Лукі 1 глава

Святое Евангелле паводле Лукі
Пераклад праваслаўнай царквы → Синодальный перевод

 
 

Паколькі ўжо многія ўзялíся склада́ць аповесць пра падзеі, якія сярод нас адбылíся,
 
Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

як перадалí нам тыя, што ад пачатку былí відаво́чцамі і служы́целямі Слова,
 
как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

прыйшло на думку і мне, дакладна дасле́даваўшы ўсё ад пачатку, паслядоўна апісаць табе, высокашаноўны Фео́філе,
 
то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего сначала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

каб ты спазна́ў цвёрдую аснову таго вучэ́ння, у якім быў наста́ўлены.
 
чтобы ты узнал твёрдое основание того учения, в котором был наставлен.

Быў у дні Ірада, цара Іудзейскага, адзін святар íмем Заха́рыя, з Авíевай чаргí; і жонка яго з роду Ааро́навага, імя́ ёй Елісавета.
 
Во дни Ирода, царя Иудейского, был священник из Авиевой чреды, именем Захария, и жена его из рода Ааронова, имя ей Елисавета.

Былí яны абое праведныя перад Богам, жывучы́ паводле ўсіх за́паведзяў і ўстанаўле́нняў Гасподніх беззага́нна.
 
Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

І не ме́лі яны дзіця́ці, бо Елісавета была́ няплодная, і абое былí ўжо на схíле гадоў сваіх.
 
У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

І ста́лася: калі ў парадку сваёй чаргí ён служыў перад Богам,
 
Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

вы́пала яму, паводле звы́чаю святарскага, кадзíць, увайшоўшы ў храм Гасподні,
 
по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения,

а ўсё мноства людзей малілася зво́нку ў час каджэ́ння;
 
а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

і явіўся яму Ангел Гасподні, сто́ячы справа ад кадзíльнага ахвя́рніка;
 
тогда явился ему Ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

і суме́ўся Заха́рыя, убачыўшы, і страх напаў на яго.
 
Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

Але Ангел сказаў яму: не бойся, Заха́рыя, бо пачу́та малітва твая, і жонка твая Елісавета наро́дзіць табе сына, і назавеш яго íмем Іаан,
 
Ангел же сказал ему: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречёшь ему имя: Иоанн;

і будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэ́нню яго ўзрадуюцца;
 
и будет тебе радость и веселие, и многие о рождении его возрадуются,

бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і не будзе піць віна́ і сíкеру; і Духам Святым напоўніцца яшчэ ва ўлонні маці сваёй;
 
ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера, и Духа Святого исполнится ещё от чрева матери своей;

і многіх з сыноў Ізра́ілевых зве́рне да Госпада Бога іх;
 
и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богу их;

і будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліí, каб вярну́ць сэ́рцы бацькоў да дзяцей, і непакорлівых да мудрасці праведных, каб падрыхтава́ць Госпаду народ гатовы.
 
и предыдет пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям, и непокоривым образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный.

І сказаў Заха́рыя Ангелу: па чым я пазна́ю гэта? бо я стары́, і жонка мая́ на схíле гадоў сваіх.
 
И сказал Захария Ангелу: по чему я узнаю это? ибо я стар, и жена моя в летах преклонных.

І сказаў яму Ангел у адказ: я Гаўрыíл, што стаю перад Богам і пасла́ны гаварыць з табой і дабраве́сціць табе гэта;
 
Ангел сказал ему в ответ: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобою и благовестить тебе сие;

і вось, будзеш маўчаць і не зможаш гаварыць да таго дня, калі збу́дзецца гэта, за тое, што ты не паверыў сло́вам маім, якія здзе́йсняцца ў свой час.
 
и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то, что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в своё время.

І чакаў народ Заха́рыю і здзіўляўся, што ён мару́дзіць у храме.
 
Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

Ён жа, вы́йшаўшы, не мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў відзе́нне ў храме; а ён рабіў ім знакі, і заставаўся нямы́м.
 
Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками, и оставался нем.

І ста́лася: калі скончыліся дні служэ́ння яго, пайшоў ён у дом свой.
 
А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

Пасля гэтых дзён зачала́ Елісавета, жонка яго, і таíлася пяць месяцаў, і гаварыла:
 
После сих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев и говорила:

так зрабіў мне Гасподзь у дні, калі спагля́нуў, каб зняць з мяне́ га́ньбу сярод людзе́й.
 
так сотворил мне Господь во дни сии, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми.

А ў шосты месяц пасла́ны быў Ангел Гаўрыíл ад Бога ў горад Галіле́йскі пад назвай Назарэ́т
 
В шестой же месяц послан был Ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, называемый Назарет,

да Дзевы, зару́чанай з мужам, імя́ якому Іосіф, з дому Давíдавага; а імя́ Дзевы — Марыя.
 
к Деве, обручённой мужу, именем Иосифу, из дома Давидова; имя же Деве: Мария.

І, увайшоўшы да Яе, Ангел сказаў: радуйся, Благадатная! Гасподзь з Табою; благаславёная Ты сярод жанчын.
 
Ангел, войдя к Ней, сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою; благословенна Ты между жёнами.

Яна ж, убачыўшы яго, збянтэ́жылася ад слова яго і разважа́ла, што́ ж гэта за віта́нне.
 
Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

І сказаў Ёй Ангел: не бойся, Марыя, бо Ты знайшла благадаць у Бога.
 
И сказал Ей Ангел: не бойся, Мария, ибо Ты обрела благодать у Бога;

І вось, зачне́ш ва ўло́нні, і наро́дзіш Сы́на, і дасí Яму імя́: Іісус.
 
и вот, зачнёшь во чреве, и родишь Сына, и наречёшь Ему имя: Иисус.

Ён будзе вялікі, і Сы́нам Усявышняга будзе назва́ны, і дасць Яму Гасподзь Бог прастол Давіда, бацькі Яго;
 
Он будет велик и наречётся Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

і будзе царстваваць над домам Іакава давеку, і Царству Яго не будзе канца.
 
и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца.

І сказала Марыя Ангелу: як будзе гэта, калі Я мужа не знаю?
 
Мария же сказала Ангелу: как будет это, когда Я мужа не знаю?

Сказаў Ёй Ангел у адказ: Дух Святы найдзе́ на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне́ Цябе; таму і Святое, што наро́дзіцца, Сы́нам Божым будзе назва́на;
 
Ангел сказал Ей в ответ: Дух Святой найдёт на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; посему и рождаемое Святое наречётся Сыном Божиим.

і вось, Елісавета, сваячка Твая, і яна зачала́ сына ў старасці сваёй, і гэта ўжо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай;
 
Вот и Елисавета, родственница Твоя, называемая неплодною, и она зачала сына в старости своей, и ей уже шестой месяц,

бо не застане́цца бяссíльным у Бога ніводнае слова.
 
ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.

Тады сказала Марыя: вось, Я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне па слову твайму. І адышоў ад Яе Ангел.
 
Тогда Мария сказала: се, Раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошёл от Неё Ангел.

І ўстаўшы, Марыя ў тыя дні пайшла з паспе́шнасцю ў горны край, у горад Іу́даў;
 
Встав же Мария во дни сии, с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

і ўвайшла ў дом Заха́рыі, і павіта́ла Елісавету.
 
и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

І ста́лася: калі пачула Елісавета віта́нне Марыіна, устрапяну́лася дзіця́тка ва ўлонні яе; і напоўнілася Елісавета Духам Святым,
 
Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве её; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

і ўсклíкнула моцным голасам і сказала: благаславёная Ты сярод жанчын і благаславёны плод уло́ння Твайго!
 
и воскликнула громким голосом, и сказала: благословенна Ты между жёнами, и благословен плод чрева Твоего!

І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
 
И откуда это мне, что пришла Матерь Господа моего ко мне?

Бо, калі голас віта́ння Твайго дайшоў да вушэ́й маіх, устрапяну́лася дзіця́тка радасна ва ўлонні маім.
 
Ибо когда голос приветствия Твоего дошёл до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моём.

І блажэнная Тая, што паверыла, бо збу́дзецца ска́занае Ёй ад Госпада.
 
И блаженна Уверовавшая, потому что совершится сказанное Ей от Господа.

І сказала Марыя: веліча́е душа Мая Госпада,
 
И сказала Мария: величит душа Моя Господа,

і ўзра́даваўся дух Мой у Богу, Спасіцелі Маім,
 
и возрадовался дух Мой о Боге, Спасителе Моём,

што спагля́нуў Ён на пако́ру Рабы Сваёй; бо вось ад гэтага часу будуць зваць Мяне блажэ́ннай усе ро́ды;
 
что призрел Он на смирение Рабы Своей, ибо отныне будут ублажать Меня все роды;

бо ўчынíў Мне вялікае Моцны, і святое імя́ Яго;
 
что сотворил Мне величие Сильный, и свято имя Его;

і міласэрнасць Яго ў ро́ды ро́даў да тых, што баяцца Яго;
 
и милость Его в роды родов к боящимся Его;

Ён праявíў сілу рукою Сваёю; рассе́яў ганарлíвых ду́мкамі сэ́рца іх;
 
явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

скінуў моцных з прастолаў і ўзнёс пако́рлівых;
 
низложил сильных с престолов, и вознёс смиренных;

галодных здаво́ліў дабром, а багатых адпусціў ні з чым;
 
алчущих исполнил благ, и богатящихся отпустил ни с чем;

прыхіну́ў Ізра́іля, слугу́ Свайго, па́мятаючы пра міласць, —
 
воспринял Израиля, отрока Своего, воспомянув милость,

як гаварыў бацька́м нашым, — да Аўраама і се́мені яго давеку.
 
как говорил отцам нашим, к Аврааму и семени его до века.

Прабыла́ ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
 
Пребыла же Мария с нею около трёх месяцев, и возвратилась в дом свой.

А Елісавеце настаў час радзíць, і яна нарадзíла сы́на.
 
Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

І пачулі суседзі і сваякі яе, што прымножыў Гасподзь міласць Сваю да яе і радаваліся з ёю.
 
И услышали соседи и родственники её, что возвеличил Господь милость Свою над нею, и радовались с нею.

І ста́лася: у восьмы дзень прыйшлі абрэ́заць дзіця́, і хацелі назваць яго íмем ба́цькі яго, Заха́рыем.
 
В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его, по имени отца его, Захариею.

І, адказваючы, маці яго сказала: не, а назва́ны будзе Іаанам.
 
На это мать его сказала: нет, а назвать его Иоанном.

І сказалі ёй: няма нікога ў радні тваёй, хто б зваўся гэтым íмем.
 
И сказали ей: никого нет в родстве твоём, кто назывался бы сим именем.

І зна́камі пыталіся ў ба́цькі яго, я́к бы ён хацеў, каб назва́лі яго.
 
И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў: Іаан будзе імя́ яму. І здзівіліся ўсе.
 
Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн имя ему». И все удивились.

І адразу адкры́ліся ву́сны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, благаслаўля́ючы Бога.
 
И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

І быў страх ва ўсіх, хто жыў вакол іх; і па ўсім горным кра́і Іудзейскім расказвалі пра ўсё гэта.
 
И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всём этом по всей нагорной стране Иудейской.

І ўсе, хто чуў, паклалі гэта ў сэ́рцы сваім, ка́жучы: што́ будзе з дзіця́ці гэтага? І рука Гасподняя была́ з ім.
 
Все слышавшие положили это на сердце своём и говорили: что будет младенец сей? И рука Господня была с ним.

І Заха́рыя, бацька яго, напоўніўся Духам Святым і прарочыў, ка́жучы:
 
И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

благаславёны Гасподзь Бог Ізра́ілеў, што наведаў народ Свой і вы́купіў яго;
 
благословен Господь Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

І ўзняў нам рог спасення ў доме Давіда, слугí Свайго,
 
и воздвиг рог спасения нам в дому Давида, отрока Своего,

як сказаў ву́снамі святых Сваіх прарокаў адве́ку,
 
как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

што ўрату́е нас ад ворагаў нашых і ад рукí ўсіх, хто ненавідзіць нас;
 
что спасёт нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

каб зрабіць міласць бацька́м нашым і ўспомніць запаве́т Свой святы́,
 
сотворит милость с отцами нашими и помянет святой завет Свой,

кля́тву, якой кля́ўся Ён Аўрааму, бацьку нашаму, каб даць нам,
 
клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

вы́зваленым ад рукí ворагаў нашых, без бо́язі
 
небоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

служы́ць Яму ў свя́тасці і пра́веднасці перад Ім ва ўсе дні жыцця́ нашага.
 
служить Ему в святости и правде пред Ним, во все дни жизни нашей.

І ты, дзіця́, прарокам Усявышняга будзеш назва́на, бо ты будзеш ісці перад аблíччам Госпада, каб падрыхтаваць шляхí Яму,
 
И ты, младенец, наречёшься пророком Всевышнего, ибо предыдешь пред лицом Господа приготовить пути Ему,

даць народу Яго спазна́ць спасе́нне ў адпушчэ́нні грахоў,
 
дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

па сардэчнай міласці Бога нашага, якою наве́даў нас Усход з вышынí,
 
по благоутробному милосердию Бога нашего, которым посетил нас Восток свыше,

каб асвятлíць тых, што сядзяць у це́мры і це́ні смерці, скірава́ць ногі нашы на шлях міру.
 
просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира.

Дзіця ж расло і ўмацоўвалася духам; і было́ ў пусты́нях да дня з’яўле́ння свайго Ізра́ілю.
 
Младенец же возрастал и укреплялся духом, и был в пустынях до дня явления своего Израилю.

Примечания:

 
 
Синодальный перевод
5, 8 чреда — очередь, последовательная смена чего-либо.
15 сикера — крепкий алкоголь из меда, фруктового сока, зерна.
17, 76 предыдет, предыдешь — прийти прежде, перед; идти впереди, предшествовать.
53 алкать — почувствовать голод, захотеть есть, проголодаться.
78 благоутробие — внутреннее благорасположение, доброта сердца, милосердие, сострадание.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.