенком обряд обрезания, и хотели назвать его в честь отца Захарией.

І, адказваючы, маці яго сказала: не, а назва́ны будзе Іаанам.
 
Но мать ребенка возразила: — Нет! Его будут звать Иоанном.

І сказалі ёй: няма нікога ў радні тваёй, хто б зваўся гэтым íмем.
 
Ей начали говорить: — Но ведь среди ваших родственников нет никого с таким именем!

І зна́камі пыталіся ў ба́цькі яго, я́к бы ён хацеў, каб назва́лі яго.
 
Они стали жестами спрашивать отца, как бы он хотел назвать сына.

І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў: Іаан будзе імя́ яму. І здзівіліся ўсе.
 
Захария попросил табличку для письма и, к удивлению всех, написал: — Его имя Иоанн.

І адразу адкры́ліся ву́сны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, благаслаўля́ючы Бога.
 
В тот же миг к нему вернулась речь, и он начал говорить, прославляя Бога.

І быў страх ва ўсіх, хто жыў вакол іх; і па ўсім горным кра́і Іудзейскім расказвалі пра ўсё гэта.
 
Всех соседей объял страх, и весть о случившемся разнеслась по всей горной части Иудеи.

І ўсе, хто чуў, паклалі гэта ў сэ́рцы сваім, ка́жучы: што́ будзе з дзіця́ці гэтага? І рука Гасподняя была́ з ім.
 
Все, кто слышал об этом, с удивлением спрашивали: — Кем же станет этот ребенок? — потому что рука Господа была с ним.

І Заха́рыя, бацька яго, напоўніўся Духам Святым і прарочыў, ка́жучы:
 
Святой Дух наполнил Захарию, отца Иоанна, и он начал пророчествовать:

благаславёны Гасподзь Бог Ізра́ілеў, што наведаў народ Свой і вы́купіў яго;
 
— Благословен Господь, Бог Израиля, который посетил свой народ и искупил его!

І ўзняў нам рог спасення ў доме Давіда, слугí Свайго,
 
— Он воздвиг нам могучего Спасителя из дома своего слуги Давида,

як сказаў ву́снамі святых Сваіх прарокаў адве́ку,
 
как Он издавна обещал через своих святых пророков,

што ўрату́е нас ад ворагаў нашых і ад рукí ўсіх, хто ненавідзіць нас;
 
что Он спасет нас от врагов и от рук тех, кто ненавидит нас.

каб зрабіць міласць бацька́м нашым і ўспомніць запаве́т Свой святы́,
 
— Так Он проявил милость к нашим предкам, помня свое святое обещание и свой завет,

кля́тву, якой кля́ўся Ён Аўрааму, бацьку нашаму, каб даць нам,
 
клятву, которой Он поклялся нашему предку Aврааму:

вы́зваленым ад рукí ворагаў нашых, без бо́язі
 
избавить нас от рук наших врагов, чтобы мы могли без страха служить Ему,

служы́ць Яму ў свя́тасці і пра́веднасці перад Ім ва ўсе дні жыцця́ нашага.
 
живя перед Ним в святости и праведности во все дни нашей жизни!

І ты, дзіця́, прарокам Усявышняга будзеш назва́на, бо ты будзеш ісці перад аблíччам Госпада, каб падрыхтаваць шляхí Яму,
 
— И ты, дитя, будешь назван пророком Всевышнего, потому что будешь идти перед Господом, чтобы приготовить Ему пути,

даць народу Яго спазна́ць спасе́нне ў адпушчэ́нні грахоў,
 
дать Его народу знание о спасении через прощение грехов,

па сардэчнай міласці Бога нашага, якою наве́даў нас Усход з вышынí,
 
по глубочайшему милосердию нашего Бога, который придет к нам с небес, как восходящее солнце,

каб асвятлíць тых, што сядзяць у це́мры і це́ні смерці, скірава́ць ногі нашы на шлях міру.
 
чтобы дать свет живущим во мраке смерти и направить наши стопы на путь мира!

Дзіця ж расло і ўмацоўвалася духам; і было́ ў пусты́нях да дня з’яўле́ння свайго Ізра́ілю.
 
Ребенок рос и укреплялся в духе. Он жил в пустыне до того времени, когда открыто явился Израилю.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.