Псалтирь 118 псалом

Псалтирь
Синодальный перевод → Пераклад Яна Станкевіча

« 117 псалом ПсПсалтирь 118 псалом SYNСинодальный BJSСтанкевіча 119 псалом »

Для удобства сравнения мы привели в соответствие нумерацию стихов BJS к русской версии.

 
Синодальный перевод
 
Пераклад Яна Станкевіча
1
Блаженны непорочные в пути, ходящие в законе Господнем.
 
Шчасьлівыя беззаганныя ў дарозе, што ходзяць у Праве СПАДАРОВЫМ.
2
Блаженны хранящие откровения Его, всем сердцем ищущие Его.
 
Шчасьлівыя тыя, што дзяржаць сьветчаньні Ягоныя, усім сэрцам шукаюць Яго,
3
Они не делают беззакония, ходят путями Его.
 
Бо ня робяць бяспраўя, дарогамі Ягонымі ходзяць.
4
Ты заповедал повеления Твои хранить твёрдо.
 
Ты расказаў расказаньні Твае вельма дзяржаць.
5
О, если бы направлялись пути мои к соблюдению уставов Твоих!
 
О каб дарогі мае былі ськіраваны дзяржаці ўставы Твае!
6
Тогда я не постыдился бы, взирая на все заповеди Твои:
 
Тады б я не засарамаціўся, гледзячы на ўсі расказаньні Твае.
7
я славил бы Тебя в правоте сердца, поучаясь судам правды Твоей.
 
Буду выхваляць Цябе ў пасьцівасьці сэрца, наўчыўшыся справядлівых судоў Тваіх.
8
Буду хранить уставы Твои; не оставляй меня совсем.
 
Буду дзяржаць уставы Твае; не пакінь мяне сусім.
9
Как юноше содержать в чистоте путь свой? — Хранением себя по слову Твоему.
 
Як можа ачысьціць маладзён сьцежку сваю? Дзяржаньням сябе подле слова Твайго.
10
Всем сердцем моим ищу Тебя; не дай мне уклониться от заповедей Твоих.
 
Усім сэрцам сваім шукаў я Цябе; ня дай імне абмыліцца ўзглядам расказаньняў Тваіх.
11
В сердце моём сокрыл я слово Твоё, чтобы не грешить пред Тобою.
 
У сэрцу сваім захаваў я слова Твае, каб не грашыць перад Табою.
12
Благословен Ты, Господи! научи меня уставам Твоим.
 
Дабраславёны Ты, СПАДАРУ; наўчы мяне ўставаў Сваіх.
13
Устами моими возвещал я все суды уст Твоих.
 
Вуснамі сваімі абяшчаў я ўсі суды вуснаў Тваіх.
14
На пути откровений Твоих я радуюсь, как во всяком богатстве.
 
На дарозе сьветчаньняў Тваіх я пацешыўся, як з усёга багацьця.
15
О заповедях Твоих размышляю, и взираю на пути Твои.
 
Праз расказаньні Твае буду размышляць і на сьцежкі Твае буду глядзець.
16
Уставами Твоими утешаюсь, не забываю слова Твоего.
 
Уставы Твае буду любаваць, не забудуся слова Твайго.
17
Яви милость рабу Твоему, и буду жить и хранить слово Твоё.
 
Заплаці слузе Свайму, буду жыць і дзяржаць слова Твае.
18
Открой очи мои, и увижу чудеса закона Твоего.
 
Адчыні вочы мае, і я абачу дзіва з права Твайго.
19
Странник я на земле; не скрывай от меня заповедей Твоих.
 
Чужаземец я на зямлі; не схавай ад мяне расказаньняў Сваіх.
20
Истомилась душа моя желанием судов Твоих во всякое время.
 
Патрышчана душа мая ад жаданьня судоў Тваіх у кажным часе.
21
Ты укротил гордых, проклятых, уклоняющихся от заповедей Твоих.
 
Ты зганіў праклятых самадыйнікаў, што адхінаюцца ад расказаньняў Тваіх.
22
Сними с меня поношение и посрамление, ибо я храню откровения Твои.
 
Адвярні ад мяне ганьбу а грэбаваньне, бо я захаваў сьветчаньні Твае.
23
Князья сидят и сговариваются против меня, а раб Твой размышляет об уставах Твоих.
 
Хоць сядзелі князі і абмаўлялі мяне, слуга Твой размышляў уставы Твае.
24
Откровения Твои — утешение моё, советники мои.
 
Таксама сьветчаньні Твае — любата мая, параднікі мае.
25
Душа моя повержена в прах; оживи меня по слову Твоему.
 
Прыліпла да пылу душа мая; пажваў мяне подле слова Свайго!
26
Объявил я пути мои, и Ты услышал меня; научи меня уставам Твоим.
 
Я абясьціў дарогі свае, і Ты адказаў імне; наўчы мяне ўставаў Тваіх!
27
Дай мне уразуметь путь повелений Твоих, и буду размышлять о чудесах Твоих.
 
Дарогу загадаў Тваіх дай імне ўцяміць, і размышляць буду дзівы Твае.
28
Душа моя истаевает от скорби: укрепи меня по слову Твоему.
 
Душа мая тае з тугі; умацуй мяне подле слова Свайго!
29
Удали от меня путь лжи, и закон Твой даруй мне.
 
Дарогу маны адвярні ад мяне і правам Сваім з ласкі Свае даруй мяне!
30
Я избрал путь истины, поставил пред собою суды Твои.
 
Дарогу вернасьці абраў я, суды Твае паклаў перад сабою.
31
Я прилепился к откровениям Твоим, Господи; не постыди меня.
 
Я прыліп да сьветчаньняў Тваіх; СПАДАРУ, не засаром мяне.
32
Потеку путём заповедей Твоих, когда Ты расширишь сердце моё.
 
Пабягу дарогаю расказаньняў Тваіх, бо Ты пашырыш сэрца мае.
33
Укажи мне, Господи, путь уставов Твоих, и я буду держаться его до конца.
 
Наўчы мяне, СПАДАРУ, дарогі ўставаў Сваіх, каб я дзяржаўся яе да канца.
34
Вразуми меня, и буду соблюдать закон Твой и хранить его всем сердцем.
 
Дай імне цямленьне, і я захаваю права Твае й дзяржаці буду ўсім сэрцам яго.
35
Поставь меня на стезю заповедей Твоих, ибо я возжелал её.
 
Вядзі мяне па сьцежцы расказаньняў, бо я любую іх.
36
Приклони сердце моё к откровениям Твоим, а не к корысти.
 
Нахіні сэрца мае да сьветчаньняў Сваіх, а не да гальлівасьці.
37
Отврати очи мои, чтобы не видеть суеты; животвори меня на пути Твоём.
 
Адвярні вочы мае ад глядзеньня пусьціні й пажваў мяне на дарозе Сваёй.
38
Утверди слово Твоё рабу Твоему, ради благоговения пред Тобою.
 
Пацьвярдзі слузе Свайму слова Свае, каторае ё тым, што баяцца Цябе.
39
Отврати поношение моё, которого я страшусь, ибо суды Твои благи.
 
Адвярні ганьбу маю, каторай я баюся; бо суды Твае добрыя.
40
Вот, я возжелал повелений Твоих; животвори меня правдою Твоею.
 
Вось, я жадаю загадаў Тваіх; пажваў мяне подле справядлівасьці Свае.
41
Да придут ко мне милости Твои, Господи, спасение Твоё по слову Твоему, —
 
I няхай прыйдзе да мяне міласэрдзе Твае, СПАДАРУ, спасеньне Твае подле слова Твайго,
42
и я дам ответ поносящему меня, ибо уповаю на слово Твоё.
 
Дык я адкажу ганьбячаму мяне словам, бо я спадзяюся на слова Твае.
43
Не отнимай совсем от уст моих слова истины, ибо я уповаю на суды Твои
 
I не адбірай з вуснаў маіх супоўна слова праўды; бо на суд Твой я спадзяюся;
44
и буду хранить закон Твой всегда, во веки и веки;
 
I буду дзяржаці права Твае кажначасна на векі а векі.
45
буду ходить свободно, ибо я взыскал повелений Твоих;
 
Буду хадзіць па прасторы, бо я шукаю загадаў Тваіх.
46
буду говорить об откровениях Твоих пред царями и не постыжусь;
 
Вуду гукаць сьветчаньні Твае перад каралямі і не засаромлюся.
47
буду утешаться заповедями Твоими, которые возлюбил;
 
I буду любаваць расказаньні Твае, каторыя я ўлюбіў.
48
руки мои буду простирать к заповедям Твоим, которые возлюбил, и размышлять об уставах Твоих.
 
I падыйму далоні свае да расказаньняў Тваіх, каторыя я ўлюбіў, і буду размышляць уставы Твае.
49
Вспомни слово Твоё к рабу Твоему, на которое Ты повелел мне уповать:
 
Прыпомні слова слузе Свайму, на каторае Ты казаў імне спадзявацца.
50
это — утешение в бедствии моём, что слово Твоё оживляет меня.
 
Гэта пацеха мая ў гору маім, што слова Твае жвавіла мяне.
51
Гордые крайне ругались надо мною, но я не уклонился от закона Твоего.
 
Самадыйнікі за вельмі асьміялі мяне; ад права Твайго я не адхінаўся.
52
Вспоминал суды Твои, Господи, от века, и утешался.
 
Памятую спрадвечныя суды Твае, СПАДАРУ, і цешуся.
53
Ужас овладевает мною при виде нечестивых, оставляющих закон Твой.
 
Палаючае абурэньне абняло мяне з прычыны нягодных, каторыя пакінулі права Твае.
54
Уставы Твои были песнями моими на месте странствований моих.
 
Песьнямі былі імне ўставы Твае ў доме падарожжа майго.
55
Ночью вспоминал я имя Твоё, Господи, и хранил закон Твой.
 
Я памятаваў ночы імя Твае, СПАДАРУ, дзяржаў права Твае.
56
Он стал моим, ибо повеления Твои храню.
 
Гэта сталася, бо я дзяржу загады Твае.
57
Удел мой, Господи, сказал я, соблюдать слова Твои.
 
Дзель мая, СПАДАРУ, сказаў я, дзяржаці слова Твае.
58
Молился я Тебе всем сердцем: помилуй меня по слову Твоему.
 
Усім сэрцам я маліў відзеньне Твае: будзь ласкучынюшчым імне подле слова Свайго.
59
Размышлял о путях моих и обращал стопы мои к откровениям Твоим.
 
Я думаў у дарозе сваёй і павярнуў ногі свае да сьветчаньняў Тваіх.
60
Спешил и не медлил соблюдать заповеди Твои.
 
Пабарзьдзіў і не забавіўся паўніці расказаньні Твае.
61
Сети нечестивых окружили меня, но я не забывал закона Твоего.
 
Вяткі нягодных абступілі мяне; я не забыўся права Твайго.
62
В полночь вставал славословить Тебя за праведные суды Твои.
 
Сярод ночы я ўстану дзякаваць Табе за справядлівыя суды Твае.
63
Общник я всем боящимся Тебя и хранящим повеления Твои.
 
Я сябра ўсіх, што баяцца Цябе, і тых, што поўняць загады Твае.
64
Милости Твоей, Господи, полна земля; научи меня уставам Твоим.
 
Міласэрдзя Твайго, СПАДАРУ, поўная зямля; уставаў Сваіх наўчы мяне.
65
Благо сотворил Ты рабу Твоему, Господи, по слову Твоему.
 
Ты абходзіўся добра із слугою Сваім, СПАДАРУ, подле слова Свайго.
66
Доброму разумению и ведению научи меня, ибо заповедям Твоим я верую.
 
Добрага розуму а веданьня наўчы мяне, бо я паверыў расказаньням Тваім.
67
Прежде страдания моего я заблуждался; а ныне слово Твоё храню.
 
Перад дазнаньням сваім я блудзіў, але цяпер заховую слова Твае.
68
Благ и благодетелен Ты, научи меня уставам Твоим.
 
Ты добры й дзееш дабро; уставаў Сваіх наўчы мяне.
69
Гордые сплетают на меня ложь; я же всем сердцем буду хранить повеления Твои.
 
Пушчалі на мяне брахню самадыйнікі, але я ўсім сэрцам буду дзяржаць загады Твае.
70
Ожирело сердце их, как тук; я же законом Твоим утешаюсь.
 
Сэрца іхнае нячульлівае, як тук; я люблю права Твае.
71
Благо мне, что я пострадал, дабы научиться уставам Твоим.
 
Добра імне, што я меў дазнаньне, каб наўчыцца ўставаў Тваіх.
72
Закон уст Твоих для меня лучше тысяч золота и серебра.
 
Лепшае імне права вуснаў Тваіх за тысячы золата а срэбра.
73
Руки Твои сотворили меня и устроили меня; вразуми меня, и научусь заповедям Твоим.
 
Рукі Твае ўчынілі мяне і ўмацавалі мяне; дай імне кемнасьць, і я наўчуся расказаньняў Тваіх.
74
Боящиеся Тебя увидят меня — и возрадуются, что я уповаю на слово Твоё.
 
Тыя, што баяцца Цябе, абачаць мяне й будуць цешыцца, бо я спадзяваўся на слова Твае.
75
Знаю, Господи, что суды Твои праведны и по справедливости Ты наказал меня.
 
Я ведаю, СПАДАРУ, што суды Твае справядлівыя, і Ты подле вернасьці Свае даваў імне дазнаньні.
76
Да будет же милость Твоя утешением моим, по слову Твоему к рабу Твоему.
 
Хай будзе ж міласэрдзе Твае пацехаю імне, подле слова Твайго слузе Твайму.
77
Да придёт ко мне милосердие Твоё, и я буду жить; ибо закон Твой — утешение моё.
 
Няхай спагадлівасьць Твая прыйдзе да мяне, і я пажвавею; бо права Твае — любата мая.
78
Да будут постыжены гордые, ибо безвинно угнетают меня; я размышляю о повелениях Твоих.
 
Няхай будуць засаромленыя самадыйнікі, бо няпраўдаю яны скрывілі мяне; я буду размышляць праз загады Твае.
79
Да обратятся ко мне боящиеся Тебя и знающие откровения Твои.
 
Няхай зьвернуцца да мяне тыя, што баяцца Цябе, і ведаючыя сьветчаньні Твае.
80
Да будет сердце моё непорочно в уставах Твоих, чтобы я не посрамился.
 
Няхай сэрца мае будзе беззаганнае ў вуставах Тваіх, каб я не асарамаціўся.
81
Истаевает душа моя о спасении Твоём; уповаю на слово Твоё.
 
Тужа да спасеньня Твайго душа мая; на слова Твае спадзяюся.
82
Истаевают очи мои о слове Твоём; я говорю: когда Ты утешишь меня?
 
Вочы мае тужаць да слова Твайго, кажучы: «Калі Ты пацешыш мяне?»
83
Я стал как мех в дыму, но уставов Твоих не забыл.
 
Бо я стаў, як мех у дыме; уставаў Тваіх не забыўся я.
84
Сколько дней раба Твоего? Когда произведёшь суд над гонителями моими?
 
Колькі дзён слугі Твайго? калі Ты зробіш суд над тымі, што перасьлядуюць мяне?
85
Яму вырыли мне гордые, вопреки закону Твоему.
 
Самадыйнікі выкапалі ямы на мяне, што ня подле права Твайго.
86
Все заповеди Твои — истина; несправедливо преследуют меня: помоги мне;
 
Усі расказаньні Твае верныя; манліва перасьлядуюць мяне; памажы імне.
87
едва не погубили меня на земле, но я не оставил повелений Твоих.
 
Ледзь не загубілі мяне на зямлі, але я не пакінуў загадаў Тваіх.
88
По милости Твоей оживляй меня, и буду хранить откровения уст Твоих.
 
З ласкі Свае пажваў мяне, і буду дзяржаць сьветчаньні вуснаў Тваіх.
89
Навеки, Господи, слово Твоё утверждено на небесах;
 
На векі, СПАДАРУ, слова Твае ўмацавана на нябёсах.
90
истина Твоя в род и род. Ты поставил землю, и она стоит.
 
Ад пакаленьня да пакаленьня вернасьць Твая. Ты ўмацаваў зямлю, і яна стаіць.
91
По определениям Твоим всё стоит доныне, ибо всё служит Тебе.
 
Подле судоў Тваіх стаяць яны сядні, бо ўсі слугі Твае.
92
Если бы не закон Твой был утешением моим, погиб бы я в бедствии моём.
 
Калі б ня права Твае было любатою імне, я загінуў бы ў дазнаньню сваім.
93
Вовек не забуду повелений Твоих, ибо ими Ты оживляешь меня.
 
Ніколі не забудуся загадаў Тваіх, імі Ты жвавіш мяне.
94
Твой я, спаси меня; ибо я взыскал повелений Твоих.
 
Я Твой, спасі мяне; бо я шукаў загадаў Тваіх.
95
Нечестивые подстерегают меня, чтобы погубить; а я углубляюсь в откровения Твои.
 
Нягодныя спадзяваліся мяне, каб загубіць мяне; сьветчаньні Твае буду разважаці.
96
Я видел предел всякого совершенства, но Твоя заповедь безмерно обширна.
 
Усіх дасканальнасьцяў я бачыў канец; расказаньні Твае вельма шырокія.
97
Как люблю я закон Твой! весь день размышляю о нём.
 
Як люблю я права Твае! Увесь дзень яно размышляньне мае.
98
Заповедью Твоею Ты соделал меня мудрее врагов моих, ибо она всегда со мною.
 
За непрыяцеляў маіх робяць мяне мудрэйшым расказаньні Твае, бо на векі яны з імною.
99
Я стал разумнее всех учителей моих, ибо размышляю об откровениях Твоих.
 
За ўсіх вучыцеляў сваіх я стаў разумнейшы, бо сьветчаньні Твае — размышляньне мае.
100
Я сведущ более старцев, ибо повеления Твои храню.
 
Болей за старцоў я цямлю, бо дзяржу расказаньні Твае.
101
От всякого злого пути удерживаю ноги мои, чтобы хранить слово Твоё;
 
Ад кажнае благое дарогі я ўзьдзержаваў ногі свае, каб мог зьдзяржаці слова Твае.
102
от судов Твоих не уклоняюсь, ибо Ты научаешь меня.
 
Ад судоў Тваіх я не адвярнуўся, бо Ты наўчыў мяне.
103
Как сладки гортани моей слова Твои! лучше мёда устам моим.
 
Якія салодкія словы Твае паднябеньню майму! салодшыя за мёд роту майму.
104
Повелениями Твоими я вразумлён; потому ненавижу всякий путь лжи.
 
Загадамі Тваімі я стаў кямнейшы, затым ненавіджу кажную манлівую дарогу.
105
Слово Твоё — светильник ноге моей и свет стезе моей.
 
Сьвечка назе маёй слова Твае і сьвятло сьцежцы маёй.
106
Я клялся хранить праведные суды Твои, и исполню.
 
Я прысягнуў і споўню, што буду дзяржаць справядлівыя суды Твае.
107
Сильно угнетён я, Господи; оживи меня по слову Твоему.
 
Паніжаны я за вельмі, СПАДАРУ, пажваў мяне подле слова Свайго.
108
Благоволи же, Господи, принять добровольную жертву уст моих, и судам Твоим научи меня.
 
Самахотных аброкаў вуснаў маіх зыч жа, СПАДАРУ, і судоў Тваіх наўчы мяне.
109
Душа моя непрестанно в руке моей, но закона Твоего не забываю.
 
Душа мая кажначасна ў руццэ маёй, і права Твайго не забудуся.
110
Нечестивые поставили для меня сеть, но я не уклонился от повелений Твоих.
 
Наставілі нягодныя пасадку на мяне; із загадаў Тваіх ня зблудзіў я.
111
Откровения Твои я принял, как наследие навеки, ибо они — веселие сердца моего.
 
Спалі імне сьветчаньні Твае на векі, бо яны весялосьць сэрца майго.
112
Я приклонил сердце моё к исполнению уставов Твоих навек, до конца.
 
Я нахінуў сэрца свае паўніці ўставы Твае па век, аж да канца.
113
Вымыслы человеческие ненавижу, а закон Твой люблю.
 
Ненавіджу хісьлявых, але права Твае я люблю.
114
Ты покров мой и щит мой; на слово Твоё уповаю.
 
Ты схоў мой а шчыт мой; на слова Твае спадзяюся.
115
Удалитесь от меня, беззаконные, и буду хранить заповеди Бога моего.
 
Адвярніцеся ад мяне ліхадзеі, і я буду дзяржаць расказаньні Бога свайго.
116
Укрепи меня по слову Твоему, и буду жить; не посрами меня в надежде моей;
 
Паддзяржы мяне подле слова Свайго, каб я жыў, і няхай ня буду засаромлены ў спадзеве сваёй.
117
поддержи меня, и спасусь; и в уставы Твои буду вникать непрестанно.
 
Паддзяржы мяне, і ўратуюся, і буду ўглядацца ў вуставы Твае кажначасна.
118
Всех, отступающих от уставов Твоих, Ты низлагаешь, ибо ухищрения их — ложь.
 
Ты ськідаеш усіх, што блудзяць ад уставаў Тваіх, бо мана іхная зводзе іх.
119
Как изгарь, отметаешь Ты всех нечестивых земли; потому я возлюбил откровения Твои.
 
Ты прычыніўся, каб, як выгаркі, перасталі быць усі нягоднікі на зямлі: затым люблю сьветчаньні Твае.
120
Трепещет от страха Твоего плоть моя, и судов Твоих я боюсь.
 
Дрыжыць із страху Цябя цела мае, і судоў Тваіх я баюся.
121
Я совершал суд и правду; не предай меня гонителям моим.
 
Я рабіў праўду а суд; не пакінь мяне тым, што ўціскалі б мяне.
122
Заступи раба Твоего ко благу его, чтобы не угнетали меня гордые.
 
Будзь рукаемствам слузе свайму на дабро; няхай самадыйнікі ня ўціскаюць мяне.
123
Истаевают очи мои, ожидая спасения Твоего и слова правды Твоей.
 
Вочы мае выгасьлі, чакаючы спасеньня Твайго і слова справядлівасьці Твае.
124
Сотвори с рабом Твоим по милости Твоей, и уставам Твоим научи меня.
 
Учыні із слугою Сваім подле міласэрдзя Свайго і ўставаў Сваіх наўчы мяне.
125
Я раб Твой: вразуми меня, и познаю откровения Твои.
 
Я слуга Твой: дай імне цямлівасьць, і я пазнаю сьветчаньні Твае.
126
Время Господу действовать: закон Твой разорили.
 
Пара дзеяць, СПАДАРУ: яны ўзрушылі права Твае.
127
А я люблю заповеди Твои более золота, и золота чистого.
 
Затым люблю расказаньні Твае над золата і над чыстае золата.
128
Все повеления Твои — все признаю справедливыми; всякий путь лжи ненавижу.
 
Затым усі загады, усі маю за пасьцівыя і кажную манлівую сьцежку ненавіджу.
129
Дивны откровения Твои; потому хранит их душа моя.
 
Чудосныя сьветчаньні Твае, затым дзяржыць іх душа мая.
130
Откровение слов Твоих просвещает, вразумляет простых.
 
Уход слова Твайго асьвячае, ён даець розум простым.
131
Открываю уста мои и вздыхаю, ибо заповедей Твоих жажду.
 
Я адчыніў вусны свае і ўздыхаю, бо жадаю расказаньняў Тваіх.
132
Призри на меня и помилуй меня, как поступаешь с любящими имя Твоё.
 
Абярніся да мяне й зьмілуйся над імною подле рассудку Свайго тым, што любяць імя Твае.
133
Утверди стопы мои в слове Твоём и не дай овладеть мною никакому беззаконию;
 
Ступы мае ўладзь у слове Тваім і ня дай ніякаму бяспраўю панаваньня над імною.
134
избавь меня от угнетения человеческого, и буду хранить повеления Твои;
 
Вывальні мяне з уціску людзкога, і я буду заховаваць загады Твае.
135
осияй раба Твоего светом лица Твоего и научи меня уставам Твоим.
 
Зазьзяй відам Сваім над слугою Сваім і наўчы мяне ўставаў Сваіх.
136
Из глаз моих текут потоки вод оттого, что не хранят закона Твоего.
 
Цур'і водаў цякуць із аччу маіх, бо яны не заховуюць права Твайго.
137
Праведен Ты, Господи, и справедливы суды Твои.
 
Справядлівы Ты, СПАДАРУ, і пасьцівыя суды Твае.
138
Откровения Твои, которые Ты заповедал, — правда и совершенная истина.
 
Справядлівыя сьветчаньні Твае, што Ты расказаў, і вельма верныя.
139
Ревность моя снедает меня, потому что мои враги забыли слова Твои.
 
Рупатлівасьць мая есьць мяне, бо праціўнікі мае забыліся словы Твае.
140
Слово Твоё весьма чисто, и раб Твой возлюбил его.
 
Вельма пералітавана слова Твае, і слуга Твой любе яго.
141
Мал я и презрен, но повелений Твоих не забываю.
 
Я малады а пагрэбаваны, загадаў Тваіх не забыўся.
142
Правда Твоя — правда вечная, и закон Твой — истина.
 
Справядлівасьць Твая — справядлівасьць вечная, і права Твае — праўда.
143
Скорбь и горесть постигли меня; заповеди Твои — утешение моё.
 
Уціск а мучэньне стрэлі мяне; расказаньні Твае — любата мая.
144
Правда откровений Твоих вечна: вразуми меня, и буду жить.
 
Справядлівасьць сьветчаньняў Тваіх вечная, абдаруй мяне розумам, і я буду жыці.
145
Взываю всем сердцем моим: услышь меня, Господи, — и сохраню уставы Твои.
 
Я гукаў усім сэрцам: адкажы імне, СПАДАРУ; уставы Твае захаваю.
146
Призываю Тебя: спаси меня, и буду хранить откровения Твои.
 
Я гукаў да Цябе; вывальні мяне, і я буду заховаваць сьветчаньні Твае.
147
Предваряю рассвет и взываю; на слово Твоё уповаю.
 
Ішоў я наўпярэймы золку і гукаў; я спадзяюся на слова Твае.
148
Очи мои предваряют утреннюю стражу, чтобы мне углубляться в слово Твоё.
 
Вочы мае пераймалі старожы, каб размышляць праз слова Твае.
149
Услышь голос мой по милости Твоей, Господи; по суду Твоему оживи меня.
 
Пачуй гук мой подле міласэрдзя Свайго, СПАДАРУ, подле суду Свайго пажваў мяне.
150
Приблизились замышляющие лукавство; далеки они от закона Твоего.
 
Дабліжыліся тыя, што гоняцца за нягоднасьцяй; ад права Твайго яны здаляюцца.
151
Близок Ты, Господи, и все заповеди Твои — истина.
 
Ты блізка, СПАДАРУ, і ўсі расказаньні Твае — праўда.
152
Издавна узнал я об откровениях Твоих, что Ты утвердил их навеки.
 
Здаўна я ведаю празь сьветчаньні Твае, бо на векі Ты іх заклаў.
153
Воззри на бедствие моё и избавь меня, ибо я не забываю закона Твоего.
 
Глянь на гора мае й вывальні мяне, бо права Твайго я не забыўся.
154
Вступись в дело моё и защити меня; по слову Твоему оживи меня.
 
Прычыніся за справу маю й адкупі мяне; пажваў мяне подле слова Свайго.
155
Далеко от нечестивых спасение, ибо они уставов Твоих не ищут.
 
Далёка ад нягодных спасеньне, бо ўставаў Тваіх ня шукаюць.
156
Много щедрот Твоих, Господи; по суду Твоему оживи меня.
 
Вялікая спагадлівасьць Твая, СПАДАРУ; подле загадаў Сваіх пажваў мяне.
157
Много у меня гонителей и врагов, но от откровений Твоих я не удаляюсь.
 
Шмат перасьледаваньнікаў а праціўнікаў маіх; ад сьветчаньняў Тваіх не адхінаюся.
158
Вижу отступников и сокрушаюсь, ибо они не хранят слова Твоего.
 
Я назіраў ізраднікаў, быў зьнемарашчаны, бо яны не дзяржалі слова Твайго.
159
Зри, как я люблю повеления Твои; по милости Твоей, Господи, оживи меня.
 
Абач, бо загады Твае я люблю, СПАДАРУ; подле міласэрдзя Свайго пажваў мяне.
160
Основание слова Твоего истинно, и вечен всякий суд правды Твоей.
 
Праўда — галоўнае ў слове Тваім, і навекі суды Твае справядлівыя.
161
Князья гонят меня безвинно, но сердце моё боится слова Твоего.
 
Князі перасьлядуюць мяне бязь віны; але слова Твайго лякаецца сэрца мае.
162
Радуюсь я слову Твоему, как получивший великую прибыль.
 
Цешуся із слова Твайго, як тый, што знайшоў вялікі здабытак.
163
Ненавижу ложь и гнушаюсь ею; закон же Твой люблю.
 
Ману ненавіджу а грэбую ёю, але права Твае люблю.
164
Семикратно в день прославляю Тебя за суды правды Твоей.
 
Сем разоў удзень хвалю Цябе, бо суды Твае справядлівыя.
165
Велик мир у любящих закон Твой, и нет им преткновения.
 
Супакой вялікі ў любячых права Твае, і нямаш ім спатыкненьня.
166
Уповаю на спасение Твоё, Господи, и заповеди Твои исполняю.
 
Спадзяюся спасеньня Твайго, СПАДАРУ, і расказаньні Твае паўню.
167
Душа моя хранит откровения Твои, и я люблю их крепко.
 
Заховуе душа мая сьветчаньні Твае і вельма любе іх.
168
Храню повеления Твои и откровения Твои, ибо все пути мои пред Тобою.
 
Заховую расказаньні Твае а сьветчаньні Твае, бо ўсі дарогі мае перад Табою.
169
Да приблизится вопль мой пред лицо Твоё, Господи; по слову Твоему вразуми меня.
 
Няхай дабліжыцца галашэньне мае перад від Твой, СПАДАРУ; подле слова Свайго даруй мяне разуменьням.
170
Да придёт моление моё пред лицо Твоё; по слову Твоему избавь меня.
 
Няхай прыйдзе маленьне мае перад від Твой; подле слова Твайго ратуй мяне.
171
Уста мои произнесут хвалу, когда Ты научишь меня уставам Твоим.
 
Выкажуць вусны мае хвалу, бо Ты наўчыш мяне ўставаў Сваіх.
172
Язык мой возгласит слово Твоё, ибо все заповеди Твои праведны.
 
Язык мой будзе пяяць слова Твае, бо ўсі расказаньні Твае — справядлівасьць.
173
Да будет рука Твоя в помощь мне, ибо я повеления Твои избрал.
 
Няхай рука Твая будзе на помач імне, бо загады Твае я абраў.
174
Жажду спасения Твоего, Господи, и закон Твой — утешение моё.
 
Я жадаў спасеньня Твайго, СПАДАРУ, і права Твае — любата мая.
175
Да живёт душа моя и славит Тебя, и суды Твои да помогут мне.
 
Жыві, душа мая, і хвалі Цябе, і няхай суды Твае памогуць імне.
176
Я заблудился, как овца потерянная: взыщи раба Твоего, ибо я заповедей Твоих не забыл.
 
Я зблудзіў, як згубленая авечка: шукай слугі Свайго, бо расказаньняў Тваіх я не забыўся.

Примечания:

 
Синодальный перевод
35, 105 стезя — путь, дорога.
119 изгарь — шлак, отбросы, мусор, буквально — отходы при плавке руды.
139 снедает — съедает.
 
 
« 117 псалом ПсПсалтирь 118 псалом SYNСинодальный BJSСтанкевіча 119 псалом »
// Детская Библия
// Блог. Новости и размышления
// Сравнение стихов и анализ текста
// Параллельное чтение двух переводов
// План чтения Библии на каждый день
// Бесплатно скачать Библию
2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.